عصر ایران؛ الناز چراغی- تندروهایی که اتفاقا در مجلس و نهادهای دیگر جایگاه و پایگاه های مهمی را از آنِ خود می بینند، با بی توجهی محض به بحران‌هایی که کشور و البته مردم را به طور جدی درگیر کرده است، مجدانه و به طور شبانه روز درصدد تخریب دولت‌اند.  

   فیض الله عرب سرخی، سیاستمدار اصلاح طلب در گفت‌و‌گو با «عصرایران» به بررسی تحرکات این طیف پرداخته است:

 

 

جریان تندرو که از طریق دولت مرحوم رییسی سه سال مقدرات کشور را در اختیار داشت  و تصورشان این بود که روی کار بودن شان هشت سال ادامه خواهد داشت، حتی این ذهنیت را داشتند که با ظرفیت های حاکمیت می توانند در دوره های بعدی هم قدرت را در اختیار خواهند داشت. اما تندروها با حادثه ای که برای هلیکوپتر مرحوم رییسی اتفاق افتاد، فرصت را از دست دادند.

 

بنابراین جریان رادیکال تلاش دارد با استفاده از ظرفیت هایی چون مجلس، صدا و سیما  و جاهای دیگر بهره ببرد و  دولت پزشکیان را تا جایی تخریب کند که حتی اجازه ندهند دوره دولت چهاردهم در موعد قانونی به پایان برسد. در واقع می خواهند، پزشکیان را به نقطه ای برسانند که وادار به کناره گیری شود. بنابراین در حالی که دولت گذشته آثار و تبعات منفی فراوانی از خودش به جا گذاشته است، امروزه اعضای رسمی آن دولت به عنوان کارشناس فضای عمومی صدا و سیما را در اختیار دارند و در شرایطی دولتی ها را تخریب می کنند به دولت فرصت پاسخگویی نمی دهند.

 

 

  یک وقت است که از نفوذ به معنای نفوذ خط مشی ها صحبت می کنیم و گاهی نفوذ را به معنای حضور افراد برای کارشکنی می بینیم. آنچه که در جنگ 12 روزه شاهدش بودیم، نشانه هایی پررنگی از نفوذ مهره های دشمن بود. اما آنچه که در فضای داخلی با آن مواجه هستیم، بیشتر نفوذ در قالب سیاست ها به شمار می رود. سیاست هایی که تداومش کشور را به مشکلات و بحران هایی عمیق دچار می کند. متاسفانه این نفوذ گام به گام جلو رفت و کار را به اینجا رساند. در واقع همین‌ها که ژست مخالفت گرفته‌اند مسبب اسنپ بک امروز هستند.  

 

 

  بحث مقابله با تندروی ها را لازم نیست، ارگان یا دستگاهی عهده دار شود. فقط کافی است، امور در مدار خودش مدریت شود. یعنی اگر دولت این امکان را داشته باشد که از برنامه های خودش دفاع کند و برای جامعه تبیین کند که چه رویکردی را در دستور کارش قرار داده است و همچنین مجلس اجازه نداشته باشد از حد خودش عبور کند و در همه انتصاب ها و کارهایی اجرایی دولت دخالت نکند و در کل هر نهادی سر جای خودش باشد و مسئولیت خودش را پیگیری کند و اگر گفت و گو در فضای داخل کشور رواج پیدا کند، جریان رادیکال به طور طبیعی خودش منزوی خواهد شد. اما وقتی رادیو و تلویزیون را به طور کامل در اختیار تندروها قرار می دهیم تا شبانه روز به بمباران تبلیغاتی مشغول شوند، سخن از اینکه کدام ارگان یا بخش حاکمیتی باید جلوی تحرکات رادیکال را بگیرد غیر دقیق و غیر قطعی است. تندروها در حالی بسیاری از مجاری کشور را در دست دارند که حتی در جریان اصولگرایی هم واجد اکثریت نیستند.

 

 

امروز دولت بسیار بسیار تضعیف شده است و در واقع ابزارهای برخورد با افراطیون و افراطی گری را در اختیار ندارد. یعنی نه ابزار اطلاعاتی، نه ابزار انتظامی و نه ابزار امنیتی را در اختیار دارد. دولت حتی تصمیم به مقابله با تندروها هم بگیرد، بازهم نمی تواند کاری پیش ببرد. با مکانیسم ماشه و اسنپ بک سر وکله تندروها هم دوباره پیدا شده است.