خبرورزشی: داستان فرشاد فرجی می‌تواند الگویی برای بازیکنان جوان باشد که در انتخاب‌ها، بیشتر دقت کرده و اولویت‌هایی به جز پول یا پیراهن تیم بزرگ را نیز مد نظر داشته باشند. شغل فوتبالیست، فوتبال بازی کردن است و اگر بازی نکند، خیلی زود از صفحه این ورزش حذف خواهد شد.
فرجی سال‌ها زحمت کشید تا برای خود اسم و رسمی پیدا کند. سرانجام به آرزویش رسید و پیراهن پرسپولیس را به تن کرد. بعد از فراز و نشیب‌های بسیار، فصل قبل با آمدن گاریدو در پرسپولیس خود را پیدا کرده و در لیگ نخبگان فصل قبل آسیا خوش درخشید. اما در نقل و انتقالات تابستانی این فصل، با یک انتخاب غلط به تراکتور رفت که حساسیتی روی کلمه پرسپولیس و بازیکنان این تیم دارد!
در حقیقت تراکتور، فرجی را بر اساس توانایی‌های خود این بازیکن یا کمبودهای فنی تیمش انتخاب نکرده بود! در دنیای فوتبال حرفه‌ای، برخی خریدها صرفاً برای تضعیف رقبا است نه تقویت خود؛ اینجاست که خود بازیکن باید نگاه کند که کجا به او فرصت بازی می‌رسد!
تراکتور در دفاع میانی، شجاع و سدلار را داشت و فصل قبل فقط یکی دو بار بازیکنان دیگر جانشین زوج شجاع و عارف آقاسی شده بودند. در دفاع راست هم شیری، دانیال و صادق محرمی بودند و بنابراین مشخص بود که هیچ جایی برای فرشاد فرجی نیست!
از طرف دیگر؛ همه فوتبالی ها خصوصیات اسکوچیچ را می‌شناسند، او ۱۱ بازیکن اصلی دارد و سه بازیکن جانشین و برای بقیه در طول فصل، نهایتاً یک نیمه یا در مجموع یک بازی فرصت می‌ماند! و حالا نتیجه انتخاب فرجی را ببینید.
دو بازی در آسیا، یک سوپرجام و ۵ بازی در لیگ، جمعا ۸ مسابقه در سه جام و ۷۲۰ دقیقه بازی برای تراکتور که حتی ثانیه‌ای فرصت به فرجی نرسیده و سهم او فقط نیمکت نشینی بوده است. فرجی با این انتخاب عملاً آینده خود را به خطر انداخت، چرا که سال بعد کمتر تیمی حاضر به استخدام بازیکنی می‌شود که اصلاً بازی نکرده، البته به جز استقلال که عارف غلامی را با این ویژگی‌ها خرید!
