عصر ایران- ارتش ونزوئلا در سال 1810 در زمان استقلال این کشور از اسپانیا شکل گرفت. هسته مرکزی در سال 1777 زمانی که ونزوئلا با نام استان ونزوئلا شناخته می شد توسط خود اسپانیای ها شکل گرفت زمانی که کلمبیا که ان نیز مستعمره بود شورید، اسپانیا برای اینکه فاصله انتقال نیرو از اروپا به آمریکای جنوبی با کشتی بسیار زیاد بود یک نیروی حرفه ای از ونزوئلا ها ایجاد کردند که با شورشیان کلمبیا درگیر شوند. زمانی که درسال 1811 این کشور مستقل شد ارتش این کشور نیز شکل گرفت.
به گزارش جنگاوران، تاریخچه این ارتش که طی چند نبرد در امریکای جنوبی جنگید که اکثر انها مربط به قرن 18 و 19 میباشد در این مقاله نمی گنجد و در این مقاله به تجهیزات این ارتش می پردازیم:
ونزوئلا دارای حکمت سوسیالیست است.تا سال1935 بارها ارتش این کشور دست به کودتا زد و حکومت نظامی زیادی به چشم دید ولی از آن سال با به قدرت رسیدن حکومت بعدی ارتش دیگر در این کشور دخالت نکرد اگرچه بارها طی انتقال قدرت ارتش وارد عمل شده است.
اگرچه ونزوئلا تا میانه دهه1990 میلادی دارای حکومتی طرفدار امریکا بود ولی با به قدرت رسیدن چاوز که از مخالفت جرج بوش بود و از حزب کمونیست ونزوئلا این کشور روند دشمنی با امریکا را پی گرفت و رو به روسیه کرد. در نهایت اقتصاد سوسیالیستی این کشور ونزوئلا را تبدیل به یک کشور ورشکسته و واخورده در جامعه جهانی تبدیل کرد که امروزه محدود دوستانی در عرصه بین المللی دارد.
ارتش این کشور دارای تجهیزات امریکای است که همگی قبل از به روی کار امدن جاوز به این کشور داده شده اگرچه دارای فناوریهای زیاد از اروپا نیز است ولی بعد از به قدرت رسیدن ولی تجهیزات روسی نیز جای خود را در ونزوئلا پیدا کردند.
روند تجهیز ارتش این کشورها از میانه دهه گذشته با کندی روبرو شد اگرچه در سال 2000 تا 2010 نیز تنها با کمک روسیه توانست با فروش غذا و میوه و محصولات کشاورزی تجهیزاتی را به دست اورد ولی شروع قحطی در کشور و بی ثباتی شدید و عجیب اقتصادی باعث شد که عملا از میانه ده پیش این کشور حتی بخشی های مهم نظامی را نیز غیر فعال کند به شکلی که گفته شده بخش زیادی از ناوگان دریایی به دلیل بی پول رها شده و استفاده نمی شود .(دست کم یک پنجم جمعیت این کشور طی یک دهه گذشته برای پیدا کردن غذا به کشورهای همسایه چون کلمیبا رفته اند و در این وضعیت بدون شک داشتن یک ارتش درست حسابی دور از ذهن است).
نیروی زمینی ونزوئلا دارای 63000 نیروی عملیاتی است که در قالب 18 تیپ گرد هم امدند.
تپانچه کمری اصلی ونزوئلا تپانچه برونینگ اچ پی است که بیش از نیم قرن در خدمت انها است که به شکل گسترده در خدمت تمامی نیروی های این ارتش است اگرچه برخی نیروی های ویژه از تپانچه گلاک 17 نیز استفاده می شود.
