به گزارش بهداشت نیوز، دکتر میثم بابایی، متخصص مغز و اعصاب کودکان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی با بیان اینکه ناشنوایی همیشه ریشه مادرزادی یا ژنتیکی ندارد، خاطرنشان کرد: عفونت‌های مکرر گوش میانی در کودکان، بیماری‌های ویروسی نظیر سرخک، اوریون و مننژیت، مصرف برخی داروهای آسیب‌زننده به گوش (اتوتوکسیک) مانند بعضی آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای شیمی‌درمانی، قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض صداهای بلند یا استفاده زیاد از هدفون، ضربه به سر یا آسیب‌های مکانیکی به گوش و حتی تجمع موم گوش در صورت تخلیه نادرست از جمله مهم‌ترین علل اکتسابی کم‌شنوایی و ناشنوایی در کودکان و نوجوانان هستند.

بهترین روش‌های مراقبت از گوش کودکان

فوکال پوینت (Focal Point)غربالگری شنوایی در دانشگاه افزود: برای حفظ سلامت گوش به‌ویژه در کودکان باید از گوش‌پاک‌کن و وسایل نوک‌تیز پرهیز کرد، شدت و مدت زمان استفاده از هدفون و هندزفری را کاهش داد، در محیط‌های پر سر و صدا از گوشی محافظ استفاده نمود، از ورود آب آلوده به گوش کودکان جلوگیری کرد، داروها را بدون تجویز پزشک مصرف نکرد و واکسیناسیون دوره‌ای مانند سرخک و اوریون را جدی گرفت.

علائم هشداردهنده در کودکان

این متخصص مغز و اعصاب کودکان با اشاره به اینکه برخی علائم می‌توانند نشانه هشدار باشند، گفت: وزوز گوش، احساس پری یا گرفتگی طولانی‌مدت، ترشح یا خونریزی، سرگیجه و اختلال تعادل، درد مداوم، و کاهش شنوایی ناگهانی یا تدریجی از جمله علائمی هستند که نیازمند توجه فوری هستند. در کودکان، تأخیر در تکلم، واکنش ضعیف به صداها یا زیاد بلند کردن صدای تلویزیون و موبایل نیز از علائم مهم هشداردهنده محسوب می‌شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

وی تصریح کرد: در صورت مشاهده کاهش شنوایی ناگهانی یا پیشرونده، ترشح یا خونریزی از گوش، درد مداوم بیش از دو روز، وزوز مکرر یا سرگیجه، و به‌ویژه در صورت بروز تأخیر تکلم یا واکنش غیرطبیعی کودک به صدا، مراجعه فوری به پزشک ضروری است.

این متخصص تأکید کرد: کودکان باید در معاینات دوره‌ای رشد از نظر گوش و شنوایی بررسی شوند، افراد سالم به‌ویژه کسانی که در معرض صداهای بلند یا داروهای خاص هستند، هر یک تا دو سال معاینه شوند و سالمندان نیز حداقل سالی یک بار تست شنوایی انجام دهند.

وی گفت: توجه به علائم هشداردهنده، مراقبت روزانه و مراجعه به موقع به پزشک می‌تواند از بسیاری مشکلات شنوایی پیشگیری کرده و از اختلالات یادگیری و گفتار در کودکان جلوگیری نماید.