به گزارش اقتصادنیوز، گزارش‌های جدید شورای روابط خارجی و بنیاد فرهنگی اروپا حاکی از تلاش رئیس‌جمهور آمریکا برای دخالت در امور سیاسی اروپا است. این گزارشها نشان می‌دهند که دونالد ترامپ، با حمایت از سیاست‌مداران جناح راست اروپا و تحقیر اتحادیه اروپا در سطح جهانی، عملاً یک جنگ فرهنگی را بر علیه این قاره به راه انداخته است.
جان هنلی، خبرنگار اروپایی در گاردین نوشت: ترامپ درحال تلاش برای دخالت در انتخابات اروپا است. او می‌خواهد روابط فرا آتلانتیک را به سوی ارزش‌های محافظه‌کارانه هدایت کند و راست‌گرایان پوپولیست اروپایی را زیر پرچم «آزادی بیان»، گرد هم بیاورد.
به گفته نویسنده گزارش، وجود اختلاف‌ها و تردید‌ها درمیان رهبران اروپایی، و رویکرد ضعیف این رهبران در برابر ترامپ، از تملق و دلجویی کردن‌های بی‌مورد گرفته تا نادیده گرفتن، باعث شده تا او جسارت بیشتری را در این مسیر به دست آورد.
این گزارش بر اساس تحقیقات و نظرسنجی‌هایی ک در هر ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا انجام شده، نتیجه می‌گیرد که اکثریت دولت‌های حاکم در این کشورها، طرفدار اتحادیه اروپا هستند. علاوه بر این، احساسات عمومی مردم اروپا نیز به اندازه‌ای قوی است که این بلوک بتواند در برابر فشارها بایستد و از «اروپایی که خودش آینده خود را تعیین می‌کند» دفاع کند.
در ادامه نویسنده وضعیت اروپا را شبیه فیلم نمایش ترومن توصیف می‌کند؛ جایی که شخصیت اصلی تازه می‌فهمد در دنیایی ساختگی زندگی می‌کند و باید تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد از آن خارج شود یا نه.
بسیاری معتقدند که اروپا بیش از حد وقت خود را صرف بحران‌هایی می‌کند که ترامپ و متحدان اروپایی او، مثل ویکتور اوربان در مجارستان، جورجیا ملونی در ایتالیا و روبرت فیتسو در اسلواکی به راه می‌اندازند؛ از تهدید به تعرفه‌ها و بحث آزادی بیان گرفته تا مسئله مهاجرت و هزینه‌های دفاعی.
پاول زرکا، از پژوهشگران این شورا می‌گوید: «در جنگ فرهنگی ترامپ، اروپا خودش هدف اصلی است.» او سخنرانی جی‌دی ونس، سناتور آمریکایی در کنفرانس امنیتی مونیخ در سال ۲۰۲۵ را نقطه آشکار شدن این جنگ می‌داند؛ جایی که ونس گفت اروپا را به فاصله گرفتن از «ارزش‌های مشترک» متهم می‌کند.
به گفته زرکا، همین سخنرانی نشان داد که واشنگتن می‌خواهد در انتخابات اروپا دخالت کند و روابط خود با اتحادیه اروپا را به‌عنوان یک «شکاف ارزشی» تعریف کند. همچنین تلاش کرده تا آزادی بیان را به شعار اصلی احزابی تبدیل کند که در اروپا از جنبش ماگا (عظمت را به آمریکا بازگردانیم)حمایت می‌کنند.
او اضافه می‌کند که از آن زمان، ترامپ اتحادیه اروپا را عملا از مذاکرات درباره آینده اوکراین کنار گذاشت، احزاب اصلی سیاسی اروپا را زیر سوال برد و از نهادهای بروکسل در مذاکرات تجاری، اخاذی کرد.
لهستان از نمونه‌های روشن این دخالت‌ها است. دونالد ترامپ نامزد ملی‌گرای ریاست‌جمهوری لهستان، کارول ناوروکی را به کاخ سفید دعوت کرد و با حمایت از او در شبکه‌های اجتماعی، سعی کرد تا به او مشروعیت بدهد.
همچنین یکی از کارکنان وزارت خارجه آمریکا از «متحدان تمدنی در اروپا» خواست تا در برابر «سانسور دیجیتال، مهاجرت گسترده و محدودیت آزادی مذهبی» با آمریکا متحد شوند.
به باور زرکا، جنگ فرهنگی ترامپ با اتحادیه اروپا در دو سطح جریان دارد؛
سطح اول، جنگ ایدئولوژیک بر سر ارزش‌های سیاسی اروپا و سطح دوم، نبردی بر سر اعتبار و استقلال اروپا در صحنه جهانی.
او می‌گوید: «اروپا باید بپذیرد که هدف جنگ فرهنگی است و بر اساس آن درست تصمیم بگیرد. این به معنای درگیری دائم با ترامپ نیست، اما باید آماده باشیم. اگر اتحادیه اروپا از نقاط قوت خود استفاده کند، می تواند در جهانی که نظم آن با اقدامات ترامپ به مخاطره افتاده است، نه تنها تاثیر نپذیرد، بلکه پیشرفت نیز بکند.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که احساس تعلق مردم به اتحادیه اروپا در حال افزایش است و اعتماد به این نهاد، اکنون به بالاترین سطح از سال ۲۰۰۷ رسیده است. در کشورهایی مثل سوئد، فرانسه، دانمارک و پرتغال، این اعتماد بیشتر هم شده است.
اکثر مردم اروپا می‌گویند اتحادیه باید نقش بیشتری در حفاظت از شهروندان در برابر بحران‌های جهانی و خطرات امنیتی ایفا کند. همچنین بیشتر احزاب بزرگ اروپایی دیگر حتی به خروج از اتحادیه فکر هم نمی‌کنند.
همچنین پژوهش‌های تازه نشان می‌دهند که بیشتر مردم اروپا از افزایش هزینه‌های دفاعی و استقلال نظامی از آمریکا حمایت می‌کنند. خیلی‌ها هم فکر می‌کنند اروپا و آمریکا اکنون «دو مدل متفاوت دموکراسی» را نمایندگی می‌کنند.
زرکا هشدار می‌دهد که هیچ کشوری در اروپا از تأثیر این جنگ فرهنگی در امان نخواهد بود و حتی رهبران مخالف اتحادیه باید بپذیرند که تنها در چارچوب اتحادیه اروپا می‌توانند حاکمیت و رفاه ملی خود را حفظ کنند.
آندره ویلکنز از بنیاد فرهنگی اروپا گفت:« رهبران اروپایی دست از چاپلوسی ترامپ بردارند.کمیسیون اروپا باید شجاعانه ابزارهایی مانند «قانون خدمات دیجیتال» و سیاست‌های تجاری را به کار گیرد.
او در پایان گفت: « مسئله فرهنگی است! رهبران اروپایی باید بفهمند که احساسات اروپایی شوخی بردار نیست؛ بلکه واقعیتی است که حاضرند برای آن بجنگند.»