سلاح تهاجمی و استاندارد این ارتش یا حدود 5 دهه سلاح 7.62 م م مشهور اف ان –فال ساخت بلژیک بود. این سلاح که در دهه 1950 تا 1970 بسیار در جهان غرب کاربرد داشت سلاحی در کلاس سلاح ژ3 است ولی در سال های 2006 به بعد این کشور دست به تعویضی این سلاح با سلاح ای کی103 زد. ای کی 103 نسخه ای از ای کی 100 با کالیبر 7.62 م م روسها با طول پوکه 39 م م است که در این کشور تحت امتیاز روسها تولید می وشد.برخی نیروها از سلاح اف ان سی نسخه 5.56 م م سلاح فال نیز استفاده میکنند
ای کی103
مسلسل متوسط پرکاربرد این ارتش مسلسل بلژیکی مشهور اف ان مگ(مژ) است که یک مسلسل 7.62م م استاندار ناتو است که پر کاربرد ترین مسلسل در جهان غرب و متحدین انها است البته این کشور از مسلسل امریکا ام60 نیز استفاده میکند ، مسلسل 5.56 م م مینیمی نیز در این کشور به عنوان مسلسل پیاده نظام بسیار پر کاربرد است.
مسلسل اصلی سنگین این کشور مسلسل 12.7 م م برونینگ است که روی خودروهای زرهی این کشور نصب شده است ولی مسلسل های سنگین روسی چون ان اس وی و کورد نیز با تانک های روسی وارد این ارتش شد.
سلاح تک تیر اندازی اصلی ارتش ونزوئلا سلاح ام14 بود. این سلاح اگرچه جدیدا با سلاح روسی دراگانوف در حال جایگزینی است ولی هنوز به شکل گسترده ای در ارتش این کشور وجود دارد.
ارتش این کشور از راکت انداز ار پی جی7 استفاده می کند ولی راکت انداز امریکای ای تی4 نیز به تعداد زیاد در خدمت و در واقع راکت اصلی این اتش راکت ای تی4 است.
در بحث موشک ضد تانک به نظر می رسد نداشتن تهدید زرهی بزرگ باعث شده چندان موشک ضد تانک در این ارتش مورد توجه نباشد .دو موشک ضد تانک در خدمتی ارتش است یکی موشک رد اروو73 نسخه چینی موشک ضد تانک مالیوتکا که در سال 2012 از چین وارد شده انهم به میزان 250 تیر و دیگری موشک اسرائیلی MAPATS که یک موشک هدایت لیزری برگرفته شده از موشک تاو امریکای است که در سال 1990 این کشور 300 تیر ان را دریافت کرد.
از خمپاره انداز که بگذریم این ارتش دارای تعداد کمی هویتزر و سیستم توپخانه ای است به شکل عملیاتی کمتر از200 دستگاه.
40 هویتزر 105 م م کششی که یک هویتزر کوهستان سبک وزن است و در دهه1970 از ایتالیا خریدی شده هنوز در خدمت می باشد .در کنار ان تعداد نامشخصی احتمالا 20 تا 30 دستگاه هویتزر 105 م م امریکایی ام101 ای1 که در دهه1960 به شکل دست دوم از امریکا وارد شده همچنان در خدمت است و هویتزر کشش دیگر انها هویتزر 155م م امریکا ام114 است که بر اساس داده های سازمان صلح جهانی 18 دستگاه وارد شد ولی برخی منابع وجود تعداد بیشتری را در نیروی زمینی ونزوئلا اعلام میکنند. تنها دو نمونه هویتزر خودکششی در خدمت است.
هویتزر ام114
یکی حدود 12 دستگاه هویتزر 155م م فرانسوی که بر روی شاسی تانک ای ام ایکس13 سوار شده و در دهه1970 وارد شده و دیگری 48 دستگاه هویتزر 152 م م ماستا اس ساخت روسیه. این هویتزر پیشرفته ترین هویتزر انها است که در 2011 تا 2013 تحویل ونزوئلا شده است.
ماستا
در بخش راکتهای توپخانه ای این ارتش تا دهه1990 زمانی که اولین بار دست به وارد کردن 25 دستگاه راکت انداز 160 م م ال ای ار-160 از اسرائیل در دهه1980 زد هیچ سیستم راکتی نداشت .این سیستم اسرائیلی شامل 24 راکت است که روی شاسی تانک ای ام ایکس13 فرانسوی که خود ونزوئلا نیز ان را دشت سوار شده بود.
