خبرگزاری مهر -گروه استانها، محدثه جوان دلویی؛ برای یک سرباز اسلحه از دست دادن سخت است. برای یک سرباز از پا افتادن دردناک است و برای من نوشتن از ۹ سال خانه نشینی سرباز وطنم و جوان غیرتمند خراسان شمالی سخت‌تر است. تماس اولمان را با رویی خوش پاسخ می‌دهد، اما وقتی می‌رسد به خانه نشینی‌اش بغض می‌کند و من می‌مانم که چطور از او بگوییم و بنویسم.
قرارمان می‌شود، مصاحبه متنی دلم نمی‌آید اذیتش کنم، دستانش توان حرکت ۲۰ درصد را دارد، او گفت: اجازه بدهید بقیه را برایتان بنویسم. به جای خواهری که هزار بار از درد برادر سربازش می‌شکند، شکستم.
پیدا کردن شماره‌اش حکایتی داشت، اما محمد از آن دست سوژه‌هایی است که به یادت می‌آورد که حتی کلمه سرباز مقدس است و به خصوص آنی که غریبانه و در مرزها برای دفاع از خاکمان خواب بر چشم ندارد و شبانه روز مراقب وجب به وجب میهنمان است.
مهر ماه غریب
چهارم مهرماه روز سرباز است و برای محمد بهادریان ماه مهر غریب است. او متولد شانزدهم دی ماه سال ۱۳۷۵ در قوچان است که به واسطه شغل پدر به روستای بی رک سفلا مهاجرت می‌کنند و در سال ۹۴ به خدمت مقدس سربازی می‌رود که موقعیتش هنگ میر جاوه می‌شود.
۴ روز مانده به پایان خدمت سربازی به مأموریت دستگیری قاچاقچیان مواد مخدر اعزام می‌شوند.
محمد برایمان از روز سی و یکم مهرماه ۱۳۹۵ می‌گوید؛ در تعقیب و گریز با قاچاقچیان خودروی ما دچار سانحه شد و سرنشینان دچار شکستگی دست و پا شدند و متأسفانه در بیمارستان زاهدان تشخیص دادند که من دچار قطع نخاع شدم و ۸ سال است که خانه نشین شده‌ام.
محمد بهادری درباره همرزمانش می‌گوید :۳ ماه بعد از این اتفاقی که برایم رخ داد ۹ نفر از هم‌رزمان و هم خدمتی‌هایم در همین مسیر به شهادت رسیدند و یک نفر هم به اسارت اشرار درآمد که یکسال بعد ایران در تبادل اسرا او را از چنگال اشرار رهانید.
محمد به روند درمان طولانی‌اش اشاره و عنوان می‌کند: مادر و پدرم پیر شدند و توانایی جابه‌جا کردن من را ندارند.
تمام زحمات من به عهده برادرم «احمد» است که در این چندسال به دلیل جابجایی من دچار دیسک کمر شدید شده است.
۲۰ عمل جراحی سخت داشتم
محمد می‌گوید: ۲۰ بار در این ۸ سال تحت عمل‌های جراحی سختی قرار گرفتم. دو سال قبل در مشهد ۹ بار تحت عمل جراحی قرار گرفتم و سال قبل هم در بیمارستانی در تهران عمل جراحی شدم که هزینه داروها و عمل جراحی‌ام ۲۵۰ میلیون تومان شد.
او به بالا بودن هزینه‌های درمانش اشاره و عنوان می‌کند: پدرم به ناچار مغازه‌اش را برای درمان من فروخت و مدتی کار درمانی انجام می‌دادم به دلیل هزینه‌های گزاف دیگر نتوانستم ادامه دهم و ماهانه ۱۲ میلیون تومان هزینه اقلام مورد نیازم است.
او می‌گوید: تمام خواهر و برادرانم کمک حالم هستند و من شرمنده‌شان هستم.
بابت هزینه داروهایم که آزاد محاسبه می‌شود و میلیونی هستند ناچار شدم چندین میلیون تومان قرض بگیرم.
