زیردریایی‌های نظامی اتمی ایالات متحده با وجود مزایای فراوان، نیاز به فرآیندی پیچیده برای نگهداری و سوخت‌گیری دارند. این عملیات که با هدف افزایش طول عمر و به‌روزرسانی قابلیت‌های زیردریایی اتمی انجام می‌شود، نه تنها سریع نیست، بلکه هزینه‌های گزافی را نیز به همراه دارد و سال‌ها به طول می‌انجامد.
به گزارش گجت نیوز، تمامی زیردریایی‌های نظامی آمریکا با نیروی هسته‌ای کار می‌کنند و می‌توانند دهه‌ها بدون نیاز به سوخت‌گیری مجدد فعالیت کنند. با این حال، در نقطه‌ی میانی عمر عملیاتی خود، به فرآیند سوخت‌گیری و بازسازی (ROH) نیاز پیدا می‌کنند. این فرآیند شامل سوخت‌گیری راکتور، ارتقای قابلیت‌ها، بهبود سیستم‌ها و نوسازی اجزای زیردریایی است.
یک ROH کامل می‌تواند بین یک تا دو سال به طول انجامد، اما در برخی موارد این زمان به مراتب بیشتر می‌شود. به عنوان مثال، زیردریایی کلاس اوهایو یو‌اس‌اس لوئیزیانا (USS Louisiana) (SSBN-743)، عملیات بازسازی و سوخت‌گیری مهندسی‌شده (ERO) میان‌عمر خود را در ۴۰ ماه به پایان رساند که معادل ۸۷۰,۰۰۰ روز کاری منابع بود. این عملیات به‌منظور تمدید عمر زیردریایی‌ها انجام می‌شود.
هنگامی که یک زیردریایی هسته‌ای نیاز به سوخت‌گیری پیدا می‌کند، به حوض خشک یک کارخانه کشتی‌سازی هدایت می‌شود که آب آن تخلیه شده است. ابتدا راکتور برای خنک شدن و توقف فعالیت آماده می‌شود. سوخت در راکتور هسته‌ای زیردریایی، توده‌ای جامد در هسته است که در زمان نیاز به سوخت‌گیری، به شدت رادیواکتیو می‌شود، از این رو ایمنی در این عملیات از اولویت‌های اصلی است.
تعویض هسته راکتور فرآیندی فوق‌العاده کند و روشمند است، زیرا هسته به سادگی قابل تعویض نیست و تمام سطوحی که با آن در تماس هستند، از جمله آب خنک‌کننده، آلوده و به شدت رادیواکتیو می‌شوند. هدف اصلی، تعویض هسته راکتور با بیشترین ایمنی ممکن است، بنابراین در طول فرآیند، ناظران دائماً برای تشخیص تشعشعات و واکنش به موقع در صورت بروز وضعیت خطرناک، حضور دارند. این فرآیند پرهزینه است و می‌تواند تا ۸۰۰ میلیون دلار برای مالیات‌دهندگان آمریکایی هزینه داشته باشد؛ با این حال، از بین بردن یک زیردریایی و ساخت یک زیردریایی هسته‌ای کاملاً جدید، بسیار گران‌تر خواهد بود.
