همشهری آنلاین: رامین ناصرنصیر بازیگر سینما و تلویزیون می‌گوید: بازیگری برای کودکان و نوجوانان، به عنوان یک سینمای مستقل، الزامات و ویژگی‌های خاص خود را دارد. اولین لازمه این کار، شناخت دنیای کودکان است. اینکه همه ما روزی کودک بوده‌ایم، لزوماً به معنای درک دنیای بچه‌های امروز نیست زیرا بسیاری از افراد آن‌قدر درگیر مسائل روزمره دنیای بزرگسالی می‌شوند که حتی ارتباط خود با دوران کودکی‌شان را از دست می‌دهند. افزون بر این، تعریف کودکی تحت تأثیر شرایط اجتماعی و پیشرفت‌های فناوری تغییر کرده است. بنابراین، تنها یادآوری خاطرات دوران کودکی ما ممکن است کمکی به درک کودکان امروز نکند، چرا که ذهنیت، اندیشه و ساختار فکری آنان تحت تأثیر عوامل گوناگون، متفاوت شده و لازم است دنیای آنان را به درستی شناخت. پس از این مرحله، تسلط بر ابزارهای سینمایی قرار دارد که البته تا حدی با دیگر ژانرها مشترک است.
بازیگر «بچه محل» در پاسخ به این پرسش که چطور سعی کرده در این سال‌ها به جهان بچه‌های امروز نزدیک شود، گفت: دنیای بچه‌ها همیشه برای من جالب است و شخصاً به دلیل نوع زندگی‌ام، کمتر درگیر برخی مناسبات رایج دنیای بزرگسالان در جامعه هستم. به طور مثال در بسیاری از جمع‌ها، چه خانوادگی و چه دوستانه، گفتگوها اغلب حول مسائل اقتصادی و معیشتی می‌چرخد؛ از قیمت دلار و مسکن گرفته تا مباحث کلیشه‌ای ارتباطات بین فردی.
این بازیگر در ادامه توضیح می‌دهد: من خودم تا حدی از این فضای کلیشه‌ای بزرگسالان فاصله دارم و شاید همین باعث شده بیشتر با دنیای کودکان و خیال‌پردازی‌های آنها ارتباط برقرار کنم. ویژگی‌هایی مانند خیال‌پردازی و آرمان‌گرایی در دنیای کودکی بسیار پررنگ است و افراد هرچه این ویژگی‌ها را در خود زنده نگه دارند، در واقع کودک درونشان امکان رشد و تداوم زندگی پیدا می‌کند، بدون اینکه سن و سال تأثیر چندانی داشته باشد.
وی درباره تجربه مواجهه با مخاطبان کودک عنوان می‌کند: کودکان مخاطبان صادق و بی‌تعارفی هستند. برخلاف بزرگسالان که ممکن است گاهی نقد خود را مستقیم بیان نکنند، کودکان صریحاً واکنش نشان می‌دهند. بچه‌ها اگر کاری را دوست داشته باشند، مشتاقانه استقبال می‌کنند و اگر نه، بدون توجه از کنار آن می‌گذرند. همچنین بچه‌ها مخاطبان وفاداری هستند.
ناصرنصیر با اشاره به خاطره‌ای از مجموعه «پلیس آسمانی» می‌گوید: بارها پیش آمده که جوانان بیست و چندساله با ذوق و صمیمیت صادقانه به سمت من آمده و گفته‌اند که مثلاً مجموعه‌ای مانند «پلیس آسمانی» سال‌ها خاطره‌سازی کرده و در ذهنشان مانده است. این مساله نشان می‌دهد اثری که در دوران کودکی تأثیر بگذارد، می‌تواند مخاطبان وفاداری برای سال‌های طولانی ایجاد کند. در کارهای کودکی که انجام داده‌ام بیشتر مخاطبان من را با مجموعه «پلیس آسمانی» می‌شناسند زیرا در آن زمان اثر پرطرفداری شد و بعدها نیز نسل‌های مختلف به این کار رجوع کردند.
بازیگر «دختر برقی» با بیان خاطره‌ای از حضور در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان در دهه ۷۰ می‌گوید: جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان در دهه ۷۰ و در شهر اصفهان با شکوه بسیار برگزار می‌شد. فضای شهر کاملا تحت تأثیر این رویداد قرار می‌گرفت و احساس می‌شد اتفاقی فرهنگی و هنری در جریان است. سینمای کودک و نوجوان ایران در آن دوره پویا و پررونق بود و تولیدات مستقل و متنوعی داشت، اما امروز بیشتر تولیدات مقطعی هستند.وی می‌افزاید: برای بازگشت به آن دوران شکوه، لازم است سینمای کودک و نوجوان ایران دوباره پویایی گذشته را پیدا کند و این مساله مستلزم فراهم کردن مقدمات لازم است. در آن سال‌ها، چرخه کامل تولید، پخش و اکران وجود داشت و سینماهای خاص کودکان و نوجوانان فعال بودند، اما امروز این زنجیره گسسته شده است.دولت‌ها در حوزه‌های فرهنگی وظایفی بر عهده دارند، همان‌طور که در زمینه‌هایی مانند آموزش، بهداشت و... مسئولیت‌هایی می‌پذیرند. حمایت از تولیدات فرهنگی مناسب برای نسل آینده، یک وظیفه مهم و تعیین‌کننده است. متأسفانه به دلایل مختلف مانند مسائل اقتصادی، دولت‌ها به تدریج از ایفای نقش خود در این زمینه غفلت کرده‌اند و اولویت را صرفا به مسائل معیشتی داده‌اند. حال آنکه توجه به فرهنگ و تربیت نسل آینده نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و لازم است دولت‌ها به این مسئله توجه جدی داشته باشند.
