اما در این مورد، این زمین نیست که جرم آسمانی مورد تهدید است و این طرح قطعا نیازی به فرستادن بروس ویلیس و بن افلک به یک سفر دلهرهآور به خود سنگ فضایی ندارد. به نوشته روزنامه لسانجلستایمز، در عوض، تیمی از محققان که شامل دانشمندان ناسا نیز میشود، ایده جسورانهای را مطرح کردهاند که براساس آن، بمبهای هستهای به سمت سیارکی پرتاب میشوند که احتمال کمی برای برخورد آن به ماه در سال ۲۰۳۲ وجود دارد.
سیارک مورد بحث ممکن است برای شما آشنا به نظر برسد. این سنگ فضایی که ۲۰۲۴ YR۴ نام دارد، به اندازهای بزرگ است که میتواند یک شهر را با خاک یکسان کند. این سیارک در اوایل سال ۲۰۲۵، زمانی که در ابتدا احتمال برخورد آن با زمین از نظر تاریخی بالا بود، تیتر اخبار را به خود اختصاص داد.
از آنجا که سیارک ۲۰۲۴ YR۴ به اندازهای بزرگ است که میتوان آن را «قاتل شهرها» نامید، به دلیل خطر غیرمعمول بالای برخورد آن با زمین در ۲۲ دسامبر ۲۰۳۲، به منبع هشدار تبدیل شد. حضور این سنگ فضایی در ۲۷ دسامبر ۲۰۲۴ به مرکز سیارات کوچک، مرجع رسمی رصد و گزارش سیارکها، دنبالهدارها و سایر اجرام کوچک جدید در منظومه شمسی، گزارش شد. این جرم آسمانی سرانجام توجه ناسا و دیگر اخترشناسان را به خود جلب کرد، زمانی که در جدول خطر «برخورد سنتری» آژانس فضایی ایالات متحده قرار گرفت. این جدول، هر سیارک شناخته شدهای را با احتمال غیر صفر برای برخورد به زمین ردیابی میکند. برای مدتی، این تنها جرم آسمانی در میان بیش از ۳۷۰۰۰ سنگ فضایی بزرگ شناخته شده بود که احتمال برخورد آن با زمین در آینده نزدیک وجود داشت - و احتمال برخورد آن حتی به سطح بیسابقه ۳.۱ درصد نیز افزایش یافت.
این وضعیت از اواخر فوریه شروع به تغییر کرد، زیرا مشاهدات دقیقتر به دانشمندان اجازه داد تا به طور موثری احتمال برخورد سیارک را به عددی بسیار پایین، تقریبا صفر، کاهش دهند. طبق گفته مرکز مطالعات اجرام نزدیک زمین ناسا، که اجرامی مانند سیارکها را در آزمایشگاه این آژانس در کالیفرنیا ردیابی میکند، مشاهدات اولیهی وب در ماه مارس نشان داد که احتمال برخورد YR۴ به ماه از رقم ۱.۷ درصد محاسبهشده در فوریه به ۳.۸ درصد افزایش یافته است. این احتمالات پس از آخرین مشاهدات وب در ماه مه، بار دیگر به ۴.۳ درصد افزایش یافت. به گفته ناسا، این دادهها به دانشمندان کمک کرد تا درک خود را از محل قرارگیری سیارک در ۲۲ دسامبر ۲۰۳۲، تقریبا ۲۰ درصد بهبود بخشند.
اگر همسایه کیهانی ما چنین برخوردی را از سیارکی به این اندازه تجربه کند، ناسا اطمینان داده است که مدار ماه به دور زمین تغییر نخواهد کرد. اما در مقاله جدیدی که هنوز مورد بررسی دقیق قرار نگرفته است، تیمی از محققان از جمله دانشمندان ناسا استدلال میکنند که برخورد ماه با چنین شدتی میتواند زبالههایی را به فضا پرتاب کند که در این صورت ماهوارههای زمین و حتی فضانوردان ایستگاه فضایی بینالمللی مورد تهدید واقع میشوند.
به همین دلیل، محققان چندین طرح برای جلوگیری از برخورد ارائه دادهاند - که شدیدترین آنها پرتاب تعدادی بمب هستهای به سمت سیارک است. دانشمندان ممکن است اندازه تقریبی سیارک را بدانند، اما تخمین دقیقی از وزن آن ندارند. با توجه به این موضوع، محققان استدلال میکنند که آژانسهای فضایی جهان قادر به انجام یک ماموریت شناسایی برای جمعآوری دادهها و سپس ساخت فضاپیمایی با مشخصات لازم برای برخورد موفقیتآمیز و تغییر مسیر سیارک نخواهند بود.
محققان ادعا میکنند که چنین طرحی همچنین با خطر اضافی سوق دادن ناخواسته سیارک به مسیر برخورد با زمین همراه است. اما شلیک زرادخانهای از سلاحهای هستهای به سمت سیارک به این ظرافت و دقت نیاز ندارد. به همین دلیل است که محققان استدلال کردند، منفجر کردن سنگ فضایی با استفاده از «دستگاههای انفجاری هستهای» باید روش مناسب و کافی برای مقابله با این تهدید جزئی باشد. این تیم نتیجه گرفت که اگر این ماموریت قرار است انجام شود، باید بین سالهای ۲۰۲۹ تا اواخر ۲۰۳۱ پرتاب شود.
اگر قرار باشد سیارکی از مسیر برخورد با زمین منحرف شود، ماموریت دفاع سیارهای آینده احتمالا شبیه آزمایشی خواهد بود که ناسا سه سال پیش انجام داد. در سپتامبر ۲۰۲۲، آژانس فضایی ایالات متحده نشان داد که میتوان با کوبیدن یک فضاپیما به یک سیارک در حال نزدیک شدن، آن را از مسیر آسیب دور کرد. این کار بهعنوان بخشی از آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک یا دارت انجام شد.
فضاپیمای دارت که در نوامبر ۲۰۲۱ پرتاب شد، بیش از ۱۰ ماه سفر کرد و سپس با سرعت تقریبی ۱۴ هزار مایل در ساعت به دیمورفوس برخورد کرد. اگرچه این سیارک کوچک هیچ تهدیدی برای زمین ایجاد نمیکرد، ناسا قصد داشت روشی را برای تغییر مسیر مداری اشیاء تهدیدآمیزی که به سمت زمین برخورد میکنند، آزمایش کند. از اکتبر ۲۰۲۴، یک فضاپیما از آژانس فضایی اروپا در راه است تا نگاهی دقیق به بقایای این سیارک بیندازد.