شهریه مدارس غیردولتی در سال تحصیلی جاری برای مقطع ابتدایی از ۱۳ میلیون تومان شروع شده و در برخی موارد به ۱۴۵ میلیون تومان میرسد. طبق آمار، تنها ۱.۵ درصد از این مدارس شهریهای زیر ۲۰ میلیون تومان دریافت میکنند، در حالی که ۲ درصد از آنها شهریهای بیش از ۱۰۰ میلیون تومان دارند. این اختلاف فاحش، شکاف دسترسی به آموزش باکیفیت را عمیقتر کرده است.
علاوه بر شهریههای مصوب، هزینههای جانبی مانند کلاسهای فوقبرنامه و بستههای آموزشی، فشار مالی مضاعفی به خانوادهها تحمیل میکند. ثبتنام در دورههای فوقبرنامه میتواند شهریه را تا ۳۸ درصد افزایش دهد. برای مثال، یکی از والدین گزارش داد که هزینه لباس فرم فرزندش ۲.۵ میلیون تومان بوده، در حالی که سقف مصوب وزارت آموزشوپرورش ۱.۶ میلیون تومان تعیین شده است. همچنین، بستههای آموزشی مانند آموزش چرتکه (۱.۴ میلیون تومان)، رباتیک (۲.۴۵ میلیون تومان) و کمکآموزشی (۱ میلیون تومان) بهصورت غیرمنتظره و بدون شفافیت اولیه به والدین تحمیل میشود.
بسیاری از والدین از نبود شفافیت در اعلام هزینهها گلایه دارند. هزینههای جانبی اغلب در طول سال تحصیلی و بدون اطلاع قبلی مطرح میشوند. یکی از والدین دانشآموز پایه اول ابتدایی میگوید: «از همان ابتدا هزینهها را کامل نگفتند. هر ماه یک هزینه جدید مطرح میشود و چارهای جز پرداخت نداریم.» این عدم شفافیت، برنامهریزی مالی خانوادهها را مختل کرده و اعتماد آنها به سیستم آموزشی را کاهش داده است.
در شرایطی که تورم پیوسته هزینههای زندگی را افزایش میدهد، درآمد بسیاری از خانوادهها ثابت مانده است. والدین میگویند ناهماهنگی بین درآمد ثابت و هزینههای رو به رشد مدارس غیردولتی، معیشت آنها را به خطر انداخته است. برای بسیاری، پرداخت شهریه و هزینههای جانبی به معنای کنار گذاشتن سایر نیازهای ضروری مانند خوراک، درمان یا مسکن است، که فشار روانی و اقتصادی سنگینی به همراه دارد.
افزایش هزینههای مدارس غیردولتی، آموزش را برای برخی خانوادهها به کالایی لوکس تبدیل کرده است. والدین نگرانند که این روند نه تنها به نابرابری آموزشی دامن بزند، بلکه آینده فرزندانشان را نیز تحت تأثیر قرار دهد. در این میان، نبود نظارت کافی بر هزینههای غیرشفاف، صدای اعتراض خانوادهها را بلندتر کرده است.