به گزارش رکنا، روز گذشته 4 مهر ماه در باغ کتاب اکران مردمی آخرین قسمت «آرزوهای چپکی» با حضور بازیگران و عوامل این سریال پرمخاطب انجام شد که به این بهانه با کارگردان مجموعه، احمد درویشعلی پور مصاحبه ای را انجام دادیم که صحبت های او را در ادامه می خوانید.
احمد درویشعلی پور درباره تجربه کارگردانی و علت ساخت سریال آرزوهای چپکی به خبرنگار فرهنگی رکنا گفت: آرزوهای چپکی در راستای پخش نمایشی سریال لالایی است که از فیلیمو پخش شد؛ یکسری از شخصیت های آن سریال در مسیر تعریف داستانی مان همراهی شدند با قصه ای که مربوط بود به بحث عدم علاقه بچه ها به ریاضی. ما در اطرافیان خودمان هم داریم افرادی را که به ریاضی یا هر درس دیگری علاقه ندارند؛ مثلا پسر خودم علاقه زیادی به درس ریاضی نشان نمی دهد و به همین خاطر احساس کردم که بد نیست این موضوع را دستمایه یک کار نمایشی کنیم و در دل سریال لالایی هم خیلی این قضیه شکل گرفت.
در زمان تولید آن سریال به این فکر افتادم که با محوریت موضوع عدم علاقه بچه ها به ریاضی بیاییم و سریال آرزوهای چپکی را کار کنیم. به این معنا که آرزوها همیشه آن چیزی نیست که ما دل مان می خواهد و شاید گاهی نتیجه عکس بدهد.
او درباره دلیل انتخاب نام این سریال و فلسفه داستان آرزوهای چپکی و اینکه آیا کودکان توانسته اند با وجود محوریت فلسفی آن به زبان طنز با سریال ارتباط برقرار کنند؟ اظهار کرد: مخاطب هدف ما همیشه کودک و خانواده است. چون معتقدیم که بچه ها به تنهایی یک اثر را نگاه نمی کنند و همیشه یا پدر یا مادر و یا هر دو والدین همراه شان هستند؛ درنتیجه ممکن است که بعضی از مباحث را با گفتگو بعد از دیدن یک اثر نمایشی ادامه دهند. دلیل اینکه اسم این سریال هم شده آرزوهای چپکی این است که طوفان، از شخصیت های اصلی سریال که امیرمحمد متقیان نقش آن را بازی کرد آرزو می کند که ای کاش اصلا کتاب ریاضی وجود نداشت و همه خلاص می شدند!
بعدا متوجه می شویم که تمام شخصیت های قصه ما در زندگی روزمره شان دچار مشکل می شوند و می فهمیم که علم ریاضی به عنوان علوم پایه در زندگی روزمره ما خیلی کاربردی است و در نبود ریاضی چقدر زندگی سخت تر می شود. این موضوع در روند بحث روایت درماتیک قصه جلو می رود ولی چون بچه ها با تکرار و دیدن یک سریال در منزل وقتی علاقه مند می شوند شاید از این هفته تا هفته بعد که قسمت جدید بیاید بالغ بر ده ها بار ببینند طبق گزارش ها و نظراتی که داشتیم در این باره به نظرم می طلبد که خانواده ها این مباحث را تکرار کنند.
درویشعلی پور در پایان درباره سیستم آموزشی کشورمان گفت: با توجه به شروع سال تحصیلی جدید می توانم بگویم که ما همیشه طرح مشکل نمی کنیم و راهکار و پیشنهاد می دهیم. در اینجا هم آموزش مبتنی بر بازی پیشنهاد ما بوده برای بچه هایی که دنبال یادگیری ریاضی هستند و البته در مورد علوم دیگر هم صدق می کند. در آموزش و پرورش نیز در این زمینه گام هایی برداشته شده و اصلا شیوه آموزش امروزی قابل مقایسه با دوران ما نیست. بچه های ما الان در یک فضای خیلی راحت تر کار را دنبال می کنند و به نظرم ما به آن سمت و سوی تغییرات اساسی در نحوه آموزش پیش خواهیم رفت.
