جنگهای بیوقفه قیمت، سود را کاهش داده و خودروسازان و تامینکنندگان را تحت فشار قرار داده است. تامینکنندگان، خودروسازان و متخصصان این صنعت میگویند حتی شرکتهای پیشرو نیز به قطعهسازان برای فروش زیر قیمت فشار میآورند. همان طور که مقامات چینی میگویند این نمونهای از رقابت بینظم است و فراتر از بخش خودروهای برقی به سایر صنایع چینی مانند پنلهای خورشیدی، تجارت الکترونیک و تحویل غذا نیز گسترش مییابد.
همه اینها در شرایطی اتفاق میافتد که برندهای خودروهای برقی از جمله بیوایدی، چری، جیلی و چانگان، جهانی شدهاند و صادرات خودرو چین را در سال میلادی گذشته به حدود ۶میلیون دستگاه رساندند که بیش از هر کشور دیگری است. اما سیل صادرات خودرو، زنگ خطر را در خارج از چین به صدا درآورده و باعث واکنشهایی مانند اعمال تعرفهها و محدودیتهایی از سوی اروپا، مکزیک و کانادا شده است.
چین با امید به تثبیت اقتصاد درگیر فشارهای ناشی از تورم منفی که بخشی از آن به دلیل کاهش قیمتها بوده، در تلاش است تا جنگ قیمتی را آرام کند. مقامات چینی، در ماههای اخیر، مدیران شرکتهای خودروسازی را احضار کردهاند تا در مورد شروع جنگهای قیمتی به آنها هشدار دهند، آنها قوانینی برای کوتاه کردن چرخه پرداخت برای این صنعت وضع کردهاند و دستورالعملهایی را ارائه کردهاند که از مقامات میخواهد یارانهها را کاهش داده و ظرفیت اضافی را حذف کنند.
رونق خودروهای برقی چین در دهه ۲۰۰۰ انجام شد. در اوایل دهه ۲۰۱۰، دولت این بخش را یک بخش راهبردی اعلام کرد و آن را با مشوقهای مالی فراوان غرق کرد که باعث ظهور برخی از برترین تولیدکنندگان خودروهای برقی جهان مانند بیوایدی شد که فروش آن سال گذشته از «تسلا» پیشی گرفت. همچنین به ایجاد حدود ۵۰۰ برند خودروسازی داخلی در حدود سال ۲۰۱۹ منجر شد.
بو یو، در شرکت تحقیقاتی «جاتو داینامیکس»، میگوید با رشد محدود بازار، شبیهتر شدن روزافزون محصولات و افزایش تعداد رقبا، رقابت همچنان سختتر میشود. این امر باعث شده است که صنعت خودروی چین دستخوش شرایطی شود که برخی از بازیگران این صنعت، آن را دور حذفی مینامند. شن هونگ، محقق اقتصاد در اندیشکده دانشگاه پکن گفت: بسیاری از تولیدکنندگان خودروهای برقی در حال حاضر با زیان مواجه هستند. بیشتر پول آنها از صندوقهای صنعتی یا سرمایه اجتماعی تامین میشود و آنها فقط برای پوشش این زیانها، به جذب سرمایههای جدید ادامه میدهند.
دادههای انجمن خودروهای سواری چین نشان داد که میانگین حاشیه سود شرکتهای خودروسازی چین در سال میلادی گذشته، به ۴.۳ درصد کاهش یافته، درحالیکه این رقم در سال ۲۰۱۷، نزدیک به هشت درصد بود.
کارل چنگ، مدیر بیمه یک شرکت تولیدکننده خودروهای برقی، میگوید یکی از پیامدهای رقابت نفسگیر این است که خودروسازان به جای تمرکز بر نوآوری، کاهش هزینه و بهرهوری را به هسته اصلی فعالیتهای خود تبدیل کردهاند.
کلر یوان، مدیر و تحلیلگر ارشد متمرکز بر صنعت خودروی چین در آژانس رتبهبندی اساندپی گلوبال، اعتقاد دارد رقابت قیمتی میتواند به اشکال دیگری نیز وجود داشته باشد، اگرچه افزایش نظارت دولتی ممکن است مانع از کاهش اساسی قیمت توسط خودروسازان شود.