دکتر حسین آصف‌جاه، متخصص و جراح زنان، زایمان و نازایی، فلوشیپ و مدرس لاپاراسکوپی و هیستروسکوپی پیشرفته در گفت‌وگو با خبرآنلاین می‌گوید: آدنومیوز بیماری خوش‌خیم، اما ناشناخته و دردسرسازی است که در ۵۰-۴۰ سالگی شیوع بیشتری داشته و با شروع یائسگی متوقف می‌شود. این بیماری در مقایسه با فیبروم و آندومتریوز شیوع کمتری داشته و اغلب وابسته به ژن است.
آدنومیوز به ضخیم شدن لایه ماهیچه‌ای رحم بر اثر نفوذ بافت مخاطی و پوشش‌دهنده داخلی آن (آندومتر) به درون لایه عضلانی رحم گفته می‌شود که اغلب پیشرونده و به مرور باعث بزرگ شدن رحم و تشدید علائم آن می‌شود و به دو نوع موضعی و منتشره قابل تفکیک است. نوع موضعی آن در وسعت کمتر با مرزهای مشخص و علائم بالینی ضعیف‌تر و نوع منتشره آن که تقریبا کل بافت ماهیچه‌ای رحم را در برمی‌گیرد، باعث ضخیم و بزرگ شدن رحم با علائم بالینی شدیدتر شده و شانس ناباروری را بیشتر و تا دو برابر ریسک سقط جنین را افزایش می‌دهد. خوشبختانه درصد سرطانی شدن آدنومیوز بسیار پایین است.
