به گفته سمیه گلپور، بیش از ۶۰ درصد کارگران به دلیل کاهش قدرت خرید و عدم تناسب دستمزدها با تورم واقعی، مجبور به داشتن شغل دوم یا سوم شدهاند. هزینههای بالای مسکن، درمان، تحصیل و خوراک، کارگران را به سمت مشاغل غیررسمی و کمدرآمد سوق داده است. این وضعیت، زندگی کارگران را به چالشی سخت و پر فشار تبدیل کرده است.
کارگران چندشغله با ساعات کاری طولانی و طاقتفرسا مواجهاند که منجر به خستگی مزمن، کاهش انگیزه و افت کیفیت کار میشود. نبود امنیت شغلی و حمایتهای بیمهای در مشاغل غیررسمی، اضطراب و ناامیدی را در میان کارگران تشدید کرده است. این شرایط نهتنها بهرهوری کارگران را کاهش میدهد، بلکه سلامت جسمی و روانی آنها را نیز به خطر میاندازد.
دستمزدهای فعلی کارگران به هیچوجه با نرخ تورم و افزایش هزینههای زندگی همخوانی ندارد. گلپور تأکید کرد که حتی دستمزدهای حداقلی پاسخگوی نیازهای اولیه خانوارها نیست. این شکاف باعث شده کارگران برای تأمین مایحتاج روزانه به مشاغل غیررسمی روی بیاورند، که اغلب فاقد حقوق قانونی و بیمه هستند.
بیش از نیمی از درآمد کارگران صرف هزینههای مسکن، از جمله اجاره یا اقساط، میشود. افزایش روزافزون هزینههای درمان، تحصیل فرزندان، حملونقل و خوراک نیز فشار مضاعفی بر خانوارهای کارگری وارد کرده و مدیریت یک زندگی حداقلی را دشوار ساخته است.
گلپور خواستار برگزاری منظم جلسات شورای عالی کار برای تعدیل دستمزدها متناسب با نرخ واقعی تورم و هزینههای زندگی شد. وی همچنین بر لزوم ایجاد امنیت شغلی، حمایتهای بیمهای برای مشاغل غیررسمی و فرصتهای شغلی پایدار تأکید کرد تا کیفیت زندگی کارگران بهبود یابد.
چندشغله بودن کارگران نهتنها معیشت آنها را تحت تأثیر قرار داده، بلکه به دلیل دوری از خانواده، نقش تربیتی والدین را کمرنگ کرده است. گلپور هشدار داد که این وضعیت، بهویژه در عصر تسلط فضای مجازی بر ذهن کودکان و نوجوانان، میتواند به استحاله فرهنگی و هویتی نسل آینده منجر شود. بیتوجهی مسئولان به این بحران، تبعات اجتماعی جبرانناپذیری به دنبال خواهد داشت.
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگری کشور تأکید کرد که کارگران ستون اصلی تولید و توسعه کشور هستند. بیتوجهی به معیشت آنها نهتنها بهرهوری را کاهش میدهد، بلکه تبعات اجتماعی گستردهای به همراه دارد. وی از مسئولان خواست با جدیت برای بهبود شرایط زندگی کارگران و خانوادههایشان اقدام کنند.