خبرورزشی: امیر قلعه نویی از روزی که هدایت تیم ملی را بعد از جام جهانی بر عهده گرفت، به گفته خود فهرستی برای تمام بازیکنان شاغل در فوتبال ایران و خارج از کشور تهیه و در اردوهای مختلف سعی در دعوت همه شایسته‌ها داشت تا بازیکن خوبی بیرون نماند.

در این سال‌ها می‌توان گفت که تقریباً تمام بازیکنان خوب فوتبال ایران حداقل یک بار در اردوی تیم ملی حاضر بوده‌اند. عدم دعوت از رامین رضاییان که در سپاهان می‌درخشید و در استقلال نیز بهترین گلزن شد، بزرگترین معمای لیست بود اما در اردوی قبلی برای کافا او هم دعوت شد.

شاید آخرین گزینه -که خودش هم فکر می‌کرد در فهرست سیاه قرار دارد- دانیال اسماعیلی فر بود اما دیدیم که او هم بعد از مصدومیت صالح حردانی به اردو دعوت شد تا قلعه نویی رسماً و علناً به همه بگوید با هیچ بازیکنی مشکل شخصی ندارد.

حالا فقط می ماند موضوع احمد نوراللهی و مهدی ترابی، کاپیتان سابق پرسپولیس در باشگاه‌های اماراتی مثل یک ستاره می‌درخشد و آنجا هم به نشانه اعتماد بازوبند کاپیتانی بسته و قریبا هر هفته از جمله بهترین‌های ادنوک لیگ است. ترابی هم که همیشه در هر تیمی بازیکن سرنوشت ساز است.

به یاد داریم که هر دو در اردوهای اولیه قلعه نویی دعوت می‌شدند اما از جایی به بعد هر دو هافبک پرسپولیسی با رفتاری مشابه از تیم ملی رفتند و دیگر دعوت نشدند. امیر تا امروز حاضر نشده هیچ کدام از وساطت‌ها برای بازگشت این دو را بپذیرد. اتفاقی که همه جای دنیا در همه تیم‌ها می‌افتد اما در سطح ملی اگر بازیکنی بتواند به کشورش کمک کند، معمولا بزرگتری کرده و او را می‌بخشند.

ما نمی دانیم موضع شخصی نوراللهی و ترابی الان در قبال تیم ملی چیست اما جام جهانی جایی است که باید با تمام توان آنجا حاضر شد. حالا که دانیال اسماعیلی فر هم بعد رامین رضاییان دعوت شده، این سوال ایجاد می‌شود که چه زمانی تابو بایکوت احمد نوراللهی و ترابی  می‌شکند؟