فوتبال ۳۶۰: فوتبال و فوتسال زنان ایران سالی پُرماجرا را سپری کرده و در ماه‌های پیش‌رو، روزهای جذابتری هم در پیش است؛ چرا که در ۶ ماهه نخست ۱۴۰۴، زنان فوتسال ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۵ حاضر شدند و تیم ملی زنان فوتبال ایران هم در مسیر انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۶ گام برداشت که فرجام عملکرد ۲ تیم متفاوت بود اما حضور در این رویدادها، ۲ دستاورد مهم داشت که برای زنان فوتسالیست، کسب سهمیه جام جهانی بود و برای زنان تیم ملی فوتبال هم بحث دومین حضور در تاریخ جام ملت‌ها!
تیم ملی فوتسال زنان ایران البته در جام ملت‌ها ناکام در ثبت هت‌تریک قهرمانی بود و رسیدن به سهمیه جام جهانی با کسب مقام سومی در جام ملت‌ها، مهم‌ترین دستاورد ملی‌پوشان در این عرصه بود اما با این وجود، زنان فوتبالیست عملکرد بهتری در راه انتخابی جام ملت‌ها داشتند و برای دومین‌بار در تاریخ توانستند به جمع 12 تیم برتر قاره کهن صعود کنند. مسئولان فدراسیون فوتبال هم بعد از صعود تیم فوتسال زنان به جام جهانی و هم پس از راهیابی زنان فوتبالیست به جام ملت‌ها وعده‌های رنگارنگی دادند.
پاداش برای تاریخ‌سازی؟ فقط در حد وعده وعید!
مدیران ارشد فدراسیون و در رأس آن‌ها مهدی تاج، بارها وعده حمایت همه‌جانبه داد که فعلاً وعده‌اش در حد حرف مانده و عملی نشده است؛ چرا که در طول ماه‌های گذشته حمایت قابل‌توجهی از فوتبال و فوتسال زنان در عرصه ملی انجام نشده که مشخصاً به سیاست‌های کلی فدراسیون و رویکرد تاج بر می‌گردد. در این بین، آنچه بیش از همه به چشم آمد مرتبط با بحث پاداش صعود به جام جهانی برای زنان فوتسالیست و پاداش راهیابی به جام ملت‌ها برای زنان فوتبالیست بود که از سوی مسئولان فدراسیون وعده‌اش داده شد.
تبعیض علنی؛ ۲۰۰ یورو به جای ۱۶۵۰۰ یورو!
مسئولان فدراسیون در حالی‌که پاداش مصوب برای تیم ملی فوتبال مردان به ازای هر برد خارج از خانه 5 هزار و 500 یورو و برای هر برد خانگی، 3 هزار و 500 یورو است، به تیم ملی زنان بابت 3 برد در 4 مسابقه بیرون از خانه در مسیر انتخابی جام ملت‌ها به جای 16500 یورو، جمعاً فقط 200 یورو پاداش دادند که البته توأمان با پول توجیبی بود! در کنار این تبعیض آشکار، با توجه به دشواری مسیر طی شده و ثبت دومین حضور در تاریخ جام ملت‌ها، وعده پاداش ویژه داده شد که با گذشت 3 ماه هنوز این وعده محقق نشده است.
استاندارد دوگانه سئول‌نشین‌ها؛ پاداش‌هایی که فراموش شد
زنان فوتسالیست هم وضعیتی مشابه تیم ملی زنان دارند؛ چرا که بعد از راهیابی به جام جهانی، گفته شد که پاداش ویژه برای آن‌ها در نظر گرفته شده اما به جز پاداش 100 یورویی فرزین دبیری، عضو هیات‌رئیسه فدراسیون که به هر کدام از اعضای تیم ملی زنان از جیب شخصی پرداخت کرد، هیچ پاداشی به زنان فوتسال ایران بعد از صعود به جام جهانی هم داده نشد! تبعیض مسئولان فدراسیون در راه پاداش دادن به تیم‌های زنان و مردان بر کسی علنی نیست و در حالی‌که پاداش‌های میلیاردی و البته حواله‌های خودرو به تیم‌های مردان داده می‌شود، فعلاً فدراسیون از پرداخت پاداش‌های چندصد میلیونی به تیم‌های زنان هم عاجز مانده تا رویِ دیگری از استاندارد دوگانه مسئولان فدراسیون عیان شود!