تا سه دهه بعد نیز ونزوئلا هیچ سیستم راکتی به خدمت نگرفت تا اینکه با گرم شدن رابطه ان با روسیه و چین چندین سیستم راکتی تحویل گرفت که شامل 24 راکت انداز 122 م م گراد ، و 12 راکت انداز سمرچ با کالیبر 300 م م که همگی تا سال 2013 تحویل شد .18 دستکاه راکت انداز اس ار5 چینی در سال 2015تحویل شد. این راکت انداز شامل دو لانچر یکی شامل 20 راکت122 م م و دیگری 6 راکت 220 م م است و یا میتواند 40 راکت 122 و یا 12 راکت 220 م م را حمل کند .
گراد
پر تعداد ترین خودروی تاکتیکی این کشور 2000 دستگاه خودرو تاکتیکی تیونا است که یک خودروی بومی است که در سال 2004 تولید شد. توینا یک خودرو چهار چرخ با توان حمل 5 سرنشین است که با کمک روسها ساخته شده. دست کم 1000 دستگاه خودروی تویوتا لند کروز نیز در خدمت است
توینا
در زمینه خودروهای زرهی چرخدار بیشترین تعداد خودروی زرهی این کشور همکنون وی ان4 یک خودروی چینی که در سال 2014 وارد شده است.121 دستگاه از این خودرو وارد شد که یک خودروی با وزن 2.5 تن و چهار چرخ است که دارای ونزوئلا و کنیا تنها مشتریان ان هستند.
خودروی امریکایی کماندو وی100 که در دهه1980 از امریکا خریداری شده نیز یک خودروی چهار چرخ زرهی با وزن 7 تا 9 تن بسته به مدل است که میتواند تا 9 سرباز را حمل کند و بر روی ان مسلسل 12.7 م م برونینگ نصب است ، خودروی امریکای دارگون300 دیگر خودروی نظامی این کشور است که در دهه1980 با به میزان حدود 70 دستگاه وارد شده که یک خودروی چهار چرخ با وزن 12.7 تن است و میتواند شش سراباز مسلح را حمل کند .این خودروی یک خودروی ابی خاکی است.
البته چندین مدل خودروی زرهی دیگر در این کشور در خدمت است ولی مجموع انها به 100 دستگاه روی هم نمی رسد.
123 دستگاه نفربر زرهی مسلح بی ام پی3 روسی پیشرفته تر و پرتعداد ترین نفربر ونزوئلا است که در سالهای 2011 تا 2013 تحویل شد. این نفربر مجهز به برجک با توپ 100 و 30 م م قدرت اتش بالای دارد و برای ان دست کم 1000 موشک لوله پرتاب ضد تانک برای شلیک از لوله توپ100 م م ان سفارش داده است.
نفربر هشت چرخ بی تی ار80 ای دیگر سفارش ونزوئلا از روسیه است که 114 دستگاه ان تا سال 2013 تحویل این کشور شد. این نفربر دارای یک برجک بدون سرنشین با توپ 30 م م و مسلسل 7.62 م م است و میتواند تا هشت سرباز مسلح را حمل کند.
بی تی ار80
68 دستگاه نفربر چینی تایپ07 در سال 2014 تحویل شد که یک نفربر زرهی هشت چرخ با توان حمل هشت سرباز مسلح و مجهز به توپ 30 م م و مسلسل 7.62 م م است.
حدود 35 دستگاه نفربر ابی خاکی چینی ZBD-05( نسخه ای از zbd-2000) نسخه مجهز به برجک با توپ 105 در نقش پشتیبانی اتش.
84 دستگاه تانک اسکورپیون90 در 1988 به شکل دست دوم از انگسلتان دریافت شد. اسکوریپون 90 یک نسخه از تانک سبک اسکورپیون مجهز به توپ90 م م و سیستم اتش ساخت تالس فرانسه است که البته بعدها در ونزوئلا ارتقا نیز یافت.
اسکورپیون90
تانک سبک فرانسوی ای ام ایکس13 در چندین مدل تحویل ونزوئلا شده. نسخه اولیه مجهز به توپ75 م م به میزان 40 دستگاه در میانه دهه1950 تحویل شد که دیگر در خدمت نیست،31 دستگاه از نسخه مجهز به توپ 90 م م در اواخر دهه 1980 به شکل دست دوم تحویل شد که همچنان در نقش پشتیبانی اتش در خدمت است.
