به گزارش تابناک، روزنامه کیهان در واکنش به تصویب پیوستن ایران به CFT در مجمع تشخیص مصلحت نظام در ستون اخبار ویژه در مطلبی انتقادی با تیتر «عضویت با کدام توجیه؟ از آن ۲۷ شرط چهخبر؟!» نوشت:
سخنگوی مجمع تشخیص مصلحت نظام، پس از برگزاری ۴ جلسه در صحن و نشستهای کمیسیون مشترک، در جلسه دیروز با پیوستن به کنوانسیون CFT به صورت مشروط موافقت کرد.
محسن دهنوی سخنگوی مجمع در اینباره گفت: «آنچه در مجمع مصوب شده این است که ایران به کنوانسیون CFT در چارچوب قانون اساسی و قوانین داخلی خودش عمل خواهد کرد. یعنی قبلاً قوانین داخلی در مصوبه مجلس نبود و در مصوبه مجمع اضافه شد که یعنی دولت مکلف است به CFT عمل کند و هرجایی با قوانین داخلی ایران تعارض داشته باشد، قوانین داخلی ایران ملاک خواهد بود؛ هم در چارچوب قانون اساسی و قوانین داخلی ایران جزو شروط است».
یادآور میشود الحاق به این کنوانسیون، یکی از مطالبات FATF در قالب برنامه ۴۱بندی برنامه اقدام برای خروج ایران از لیست سیاه کارگروه FATF است. اما اجرای ۴۰ بند قبلی طی یازده سال گذشته، هیچ تاثیری در خروج از لیست سیاه و کاهش تحریمها نداشت. علت این است که FATF کارگروه تحت تسلط آمریکا و اروپاست و بنابراین مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم را هم براساس اغراض شیطانی غرب انجام میدهد.
موضوع کنوانسیون CFT، مبارزه با تامین مالی تروریسم البته با تعریف و مصداقیابی آمریکا و اروپاست. در چنین حالتی، عضویت مشروط به نحوی که با چهارچوب سارمان مذکور در تعارض باشد، پذیرفته نیست. بنابراین نفس اعلام عضویت و تمکین، راه را بر اما و اگر و شرطگذاری بعدی خواهد بست. اما ضمنا زبان حاکمان این کنوانسیون را بر ایران (به عنوان عضو) به لحاظ حقوقی دراز و طلبکار میکند.
آیا مجمع خبر ندارد که حاکمان FATF و کنوانسیونهای پیرامونی آن، مقاومت لبنان و فلسطین و یمن و عراق و حتی سپاه پاسداران و برخی مقامات رسمی کشورمان در دولتهای مختلف را به تروریسم متهم کردهاند؟!
از سوی دیگر، خبر عضویت مشروط، مخاطبان را یاد ۲۷ شرطی میاندازد که از سوی نهادهای مختلف برای امضا و اجرای برجام گذاشته شد، اما در عمل هیچیک از آن شرطها مراعات نشد!
نکته عجیب این است که «مجمع» چندماه پس از بمباران میز مذاکره از سوی آمریکا و اسرائیل، و شیطنت آشکار طرف بدعهد اروپایی در فعالسازی مکانیسم ماشه، با خوشبینی بیتوجیه، عضویت در کنوانسیون تحت تسلط همان عهدشکنان و خیانتکاران را تصویب میکند!
این نکته هم گفتنی است که آقایان ظریف و روحانی چند سال قبل در پاسخ به این سؤال که «چه تضمینی هست پس از اجرای همه توقعات FATF تحریمها لغو شود؟»، تصریح کرده بودند هیچ تضمینی وجود ندارد و اکنون باید همین سؤال را تکرار کرد که در ازای هزینههای گزاف همکاری یکطرفه با غرب در موضوع مهم اختلافی تروریسم، کدام تضمین حداقلی برای لغو تحریمها و یا حصول کمترین منفعت مشابه وجود دارد؟!