به گزارش بهداشت نیوز، ویروسها هم باید با انگلها به شکل اقوام فرصتطلب مقابله کنند و این تقلبکنندهها ممکن است بسیار رایج و مهمتر از آنچه زیستشناسان فکر میکردند باشند. در عفونتهای آنفلوانزا، چنین ویروسهایی ممکن است در یک سوم موارد بیش از ویروسهای معمولی باشند و شدت عفونتها را محدود کنند.
به نقل از نیوساینتیست، ویروسها سلولهایی که آلوده میکنند را مجبور میکنند نسخههایی از خودشان بسازند. آنها عمدتا از ماشینآلات موجود در سلولها بهره میبرند، اما چند پروتئین که توسط ژنوم خود ویروس کد میشوند، ضروری هستند.
با این حال، جهشها میتوانند ژنهای ویروس برای تولید این پروتئینهای کلیدی را حذف کنند که منجر به ایجاد ویروسهای ناقصی میشود که میتوانند سلولها را آلوده کنند، اما نمیتوانند خود را تکثیر کنند مگر اینکه ویروس کامل دیگری نیز همان سلول را آلوده کند و پروتئین یا پروتئینهای ناقص را فراهم کند.
سپس سلول نسخههایی از هر دو ویروس تولید میکند. در واقع، ممکن است نسخههای بیشتری از ویروس ناقص یا ناقص ایجاد شود، زیرا ژنوم کوتاهتری دارد و عفونتها را کُند میکند، زیرا سلولهای آلوده، ویروسهای کامل کمتری تولید میکنند.
آشر لیکس از دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا میگوید: وجود این ویروسهای متقلب، که همچنین به عنوان ویروسهای مداخلهگر ناقص شناخته میشوند، تا سال ۱۹۷۰ مشخص شده بود. ما میدانیم که با اکثر ویروسهای حیوانی، از جمله آنفلوانزا، اگر آنها را در آزمایشگاه رشد دهیم، این ویروسها ایجاد میشوند. اما این سؤال وجود دارد: آیا آنها در طبیعت نیز اهمیت دارند؟
او و همکارانش به دنبال پاسخ این سؤال رفتند. ما از مطالعات قبلی میدانیم که ویروسهای متقلب در طبیعت وجود دارند، اما میزان فراوانی آنها مشخص نیست. بررسی این موضوع سخت است زیرا نیاز به توالییابی تعداد زیادی از ویروسهای موجود در افراد آلوده دارد. به دلیل خطرات ناشی از آنفلوآنزای پرندگان H5N1، چنین توالییابی اکنون برای اهداف دیگر توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) انجام شده و دادههای خام آن به صورت رایگان در دسترس قرار گرفته است. دادهها شامل عفونتهای آنفلوانزا در دهها گونه مختلف است.
بر اساس این توالییابی، برآوردهای اولیه تیم او، که هنوز منتشر نشدهاند، نشان میدهند که ویروسهای متقلب واقعا فراوان هستند. تقریبا یک نفر از هر سه نفر از افراد آلوده حداقل یک توالی ویروس متقلب دارند که ما برآورد میکنیم فراوانی نسبی آن ۵۰ درصد یا بیشتر باشد. این یعنی، حدود یک سوم مواقع، اگر به آنفلوانزا آلوده شده باشید، این ویروسهای غیرعملی اکثریت هستند. آنها جمعیت را در اختیار گرفتهاند.
تعجبآور نیست که آنها وجود دارند. اما تعجبآور است که آنها با این فراوانی عجیب وجود دارند، و تعجبآور است که در این همه گونه از میزبان مختلف و زیرنوعهای مختلف آنفلوآنزا حضور دارند.
شواهدی وجود دارد که فراوانی بالاتر ویروسهای متقلب شدت عفونت را کاهش میدهد، بنابراین آزمایش برای حضور آنها ممکن است به پیشبینی شدت بیماری کمک کند.
گروههای دیگر در حال بررسی هستند که آیا ویروسهای متقلب میتوانند برای درمان عفونتها استفاده شوند. در واقع، برای ویروس اچآیوی، آزمایشهای اولیه انسانی پس از نتایج موفق در میمونها در حال انجام است.
رافائل سانخوان از دانشگاه والنسیا در اسپانیا میگوید که نمیتواند در مورد یافتههای خاص تا زمان انتشار نتایج کامل اظهار نظر کند. اما ممکن است که این یافتهها تنها به آنفلوانزا مربوط باشند، نه به ویروسها به طور کلی. برخی ویروسها تمایل دارند بیشتر این متقلبها را تولید کنند. ویروس آنفلوانزا، به ویژه، در این زمینه بسیار پرکار است.
منبع: ایسنا