ای ام ایکس13
قدیمیترین ترین تانک انها حدود 80 دستگاه تانک ای ام ایکس 30 ساخت فرانسه است که در دهه1980 تحویل شد. این تانک مجهز به توپ 105 م م یک ام بی تی قدرتمند برای سالهای میانی جنگ سرد به حساب می امد. دیگر تانک ونزوئلا تانک تی72بی است. این کشور در سال 2009 دست به دریافت 92 دستگاه تی72بی1 دست دوم از ذخایر ارتش روسیه زد .نسخه تحویلی در ناحیه سیستم اتش و سایت اتش مورد ارتقا قرار رفت و مجهز به زره واکنشی کنتاکت1 است.
ای ام ایکس30 T-72B
نیروی هوایی ونزوئلا با 35000 نیروی فعال در 10 پایگاه هوایی گرد هم امده است.این نیرو نیز مانند نیروی زمین این کشور برای دهه ها از محصولات غربی از جمله امریکای استفاده میکرد ولی با به روی کار امدن حکومت سوسیالیستی چاوز رو به شرق کرد.
در لیست دارای فعلی این نیرو پیشرفته ترین جنگنده انها 22 فروند سوخو30 ام کا2 است. ونزوئلا بین سالهای 2006 تا 2008 میلادی دست به دریافت 24 فروند از این جنگنده زد.
سوخو30 ام کا 2 نسخه ساخته شده برای نیروی دریای چین بود و به ونزوئلا نیز تحویل شده. این نسخه دارای رادار ارایه فازی باروس و تجهیزاتی چون دو نمایشگر رنگی در هر کابین، غلاف جنگ الکترونیک بر نوک بال و غلاف شناسایی ام400 است. ونزوئلا برای این 24 جنگنده 50 موشک هوا به زمین اپتیکی خا29، 50 موشک ضد کشتی مافوق صوت خا31 ، 50 موشک برد بلند تهاجمی خا59 با برد 250 کیلومتر، 50 موشک رادار نیم فعال ار27 و 50 موشک رادار فعال ار77 در کنار 150 تیر موشک فروسرخ ار73 تحویل گرفت.
دو فروند از این سوخو ها تاکنون در حوادث رزمی سرنگون شدند ولی بر اساس دادهای ارتش امریکا با در نظر گرفتن وضعیت بد اقتصادی و کاهش شدید بودجه این ارتش کمتر از 10 فروند سوخو30 در ونزوئلا به شکل پروازی در دسترس است و باقی فعلا پرواز نمی کنند.
دیگر جنگنده ونزوئلا جنگنده اف16 است. این کشور در دهه 1980 موفق به دریافت 24 فروند اف16 ای و بی بلوک15 شد. این جنگنده به شکل نو ساز تحویل شد و جایگزین ناوگان اف5 ای انها شد. این جنگنده مجهز به بمب و راکت غیر هدایت شونده بود و تنها 100 تیر موشک سایدواندر نسخه جی برای ان تحویل شد که در دهه 1990 برای افزایش کارایی ان 100 تیر موشک سایدواندر نسخه ال به شکل دست دوم از امریکا خریداری شد .
در میانه دهه1990 برای ارتقاء این ناوگان ونزوئلا 4 غلاف نشان گذار لیزری لیتینیگ از اسرائیل دریافت کرد و در کنار ان تعدادی بمب لیزری و در سال 2004 دست به دریافت 54 تیر موشک هوا به هوای پاینتون4 از اسرائیل زد که یک موشک هوا به هوای تصویر ساز حرارتی مدرن است .باز بر اساس داده های ارتش امریکا به دلیل مشکلات مالی و عدم پشتیبانی امریکا عملا کل ناوگان اف16 زمینگیر هستند.
