،روز جهانی اسکان بشر با بیان اینکه امروز لحظه‌ای برای تأمل درباره وضعیت شهرهای کوچک و بزرگ و حق همه مردم برای داشتن سرپناه مناسب است، گفت: شعار جهانی امسال با محوریت پاسخ به بحران‌های شهری، ما را به تأمل درباره چالش‌های متعددی دعوت می‌کند که شهرها با آن مواجه هستند؛ از درگیری و تغییرات اقلیمی گرفته تا گسترش سریع شهرنشینی، نابرابری و آوارگی. دبیرکل سازمان ملل متحد یادآور شده است که در دنیای به سرعت در حال شهری شدن ما، شهرها غالباً بار بحران‌های امروزی را بر دوش می‌کشند.
وی افزود: در واقع، درگیری‌ها، بی‌ثباتی سیاسی و وضعیت اضطراری آب و هوایی تاکنون ۱۲۳ میلیون نفر را از خانه‌های خود بیرون رانده است و بیشتر این افراد به دنبال یافتن امنیت در شهرهای کوچک و بزرگی هستند که خود نیز تحت فشار قرار دارند. با این حال، شهرها همان مکان‌هایی هستند که ریشه راه‌حل‌ها در آن‌ها نهفته است. زمانی که برنامه‌ریزی شهری به‌صورت فراگیر انجام شود، تازه‌واردان می‌توانند به رونق اقتصادی، تقویت جوامع و غنی‌سازی فرهنگ‌ها کمک کنند.
رئیس دفتر هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در تهران تأکید کرد: امروز این روحیه تاب‌آوری را جشن می‌گیریم و از رهبری دولت‌های محلی، شهرداران و قدرت جوامع شهری، به ویژه زنان و جوانان که در خط مقدم تغییرات ایستاده‌اند، قدردانی می‌کنیم.
پریزنر با اشاره به وضعیت کشور گفت: ایران مانند بسیاری از کشورهای دیگر در حال گذر از بحران شدید مسکن است میلیون‌ها خانواده با موانعی در دسترسی به مسکن مناسب و متناسب با توان مالی خود روبرو هستند اجاره ها بیش از یک سوم درآمد خانوارها را میخورند و به علت فشارهای اقتصادی و جمعیتی سکونتگاه های غیر رسمی گسترش می یابند.
وی افزود: بین سالهای ۱۹۵۶ تا ۲۰۲۴ جمعیت شهری ایران ۱۱ برابر شده و امروزه بیش از ۷۷ درصد از ایرانیان در شهرها زندگی می‌کنند. هر ساله حدود یک میلیون نفر در داخل کشور نقل مکان می‌کنند؛ مهاجرتی که یک نیروی جمعیتی و اجتماعی حیاتی است و اغلب بازتابی از نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی به شمار می‌رود.
پریزنر ادامه داد: برآوردهای ملی نشان میدهد که بین ۵ تا ۸ میلیون واحد مسکونی برای تأمین تقاضای مسکن کاهش مسکن ناامن و ناکافی و تقویت بافت شهری آسیب پذیر مورد نیاز است به طور متوسط یک خانواده شهری در ایران برای تهیه یک آپارتمان متوسط لازم است چند دهه پس انداز کند.
وی گفت: رویکرد دولت ایران مبنی بر اولویت دادن به مسکن در برنامه هفتم توسعه ملی ستودنی است. اهدافی مانند بهبود دسترسی به مسکن با کاهش سالهای انتظار کاهش بافت فرسوده شهری و پیشبرد روشهای صنعتی ساختمان سازی نشان دهنده تعهد قوی به راه حلهای فراگیر و پایدار است. این اهداف ملی با هدف یازدهم توسعه پایدار، یعنی تبدیل شهرها و سکونتگاههای انسانی به شهری فراگیر ایمن تاب آور و پایدار همسو هستند.
رئیس دفتر هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در تهران خاطرنشان کرد: شبکه سازمان ملل در ایران از طریق برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد و سایر نهادهای وابسته، سابقه طولانی در حمایت از تاب‌آوری شهری دارد. از جمله این اقدامات می‌توان به پروژه «بهتاب» برای تقویت بیمارستان‌ها در برابر زلزله و همکاری‌های اخیر در زمینه بازسازی شهری پس از بلایا و کاهش خطر اشاره کرد. این تلاش‌ها تضمین می‌کنند که شهرها در مواجهه با بحران‌ها، موتورهای بازیابی، عزت و امید باقی بمانند.
وی افزود: این اقدامات در چارچوب همکاری سازمان ملل برای تحقق اهداف توسعه پایدار در ایران انجام می‌شود؛ سندی که فعالیت همه آژانس‌ها، صندوق‌ها و برنامه‌های سازمان ملل متحد را با دولت ایران برای دوره پنج‌ساله ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۷ هدایت می‌کند.
پریزنر گفت: سازمان ملل متحد آماده است همکاری خود را با دولت ایران، دانشگاه‌ها، جامعه مدنی و انجمن‌های حرفه‌ای برای تبدیل شهرها به مکان‌هایی امن، فراگیر و تاب‌آور برای همه ادامه دهد. با همسو کردن برنامه هفتم توسعه ملی ایران و جنبش ملی مسکن با چارچوب همکاری سازمان ملل برای تحقق اهداف توسعه پایدار، می‌توانیم شبکه‌های شهری‌ای بسازیم که نه تنها در برابر بحران‌ها مقاوم‌تر باشند، بلکه عادلانه‌تر، شکوفاتر و پایدارتر نیز عمل کنند.
رئیس دفتر هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در تهران در پایان تصریح کرد: در روز جهانی اسکان بشر، باید بار دیگر بر مسئولیت مشترک خود برای تبدیل بحران‌ها به فرصت‌ها و ساختن شهرهایی قوی‌تر، سبزتر و فراگیرتر تأکید کنیم، که واقعاً نوید داشتن خانه را متبلور سازند.
