به گزارش همشهری آنلاین، محسن سلمان نژاد، دکترای تخصصی (Ph.D) سالمندشناسی (ژریاتریک) و دبیر فراکسیون سلامت سالمندان در مجلس یازدهم در یادداشتی به مناسب روز جهانی و هفته ملی سالمند برای همشهری آنلاین نوشت: طب سالمندی از رشته های نوین علم پزشکی و حوزه تندرستی است که در دنیا و به ویژه در ایران جزو علوم نوپا و ناشناخته به شمار می‌آید. این امر سبب شده تعداد متخصصین این رشته با شرایط مطلوب فاصله قابل توجهی داشته باشد.
بر اساس استانداردهای سازمان جهانی بهداشت و فدراسیون بین‌المللی طب سالمندی باید به ازای هر ۱۰ هزار سالمند بالای ۶۵ سال یک متخصص طب سالمندی فعالیت کند. در کشورهای پیشرفته مانند ژاپن و آلمان هم که در حوزه طب سالمندی به صورت تخصصی تمرکز دارند، این استاندارد یک پزشک در ازای ۵ تا ۷ هزار سالمند تعریف شده است.
با این تفاسیر بر اساس آمار موجود در حالی که حدود ۱۲ تا ۱۳ درصد جمعیت کشور را افراد بالای ۶۰ سال تشکیل می دهند، تعداد متخصصین طب سالمندی در ایران به ۱۰۰ پزشک نمی‌رسد. بخش عمده‌ای از این عدم توازن به نادیده گرفتن نقش طب سالمندی در بهبود کیفیت زندگی سالمندان و افزایش طول عمر این طیف جمعیتی مرتبط است.
این در حالی است که طب سالمندی هم در حفظ سلامت افراد با خدمات کاردرمانی، فیزیوتراپی، گفتار درمانی و روانشناسی ویژه سالمندان، نقش ویژه‌ای دارد و هم از آسیب چند دارویی (پلی‌فارماسی) پیشگیری می‌کند. این پدیده به معنی مصرف همزمان چندین داروی مختلف توسط یک فرد است و معمولاً به علت مراجعه همزمان سالمندان به متخصصان گوناگون رخ می‌دهد. در حالی که کبد، کلیه و سیستم دفع سموم دارویی در سالمندان از حساسیت بیشتری برخوردار است و برای پیشگیری از عوارض داروها باید اقلام دارویی مصرفی این قشر را به ۵ قلم کاهش داد.
متخصصان سالمندشناسی با شناخت همه جانبه‌ای که از ویژگی‌های فیزیولوژیکی و روانی سالمندان دارند، می‌توانند مراقب‌های بهداشتی و درمانی این گروه سنی را به صورت خاص طراحی کنند تا با نیازهایشان تناسب بیشتری داشته باشد و آنها را برای پذیرفتن نقش های جدید و پویا در ساختار خانواده و جامعه یاری کند.