جنگنده اف16
نیروی هوای ونزوئلا تا همین چند سال پیش جنگنده های دیگری را نیز در خدمت داشت.چندین نمونه میراژ شامل میراژ3 و 5 و 50 در خدمت نیروی هوایی ونزوئلا بود این نیرو دست کم طی دهه 1970 موفق به دریافت 18 فروند میراژ3 و5 شد که همگی دیگر از خدمت خارج شده ولی 18 فروند میراژ 50 دست دوم در سال 1990 دریافت شد که ناوگان رو به رشتی بود و توسط اسرائیل نیز ارتقا یافت ولی به دلیل مسائل مالی این جنگنده نیز دیگر در خدمت نیست.
در بخش اموزشی این نیرو دارای 24 فروند جت اموزشی چینی کا8 است که طی دو سری انها را از چین خریداری کرد. این جتها جایگزین جتهای امریکای و انگلیسی شد که در دهه1960 و 1970 در نقش اموزشی وارد خدمت این نیرو شدند. در نقش اموزش مقدماتی 32 فروند هواپیما توربو پراپ توکانو از برزیل در سال 1986 تحویل شد که همکنون حدود 10 فروند ان در خدمت است.دست کم 20 هواپیما موتور پیستونی نیز در خدمت در نقش اموزش پایه وجود دارد.
کا8
4 فروند بوئینگ 707 به شکل دست دوم طی دهه 1980 خریدار شد که دو فروند ان سوخت رسان بوند. امروزه تنها یکی از این چهار فروند که البته نسخه سوخت رسان است در خدمت است.
پر تعداد ترین هواپیمای ترابری ونزوئلا 8 فروند هواپیمای ترابری وای8 چینی است که نسخه چینی انتنوف12 است این هواپیما توان حمل 20 تن بار را دارد و بین سال 2012 تا 2016 تحویل شد.
4 فروند سی130 اچ از 8 فروند تحویلی در دهه 1970 و 1980 همچنان در خدمت است.ما بقی هواپیمای ترابری در خدمت ونزوئلا هواپیمای کوچک تر هستند،در بخش بالگرد اگرچه بخشی ازبالگردها در خدمت نیروی زمینی هستند ولی پرتعداد ترین بالگرد ارتش ونزوئلا بالگرد روس میل17است که از دهه1990 طی چند سری تحویل این کشور شد .در مجموع طی چهار سری ارتش ونزوئلا 56 بالگرد میل17 تحویل گرفت که بخش از ان در اختیار نیروی هوایی و بخش در اختیار نیروی زمین است اگرچه 8 فروند را نیز پلیس استفاده می کند.
البته به نظر می اید حدود 30 درصد کل ناوگان عملیاتی باشد که دلیل ان نیز مسائل مالی است .بالگرد میل جایگزین بالگرد یو اچ1 شد که در دهه 1960 و 1970 وارد خدمت انها شد.
26 بالگرد بل206 از امریکا طی دورهای مختلف دریافت شد ولی به نظر میرسد قطع پشتیبانی و تحریم علیه این کشور توسط امریکاو ایتالیا دیگر سازنده این نسخه باعث شده تعداد محدود حتی کمتر 5 فروند هنوز عملیاتی باشد.
ده فروند بالگرد بل412 در دهه 1980 و 1990 تحویل شده که همچنان همه انها عملیاتی است و معمول برای حمل مقامات استفاده می شود.
بزرگترین بالگرد ترابری جهان یعنی بالگرد میل26 در خدمت ارتش این کشور می باشد و اولین بار درسال 2005 میلادی تحویل شد. در مجموع طی 2 سری 3 فروند از این بالگرد تحویل شد.
تنها بالگرد تهاجمی ونزوئلا میل 35 ام است. این بالگرد اولین بالگرد تهاجمی این ارتش نیز است اگرچه زمانی بالگرد هیویی انها مسلح بود ولی این بالگرد نخستین بالگرد تهاجمی انها است. ونزوئلا در مجموع ده بالگرد میل35 ام طی سه سری از روسیه تحویل گرفته است.
