عباس عبدی در اعتماد نوشت: رییس سازمان نظام پزشکی در گفت‌وگویی، واقعیت سیاست‌های ضدعلم نهاد تصمیم‌گیر را علیه نظام بهداشت و سلامت کشور نشان می‌دهد. اهمیت موضوع این است که ایشان از پزشکان جریان اصولگرایی است.
وی به صورت تمثیلی نامعادله‌ای را چنین مطرح می‌کند که ۴۲ برابر ۳ شده است! کاری که از سال ۱۳۵۸ تا ۱۴۰۰ یعنی ۴۲ سال در یک روند طبیعی و علمی و مدبرانه و در اوج وضعیت اقتصادی انجام شد و ظرفیت پذیرش رشته پزشکی را از حدود هزار به ۸ هزار نفر در سال ۱۴۰۰ و تعداد دانشکده‌های پزشکی از ۹ مورد به بیش از ۵۰ دانشکده رسانده شده.
همزمان اعضای هیات علمی، تعداد تخت‌ها و بیمارستان‌ها و سایر تجهیزات لازم برای آموزش پزشک نیز اضافه شدند. ولی اکنون در سه سال اخیر، به اندازه ۴۲ سال قبل به ظرفیت‌ها اضافه شده است این کار را دبیرخانه علم و فناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۴۰۰ انجام داد. البته مصوب بود که سالی ۵ هزار افزایش بدهند ولی به سالی ۲ هزار نفر قناعت کردند! و اگر آن مصوبه اجرا می‌شد، الان باید ۲۸ هزار دانشجوی پزشکی می‌پذیرفتیم.
بنابراین ما در طی ۳ سال به اندازه ۴۳ سال ظرفیت پذیرش دانشجو را افزایش دادیم. آیا به اندازه ۴۳ سال، کلاس، استاد، خوابگاه، آزمایشگاه بیوشیمی، اتاق تشریح و… اضافه کرده‌اند؟ به هیچ‌وجه. از سوی دیگر همین امسال ۳۰ درصد ظرفیت دستیاران تخصصی ما خالی مانده است. در برخی از رشته‌ها ۹۰ درصد خالی مانده. در رشته عفونی ۸۵ درصد خالی مانده.
چگونه است که این ظرفیت رشته‌های تخصصی که هم نیاز آن را داریم و هم امکانات آن را داریم، ولی خالی مانده و کسی برای حل آن تحریک نمی‌شود؟ ولی از سوی دیگر ظرفیت پزشکی عمومی را چنین اضافه می‌کنند؟ جمله و نتیجه‌گیری روشن دکتر رییس‌زاده این است که «افزایش ظرفیت رشته پزشکی با این شیبی که انجام شده، یک خیانت آشکار سازماندهی شده به کیفیت آموزشی پزشکی جمهوری اسلامی ایران بوده و بازی با سلامت و جان مردم است.
اگر کسی غیر از این ادعا دارد، بیاید من دانشکده‌های پزشکی الان را به او نشان بدهم که چگونه دانشجوی پزشکی می‌پروراند.
اگر آن کسانی که این کار را کردند، زن و بچه عزیز خود را دست پزشکی بدهند که این جوری تربیت می‌شود، بیایند برای مردم هم همین نسخه را بپیچند. به چه حقی شما کیفیت پزشکی کشور را که این اندازه در دنیا ارج و قرب داشته، دارید عامدانه تخریب می‌کنید؟ یک خودویرانگری آگاهانه.» (پایان سخنان رییس سازمان نظام پزشکی ایران)
واقعیت این است که هر برداشت دیگری جز برداشت پایانی ایشان دور از عقل سلیم و خیلی خوشبینانه است. زیرا هر فردی با عقل اندک هم می‌فهمد که نمی‌شود ظرفیت دانشگاه‌ها را بدون تمهیدات لازم افزایش داد. مثل این است که بخواهند به جای ۵۰ نفر، ۱۰۰ نفر را جابه‌جا کنند، ولی تعداد اتوبوس را از ۱ به ۲ افزایش ندهند.
روشن است که تلنبار کردن ۱۰۰ نفر در یک اتوبوس فاجعه‌بار خواهد بود، و اگر قرار باشد، چند هزار کیلومتر با آن سفر کنند، قطعا جنازه آنان به مقصد خواهد رسید. پس در غیرعقلانی بودن این تصمیم شکی نیست. فقط چند سوال باقی می‌ماند؛ یکی اینکه چگونه در شورای عالی انقلاب فرهنگی حتی یک نفر نبود که این بدیهیات را اندکی توضیح بدهد؟
این یکی از فاجعه‌بارترین مصوبات دولت آقای رییسی است. مهم‌تر از آن چرا نسبت به اعتراضات منطقی پزشکان و دانشگاهیان توجه نکردند؟ چرا آقای پزشکیان که این مساله بدیهی را می‌داند کوششی برای تغییر این سیاست فاجعه‌بار نکرده است؟ اگر می‌توان در عرض ۴ سال ظرفیت را دو برابر کرد چرا چهار برابر و ده برابر نکردید؟ خب اصلا چرا یک میلیون نفر را پذیرش نمی‌کنید؟ این واقعیت سیاستگذاری و تصمیم‌گیری در ایران و نزد جناح تندرو است.
دیروز کسی تصویر این جمله را در یک کانال با خط و امضای یک تندرو گذاشته بود که: «ایالات متحده در ۱۰ سال آینده، تجزیه شده و به چند کشور مستقل تبدیل خواهد شد. چه بسا برخی ایالات زودتر از این موعد هم تجزیه شوند.» نام و امضای آن نویسنده ۱۷/۱/۸۹. یا یکی هم گفته بود که هواپیمای ب-۲ قارقارک است! و ده‌ها از این مثال‌ها می‌توان گفت.
البته که این حرف‌ها پرت و پلا است ولی در برابر تصمیم دو برابر کردن ظرفیت رشته‌های پزشکی خطر چندانی ندارند، ولی جای تعجب است که افکار عمومی به آن جملات و گزاره‌های نابخردانه و سخیف حساس است، ولی به این اقدام ویرانگر و تخریبی که یکی از مهم‌ترین نهادهای کشور یعنی نهاد سلامت را نشانه رفته است، توجه چندانی نمی‌شود.
افزایش ظرفیت بدون تأمین امکانات فقط یک وجه تخریب این نهاد است، وجه دیگر آن سهمیه‌ها است که در این مورد جداگانه خواهم نوشت که چگونه پزشکی و علم را در ایران به ابتذال خواهند کشاند.
