امیرعلی پرپر شد و شما مسئولان شهری، هنوز زنده‌اید. امیرعلی، کودک یازده سالهٔ مسجدسلیمان، پس از چند روز تحمل عذاب جسمی و روانی، امروز جان باخت. او قربانی حمله سگ‌های ولگرد شد؛ قربانی فقدان سیاست‌گذاری، فقدان اجرا، فقدان نظارت و فقدان وجدان شد.
و حالا، مردم مسجدسلیمان، با چشمانی اشک‌بار و قلب‌هایی سرشار از فشار، می‌پرسند:
کدام طرح جامع کنترل جمعیت حیوانات شهری تصویب شد؟
کدام پیمانکار با ارزیابی تخصصی انتخاب شد؟
کدام گزارش نظارتی به مردم ارائه شد؟
کدام هشدار مردمی شنیده شد؟
کدام مسئول بابت ترک فعل خود بازخواست شد؟
شهردار، اعضای شورای شهر و پیمانکار جمع‌آوری سگ‌های بلاصاحب! در مرگ امیرعلی نه شریک، که مسبب اصلی هستند. با سکوتتان. با بی‌عملی‌تان. ما سال‌ها هشدار دادیم، ماه‌ها فریاد زدیم و بارها خواهش کردیم. اما شما فقط جلسه برگزار کردید، فقط وعده دادید و فقط سکوت کردید.
حالا، امیرعلی دیگر نیست. این یک مرگ ساده نیست؛ یک اتفاق بزرگ است. این، سند ورشکستگی کامل مدیریت شهری‌ست. هر مسئولی که امروز سکوت کند و هر شهروندی که مطالبه نکند، در این اتفاق می تواند در لیست شرکای این بی مسئولیتی فاحش قرار گیرد.
ما دیگر درخواست نمی‌کنیم؛ به عنوان حق قانونی و انسانی خود، خواهان موارد زیر هستیم:
۱. استعفای فوری شهردار و اعضای شورای شهر به دلیل ترک فعل و قصور آشکار در وظایف قانونی.
۲. تشکیل پرونده قضایی علیه پیمانکار مسئول به دلیل اهمال و نقض تعهدات قراردادی.
۳. ورود فوری دادستان به عنوان مدعی‌العموم برای بررسی مسئولیت کیفری و اداری تمام مقصران.
۴. اقدام نماینده مجلس برای طرح سؤال از وزارت کشور و پیگیری پاسخ‌گویی نهادهای بالادستی.
و اما خطاب به مقامات استانی و کشوری: دیگر بس است. اینجا، مسجدسلیمان، شهری‌ست که کودکانش در خیابان‌ها جان می‌دهند. اینجا، کسی به دادِ ما نمی‌رسد. اینجا، فریادمان بی‌پاسخ مانده است.
23