میل26 و 17 میل17 
میل35 ام
بل412
در بخش پدافند امروزه ارتش ونزوئلا هر چه در خدمت دارد روسی است.این کشور دارای تسلیحاتی پدافندی غربی نیز بود که عمدتا از اروپا خریداری شده بود برای نمونه موشک پدافندی رولند فرانسوی که در دهه 1980 از فرانسه دریافت شده بود و یا سامانه ایتالیایی اسپیدی که نسخه پدافندی موشک هوا به هوای اسپارو است. البته همین دو قلم نیز به تعداد کم دریافت شده بود در مجموع از هر سیستم شش اتش بار و 150 موشک خریداری شده بود ولی در دهه نخست قرن جدید و دهه بعد دست به دریافت سامانه پدافندی از روسیه زد.
سامانه پیچوا2 ام یا در واقع همان سامانه سام3 یکی از تسلیحات پدافندی روسی در خدمت انها است. سام3 یک موشک قدیمی متعلق به دهه1960 است ولی نسخه تحویل دست دوم بوده ارتقای یافته است . این نسخه که با نام پیچوا2 ام شناخته می شو دارای کنسول های اپراتور بهبود یافته و لانچر های پرتاب متحرک است و دارای سیستم رهگیری و هدایت اتش با کمک اپتیک میباشد .11 اتش بار در کنار 550 موشک از این نسخه در سال 2009 تحویل این کشور شد.
سه اتش بار سامانه بوک ام2 شامل هر اتش بار سه خودرو حامل موشک و یک رادار جستجو نیز تحویل شد که برای انها 150 موشک خریدارشده است.
سه اتش بار سامانه انتی2500 نسخه ضد بالستیک موشک اس300 نیز تحویل این کشور شده . عملا هیچ تهدید بالستیک برای ونزوئلا وجود ندارد و این خرید به نظر بیشتر سیاسی بوده تا نظامی. هر اتش بار شامل سه لانچر پرتاب و تجهیزات راداری است . دست کم 180 موشک نیز برای این سامانه تحویل شده است.
پیچوا ام
انتی2500
بوک
همچنین در نیروی زمین این کشور دست کم 2000 تیر موشک دفاع هوایی شانه پرتاب ایگلا به همراه 70 لانچر پرتاب ساخت روسیه و 100 تیر موشک میسترال ساخت فرانسه و 400 تیر موشک دفاع هوای هدایت لیزری ار بی اس70 ساخت سوئد در خدمت دارد.
در بخش رادار این کشور دارای 4 رادار سوئدی گرافی 75 در نقش جستجو با برد 75 کیلومتر که برای ترکیب با سامانه ار بی اس 70 خریداری شد، دو دستگاه رادار امریکای TPS-63 باز در نقش جستجو با برد 370 کیلومتر، هفت دستگاه رادار جستجو JYL-1 ساخت چین که رادار ارایه فازی باند اس با برد 450 کیلومتر میباشد و سه دستگاه ردار JY-11 باز ساخت چین با بر 220 کیلومتر برای پوشش ارتفاع پست از جمله رادار های در خدمت انها می باشد.
نیروی دریایی ونزوئلا با 50000 هزار نیروی فعال در 10 پایگاه دور هم گرد امده. ای نیرو بیشترین ضربه را ازفروپاشی اقتصای این کشور دیده به شکلی که برخی از شناورهای بزرگ بر اساس تصاویر سالها است رها شده و اصلا عملیات نیستند و حتی دورهای تعمیر نگهداری روی انها انجام نمی شود.
تنها زیر توان زیر سطحی این کشور دو زیر دریایی دیزل الکترونیک تایپ 209 المانی است. دو زیر دریایی در سال 1971 تحویل شد . این زیر سن بالای دارند اگرچه یک بار از ناحیه موتور در دهه1980 توسط المان ارتقا یافتند ولی ارتقا اصلی بین سال 2004 تا 2011 انجام شد که شامل بخش های الکترونیکی از جمله کنسول های کاربران بود .زیر دریایی 1810 تن وزن داشته و دارای شش لوله اژدر افکن هستند .بر اساس دادهای ارتش امریکای یکی از انها چند سالی است از جای خود تکان نخورده است و ان یکی به ندرت ماموریت می رود.
