به گزارش اقتصادنیوز به نقل از چندثانیه، حسین کنعانیمقدم، تحلیلگر مسایل سیاسی در واکنش به اظهارات اخیر برخی چهره های طیفهای تندروی سیاسی درباره قانون حجاب که بهدنبال دوقطبی جامعه و نظام هستند گفت: هر آنچه را که اسراییل و آمریکا در اقدامات سخت خود بهدست نیاوردند، اکنون در پی آن هستند که از طریق روشهای نرم و اقدامات جنگ روانی به دست آورند.
اهم اظهارات کنعانی مقدم را در ادامه بخوانید:
*مسئلهی مهم اینکه در شرایط فعلی غربیها دریافتهاند با حملهی نظامی نمیتوانند به ایران ضربه وارد کنند و تنها راه پیشروی آنان ایجاد تفرقه از طریق جنگ روانی است. به تعبیر انگلیسیها: «تفرقه بینداز و حکومت کن».
*نخبگان، اندیشمندان، دلسوزان و مسوولان کشور باید متوجه باشند که این وحدت و انسجام ملی بود که ما را در برابر اقدامات سخت آمریکا و اسراییل مقاوم ساخت و موجب شد بتوانیم توقف جنگ را به رژیم صهیونیستی و آمریکا تحمیل کنیم. چنانچه این امتیاز را از دست بدهیم، قطعا دشمن طمع خواهد کرد و تلاش میکند عملیاتهای بعدی خود را نیز پیگیری کند تا به نقشههای ناتمامش دست یابد.
*دو قطبی کردن جامعه و شرطیسازی افکار عمومی از جمله ابزارهای دشمن است. همانگونه که مقام معظم رهبری نیز فرمودند، نباید کشور را میان جنگ و صلح، یا مسایل گوناگون سیاسی، در حالت دو قطبی نگهداشت.
*ایجاد دو قطبیهای ساختگی همچون «موافق و مخالف»، «با حجاب و بیحجاب»، «موافق شرع و مخالف شرع» و امثال آن، جز تضعیف نظام نتیجهای نخواهد داشت. بهنظر میرسد رخنه و نفوذ دشمن دقیقا در همین عرصه فعال شده و در حال صفآرایی است تا در صفوف بههمپیوستهی ملت خلل ایجاد کند.
*بنابراین، احزاب و تشکلهای سیاسی، صاحبان تریبون، و افرادی که دارای مرجعیت سیاسی یا مذهبی هستند، باید نهایت دقت را به خرج دهند تا هر آنچه را که رهبر انقلاب بهعنوان ریلگذاری و نقشهی راه تعیین میفرمایند، بهدقت دنبال کنند.
*نباید صرفا برای جلب آرای خاکستری، وعدههای پوشالی دهند یا حتی اصول شرع را زیر سوال ببرند. اکنون و باتوجه به شرایط جامعه قطعا مسایل معیشتی از جمله اولویتهای اصلی کشور است. هم مجلس، هم دولت و هم سایر مسوولان نظام باید به آن توجه ویژه داشته باشند، زیرا مردم مستقیما با این مسایل درگیر هستند و زندگی و رفاه آنان به آن وابسته است.
*همانگونه که پیشتر نیز گفته شد، پیامبر اکرم (ص) فرمودهاند: «فقر ممکن است انسان را تا مرز کفر پیش ببرد.» شما نمیتوانید به کسی که نان شب ندارد بگویید مسائل شرعی خود را چنین و چنان حل کند؛ زیرا او میگوید: «من گرسنهام، چگونه مرا به اموری حواله میدهید که شاید هیچ اثری در زندگی روزمرهام نداشته باشد؟»