عصر ایران ؛ کاوه معین‌فر - سیاوش اسعدی کارگردان سینما در برنامه هفت تلویزیون، درباره آخرین فیلمش «غریزه»، نکاتی را بیان کرد که در نوع خود تکان دهنده است.

 

در برنامه سینمای هفت گذشته میثم زندی مدیر تازه برکنار شده سازمان سینمایی حضور داشت، زندی مدیرکل نظارت بر نمایش فیلم سازمان سینمایی بود، شش ماه پس از حضورش در این نهاد، به دلیل صدور مجوز نمایش چند فیلم به اصطلاح «مسأله‌دار» برکنار شد. که بر اساس شنیده‌ها 3 فیلم «پیرپسر» و «غریزه» و تا حدی هم «زن و بچه» آن فیلم‌های مشکل دار هستند.

 

ساوش اسعدی کارگردان فیلم «غریزه» در تماس تلفنی با برنامه توضیح داد که دستور حذف فیلم من از جای دیگری آمده بود و فیلم غریزه را از معرفی به اسکار کنار گذاشتند و هنوز هم با وجود داشتن پروانه نمایش برای اکران فیلم از او خواسته شده است تا 5 اصلاحیه دیگر هم انجام دهد.

 

او گفت: «من به جای 5 تا  8 اصلاحیه انجام دادم یعنی هم آن 5 اصلاحیه‌ای که گفته بودند و هم 3 اصلاحیه هم خودم اضافه‌تر انجام دادم»!

 

در اینجا میثم زنذی هم ضمن تایید حرف‌های اسعدی گفت: «بله درست می‌گه یعی 5 تا اصلاح را انجام داد و 3 تا اصلاح هم خودش، یعنی دیگه خودش سانسور کردن رو یاد گرفت و 3 تا هم مضاف بر اون 5 تا اصلاح انجام داد».

 

اسعدی ادامه داد: «من اون 8 تا اصلاح را انجام دادم و باز شورا فیلم را دید و دوباره لطف کردند 5 ، 6 اصلاح دیگر بهم دادند و باز اونها را هم انجام دادم»!

 

 

زندی هم دوباره تایید کرد که: «بله تمکین کرد و همه اصلاخات انجام گرفت... البته اگر اینجوری ادامه پیدا کنه (رو به اسعدی) فکر کنم باید برای جشنواره فیلم کوتاه سال آینده خودت را آماده کنی، اگر اینجوری حذف کنی و ادامه بدی ماجرا رو ...» اسعدی هم از سرناچاری گفت: «بله کاملا درسته ..»

 

نکته اینجاست که کار به کجا رسیده است که کارگردان فیلمی که با مجوز سازمان سینمایی تولید شده و مجوز نمایش هم دارد در بروکراسی شدید ممیزی برای رسیدن به اکران، خود سانسورچی فیلم خودش شده است! اضافه‌تر از خواسته شورا هم خودش از فیلمش حذف می‌کند! واقعا تکان دهنده است.

 

سیاوش اسعدی حدود 3 سال قبل در یک اتاق کلاب‌هاوسی اعلام کرد که برای ساخت فیلم «غریزه» بیش از 18 میلیارد تومان هزینه کرده که چون خودش سرمایه‌گذار فیلم بوده برای تامین سرمایه مجبور به فروش خانه پدری شده است. در زمانی 18 میلیارد هزینه کرده که به کفته خود اسعدی دلار 15 هزار تومان بوده است.

 

شاید نقدی هم به سیاوش اسعدی وارد باشد، اما قبل از او و در واقع اصل ماجرا در پشت آن درهای بسته سازمان سینمایی و شوراها و ... رقم می‌خورد.

 

چرا فیلمی که پروانه نماش گرفته است دوباره اصلاحیه می‌خورد؟ چه کسی یا کسانی آن پروانه نمایش را صادر کردند، مگر همین سازمان سینمایی نبوده است؟ اعضای شورا عوض شده است؟ این تضاد و تقابل درباره فیلم غریزه از کجا ناشی می‌شود؟

 

چه تلخ است که مدیر برکنار شده سازمان سنمایی به فیلمساز می‌گوید او خودش دیگر سانسور را یاد گرفته و خودش 3 اصلاحیه بیشتر انجام داد! یا اینکه اینگونه ادامه بده یه فیلم کوتاه خواهد داشت و ... واقعا ناراحت کننده است. 

 

فکر کنید جدای از تمام سختی‌ها و فرسایش روح و روانی که فیلمساز با آن روبرو است، چنین ضرر مالی بزرگی هم کرده و هنوز نتوانسته است از این هفت خان ممیزی عبور کند و فیلمش به اکران برسد.

 

واقعا حجم تنهایی فیلمسازان ایرانی وقتی بخواهند خود مستقل عمل کنند با هیچ متر و معیاری قابل سنجش نیست!

 

چه کسی پاسخگو این هه هزینه، جسمی، جانی، مادی، معنوی سیاوش اسعدی و فیلمسازان و سیماگرانی مانند اوست؟

 

اگر اسعدی آن 18 میلیارد تومان، زمان دلار 15 هزار تومانی را همان دلار یاسکه خریده بود الان چند برابر سود کرده بود؟ ولی اسعدی فیلمساز است عاشق این بوده که فیلم دلش را بسازد ولی عاقبت این شده که می‌بینیم.

 

آدم فقط یاد اشعار این ترانه معروف هما میرافشار می‌افتد که مرحوم هایده می‌خواند:

 

خودم تنها تنها دلم

چو شام بی فردا دلم

چو كشتی بی ناخدا

به سينه یه دريا دلم ...