ناوچه کلاس مارسیکال در واقع ناوچه کلاس لوپو ساخت ایتالیا است .دو فروند از این ناوچه با وزن 2266 تن سنگین ترین شناور جنگی انها است که مسلح به یک توپ سینه 127 م م ، هشت موشک ضد کشتی اتومات ساخت ایتالیا، یک لانچر هشت تایی موشک دفاع هوایی سی اسپارو که البته نسخه ایتالیایی این موشک یعنی موشک اسپاتا را شلیک میکند و دو برجک هر یک با دو توپ40 م م هدایت راداری در نقش دفاع ضد موشک.. شش عدد از این ناوچه بین سالهای1980 تا 1982 دریافت شد.
طی چند دوره مورد ارتقا قرار گرفتند برای نمونه 2 فروند انها مجهز به رادار اسرائیلی ارایه فازی ام 2238 شدند که کارایی بسیار داشت و یا همین دو فروند مجهز به موتور المانی شدند که در دهه1990 روی انها نصب شد .برای این ناوچه های صد تیر موشک اتومات از ایتالیا خریداری شد و 12 موتور توبین گازی از جنرال الکتریک امریکا. همکنون تنها همان دو فروند نسخه ارتقای یافته عملیاتی هستند و باقی غیر فعال هستند که باز به مشکلات مالی بر میگردد.این ناوچه تنها شناور جنگی واقعی ارتش ونزوئلا است.
مارسیکال
شناور گشتی Guaiquerí یک شناور گشتی 2400 تنی ساخت اسپانیا است که 4 فروند انها سفارش داده شد و سه فروند ان تحویل شد و یکی دیگر در نهایت به دلیل تحریم های غرب ع ونزوئلا هرگز تحویل نشد .این کلاس یک شناور گشتی دارای محل فرود بالگرد است که برای گشت در اقیانوس ساخته شده ولی سلاح چندانی ندارد. مجهز به یک توپ سینه 76 م م و دو توپ 35 م م اورلیکن و سه مسلسل 12.7 م م است.
شناور گشتی اقیانوسی Guaicamacuto یک شناور دیگر ساخت اسپانیا که باز 4 فروند ان سفارش داده شد ولی بار سه فروند تحویل شد. این شناور 1453 تنی نیز دارای چیدمان تسلیحاتی مشابه شناور قبلی است.
شش قایق مسلح ساخت انگلستان با وزن 960 تن که مجهز به توپ سینه40 م م وبرخی مجهز به توپ سینه 76 م م هستند و 4 تایی انها مجهز به دو پرتابگر موشک ضد کشتی اتومات نیز در قسمت عقب خود می باشد.
همچنین این نیرو دارای 11 کشوی سوخترسان و لجستیک و 15 شناور گشتی دیگر است.در بخش هوا دریا نیز دارای ده بالگرد بل212 و 412 میباشد که عملیات روی ناوهای این کشور توسط این بالگرد انجام می شود ولی این کشور برای جایگزینی این بالگرد دست به سفارش 9 فروند بالگرد زد 9ساخت چین زده است . البته ونزوئلا از میل17 نیز در خدمت نیروی دریایی بهره میبرد . تنها هواپیما کشت دریایی انها3 فروند هواپیمای ترابری اسپانیای سی212 است که که در نقش گشت دریایی در برد کوتاه استفاده می شود.
در بخش پهپاد ونزوئلا همکارهای با ایران انجام داده که نتیجه ان برخی پهپادهای موتور پیستونی و جت است که مشخصا ریشه ایرانی دارد.. تنها دو نمونه که به شکل پروازی وجود دارد یک پهپاد شبیه مهاجر2 است که مسلح نیز شده است و دیگری پهپاد کاملا مشابه مهاجر6 با بمب کامل شبیه بمب هدایت اپتیکی حرارتی قائم است ولی در چند نمایشگاه و رژه چندین پهپاد جت بال پرنده شبیه طرح های که ایران از روی ار کیو170 ساخته است دیده شده ولی وضعیت عملیاتی و یا پروازی بدون انها اصلا مشخص نیست.
پهپادی ساخته شده در ونزوئلا که بسیار شبیه مهاجر6 است
تصویری از یک پهپاد شبیه مهاجر 2 با سلاح هدایت شونده در رژه ارتش ونزوئلا
عبدالحمید تارخ
