به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از آنکارا؛ امضای قرارداد گازی بلندمدت میان آنکارا و واشنگتن و نقش‌آفرینی مستقیم آمریکا در بازگشایی خط لوله نفت عراق-ترکیه، نشان از تلاش کاخ سفید برای کاهش نفوذ انرژی روسیه و تعریف ترکیه به عنوان یک شریک محوری در این معادله جدید دارد.
محور اصلی این چرخش راهبردی، قراردادی ۴۳ میلیارد دلاری است که بر اساس آن شرکت بوتاش (BOTAŞ) ترکیه متعهد شده است تا سال ۲۰۴۵، سالانه ۴ میلیارد متر مکعب گاز طبیعی مایع (LNG) از شرکت آمریکایی مرکوریا وارد کند. اهمیت این توافق زمانی آشکارتر شد که دونالد ترامپ صراحتاً هدف سیاسی آن را بیان کرد و گفت: «بهترین کاری که اردوغان می‌تواند انجام دهد این است که از روسیه گاز و نفت نخرد.» این اظهارات به وضوح نشان می‌دهد که این قرارداد، بخشی از یک پازل ژئوپلیتیکی بزرگتر برای متنوع‌سازی منابع انرژی اروپا و کاهش وابستگی به مسکو است.
این نگاه راهبردی توسط آلپ‌ارسلان بایراکتار، وزیر انرژی ترکیه، نیز تأیید شد. وی تأکید کرد که این توافق «فراتر از یک قرارداد فروش» بوده و هدف آن «ایجاد همکاری راهبردی در سطح منطقه» است.
نفوذ دیپلماتیک آمریکا برای تکمیل این پازل انرژی، در بیانیه سفارت این کشور مبنی بر بازگشایی خط لوله نفت عراق-ترکیه نیز مشهود بود. این خط لوله که از مارس ۲۰۲۳ به دلیل اختلافات حقوقی مسدود شده بود، از فردا (شنبه) جریان نفت را از میادین اقلیم کردستان عراق به بنادر ترکیه از سر خواهد گرفت. سفارت آمریکا این پیشرفت را دارای «منافع ملموس برای آمریکایی‌ها و عراقی‌ها» خواند و نقش واشنگتن به عنوان میانجی را برجسته ساخت.
مجموعه این تحولات، نشانگر شکل‌گیری یک کریدور انرژی جدید با حمایت آمریکاست که در آن ترکیه نقشی حیاتی به عنوان هاب منطقه‌ای ایفا خواهد کرد.