وعده‌های بی سرانجام
محمد این روزها به دلیل تحت درمان بود در منزل برادرش در قوچان ساکن شده است.
وی درباره وعده‌های حمایتی مدیران خراسان شمالی می‌گوید: پرونده جانبازی‌ام، ۸ سال است در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان‌های خراسان شمالی و رضوی بررسی شده و نظر به نقص مدارک داده شده که مدارک را کامل کردم و از ۲ سال قبل پرونده برای نظر و تأیید نهایی در بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور مانده است که باز اعلام کردند گره کارتان قید شدن کلمه‌ای اشتباهی است و با همین اوضاعی که دارم با کمک برادرم به تهران و دیدار رئیس اسبق بنیاد شهید رفتیم که قول پیگیری داد.
او اضافه می‌کند: نماینده مردم فاروج و قوچان در مجلس شورای اسلامی و مدیران و مسئولان دیگر بارها به دیدنم آمدند و از دیدارشان عکسی تهیه کردند و قول پیگیری دادند اما خبری نشده است و فقط معاونت امور ایثارگران فرماندهی انتظامی پیگیر اموراتم است.
محمد تصریح می‌کند: اگر پرونده جانبازی ام به تأیید بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور برسد حداقل می‌توانم هزینه پرستار را تأمین کنم.
دلم می‌خواهد کارکنم
او با دل نگرانی درباره وضعیت خانواده‌اش می‌گوید: منزلمان در روستا پله دارد و مادرم عمل جراحی دیسک کمر انجام‌داده اما با این وجود مرا به سختی با ویلچر با برادرم جابجا می‌کنند که خودم شرمنده‌شان می‌شوم.
محمد به دلیل عمل‌های جراحی طولانی و بستری شدن زیاد در بیمارستان‌ها دچار زخم بستر شده است و می‌گوید: در این ۸ سال بیش از ۲۰ بار عمل جراحی شدم و رفت و آمدها به مشهد و تهران برای خانواده‌ام مخصوصاً برادرم بسیار سخت و دردناک است و او بخاطر شرایط من کارش را ازدست داد.
این جوان غیور از روزهای سخت زندگی‌اش می‌گوید از اینکه دلش می‌خواهد بتواند حتی با گوشی و لپ تاپ کاری انجام دهد تا حداقل ذره‌ای از هزینه فیزیوتراپی‌ها و درمانش را خودش پرداخت کند.
بی مهری مسئولان
مدیر ایثارگران فرماندهی انتظامی استان خراسان شمالی حامی خانواده معظم شهدا و جانبازان و ایثارگران در نیروی انتظامی به مانند یک پدر مهربان و دلسوز پیگیر امورات محمد بهادریان بی رک سفلی از ایثارگران سروقامت فراجا تا حصول نتیجه است.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر عنوان می‌کند: هر آنچه از دست ما بربیاید برای حمایت از محمد انجام می‌دهیم اما متأسفانه روند ثبت عنوان جانبازی‌اش در سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور بسیار طولانی شده است.
سرهنگ کامران زرین مهر ادامه می‌دهد :۳ سرباز خراسان شمالی جانباز هستند که پرونده دو تن از آن‌ها سال‌ها است که در تأیید عنوان جانبازی در پیچ و خم‌های اداری و بی‌مهری مسئولان مانده است.
وی تاکید می‌کند: فرماندهی انتظامی استان‌های سیستان و بلوچستان و خراسان شمالی و مرکز امور ایثارگران فرماندهی انتظامی کل کشور، مدارکی دال بر جانبازی محمد بهادریان بی رک سفلی را تأیید کرده‌اند و فقط باید گره کار در بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور باز شود تا این سرباز جوان به حقش برسد.
تا لحظه تنظیم این گزارش مصرانه پیگیر پاسخی از سوی مدیران مربوطه بودیم که گره کار پرونده محمد را فقط ذکر کلمه اشتباه در پرونده‌اش عنوان کردند.
محمد، جوان برومند خراسان شمالی هم اکنون بیش از گذشته نیازمند حمایت بی دریغ مدیران است نه اینکه در زمان انتخابات به یادش بیفتند.
