احمد زیدآبادی
کانال تلگرامی نویسنده
هر بحران، کانون و حاشیههای خود را دارد. کانون بحران کنونی در ایران، کمبود سرمایه و رکود و کسادی فزایندۀ اقتصادی است؛ امری که ثبات اجتماعی، حفظ زیستبوم و معیشت خانوارها را با تهدید وجودی روبرو کرده است.
مسائلی مثل حجاب و برگزاری کنسرت و بازگشت ایرانیان خارج از کشور و غیره گرچه همگی در جای خود مهم اما در نهایت فرع بر اصلِ ماجرایند و نسبت به مشکل کانونی، حاشیه به حساب میآیند.
اگر رفع مشکلات حاشیهای به قصد ایجاد رضایت عمومی برای کمک به حل مشکل کانونی باشد، جهتگیری سیاست کاملاً درست است، اما اگر این اقدام پوششی برای گریز از حل معضل کانونی و به فراموشی سپردن آن باشد، جهتگیری سیاست کاملاً غلط است چون به زودی، ثبات جامعه و زیستبوم و زندگی عادی مردم را به کلی مختل میکند.
دولت آقای پزشکیان به هر نحو ممکن باید به سرعت دری به سوی جذب سرمایۀ هنگفت و رونق و شکوفایی واقعی و ملموس اقتصادی بگشاید. به هر دلیل و بهانهای که نتواند، هم کار خودش تمام است، هم کار کشور!
بنابراین، انتظار میرود دستاندرکاران دولت نه خود را فریب دهند و نه در صدد فریب افکارعمومی باشند.