به گزارش خبرنگار مهر، دکتر صابر امامی، پژوهشگر و شاگرد نادر ابراهیمی، در نشست بررسی کتاب «با سرودخوان جنگ در خطّه‌ی نام و ننگ» گفت: «نادر تنها کسی است که در ستیز با خویشتن و جهان زندگی کرده است و معیارش برای این ستیز عدالت و ستم‌ستیزی بود.»
او افزود هر آنچه می‌توانست انسانیت را زیر سؤال ببرد برای ابراهیمی مسئله بود و او بر رعایت آن حساسیت ویژه داشت.
امامی توضیح داد که ابراهیمی جنگ‌های جهان را به سه دسته تقسیم می‌کرد: جنگ‌های امپریالیستی برای کشورگشایی، جنگ‌های داخلی برای حفظ موقعیت خان‌ها و بزرگان، و جنگ شرافتمندانه یا دفاع. به گفته او، نادر ابراهیمی جنگ ایران و عراق را از نوع سوم می‌دانست؛ جنگی که به باور او اصالت، نجابت و ستم‌ستیزی ملت ایران را به نمایش گذاشت.
امامی یادآور شد: «این تنها جنگی بود که ما برای دفاع وارد شدیم و آرزوی از دست رفتن حتی یک وجب خاک را به دل امپریالیسم و امریکا گذاشتیم.» او تأکید کرد که از نگاه ابراهیمی، این جنگ بازسازی شرافت و هویت ملی ایران بود.
ادامه دارد...
