به گزارش رکنا،یک متخصص طب سنتی اعلام کرده است که برخلاف تصورات عمومی، کلسترول به طور طبیعی چربی مضری نیست و بدن به دلیل نیاز ضروری خود به این ماده، آن را تولید می‌کند. همچنین تری‌گلیسیرید، ساختار اصلی چربی موجود در خون است که از طریق غذاها و مواد قندی وارد بدن می‌شود.
دکتر مجتبی کرباسی، متخصص طب سنتی اظهار داشت که حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد کلسترول خون توسط کبد تولید می‌شود و تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد آن از طریق مواد غذایی وارد بدن می‌شود. براساس تحقیقات پزشکی، مصرف خوراکی‌هایی چون تخم‌مرغ یا کره طبیعی در اغلب افراد تأثیر چندانی بر سطح کلسترول خون ندارد و حتی کاهش مصرف چنین مواد غذایی ممکن است منجر به تولید بیشتر کلسترول در بدن شود.
طبق نظر کارشناسان، کلسترول برای بدن به طور طبیعی نه تنها مضر نیست، بلکه نقش به‌سزایی در تولید هورمون‌ها، ترمیم غشاهای سلولی، ساخت ویتامین D و تولید اسیدهای صفراوی ایفا می‌کند. اما گاهی بدن کلسترول بیشتری از نیاز طبیعی تولید می‌کند.
مصرف بیش از حد کربوهیدرات و قند منجر به تحریک انسولین و فعال شدن فرآیند تولید کلسترول در کبد می‌شود. علاوه بر این، کمبود چربی‌های سالم در رژیم غذایی باعث می‌شود بدن برای جبران این کمبود، کلسترول بیشتری تولید کند. همینطور استرس مزمن می‌تواند به افزایش تولید کلسترول کمک کند؛ چرا که بدن برای ساخت کورتیزول نیازمند کلسترول است. همچنین در شرایط التهاب‌های مزمن و آسیب‌های بافتی، کلسترول بیشتری برای ترمیم غشاها و بافت‌ها تولید می‌شود.
کم‌کاری تیروئید باعث کاهش متابولیسم و دفع کمتر کلسترول از خون می‌شود. همچنین بیماری‌های مرتبط با کبد و صفرا می‌توانند کلسترول خون را افزایش دهند. برخی بیماری‌های ژنتیکی نیز توانایی بدن را در تولید کلسترول بیشتر افزایش می‌دهند. از سوی دیگر، اگر افراد دچار اضافه وزن، فشار خون بالا و سایر عوارض سندروم متابولیک باشند، احتمال بالا بودن کلسترول خون بیشتر می‌شود. درمان کلسترول بالا تنها با مصرف داروهایی مانند آتورواستاتین یا رزواستاتین کافی نیست؛ بلکه اصلاح رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی ضروری است. کاهش عدد کلسترول خون با دارو تنها رفع علائم است و مشکل اصلی را حل نمی‌کند.
نتایج آزمایش خون کلسترول را در سه بخش اندازه‌گیری می‌کند: کلسترول کل، کلسترول HDL و کلسترول LDL. کلسترول کل به خودی خود ارزش تفسیری ندارد و نمی‌توان از آن به عنوان نشانه‌ای قطعی برای بیماری قلبی و متابولیک استفاده کرد؛ اگرچه برخی پزشکان به همین شاخص بسنده می‌کنند.
کلسترول HDL، به عنوان کلسترولی شناخته می‌شود که از بافت‌ها به سمت کبد انتقال داده می‌شود؛ بنابراین بالا بودن سطح آن نشانه سلامتی است و به "کلسترول خوب" معروف شده است. اما کلسترول LDL، کلسترولی است که از کبد به سمت بافت‌ها جریان پیدا می‌کند. افزایش سطح آن ممکن است نشان‌دهنده خطر بیماری قلبی و عروقی ناشی از اختلال‌های متابولیک باشد و به همین دلیل به "کلسترول بد" شهره است. با این حال، بالا بودن سطح LDL به‌تنهایی خطرآفرین نیست؛ بلکه باید سطح تری‌گلیسیرید و HDL نیز بررسی شود که این کار تنها توسط پزشک متخصص امکان‌پذیر است.
تری‌گلیسیرید، یکی از اصلی‌ترین چربی‌های موجود در خون است که از طریق مواد قندی و نشاسته‌ای وارد بدن می‌شود. تا دهه ۹۰ میلادی، تصور می‌شد که چربی خطرناک اصلی کلسترول است و تری‌گلیسیرید اهمیت چندانی ندارد. اما امروزه مشخص شده است که بالا بودن سطح تری‌گلیسیرید می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی و دیابت را به شدت افزایش دهد. شاخص TG/HDL (تری‌گلیسیرید تقسیم بر کلسترول HDL) اکنون به یکی از شاخص‌های پیش‌بینی‌کننده بیماری‌های قلبی و عروقی تبدیل شده است.
افزایش تری‌گلیسیرید معمولاً نشانه‌ای از مقاومت به انسولین و اختلالات متابولیکی جدی است. در حقیقت، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد افزایش تری‌گلیسیرید مربوط به سبک تغذیه ناسالم است. مصرف بیش از حد قند و نشاسته در مواد غذایی مانند آب‌میوه، نوشابه، شکر، قند موجود در میوه‌ها، شیرینی‌ها، آرد و برنج سفید، سیب‌زمینی، همراه با عواملی نظیر استرس، بی‌خوابی، تجمع سموم در بدن، چاقی، مصرف الکل، برخی داروها و مشکلات ارثی همگی می‌توانند سبب افزایش سطح تری‌گلیسیرید شوند.
