فرهیختگان: صدای فریاد رامین رضاییان بر سر محبی در ورزشگاه پر از تماشاگر ولگوگراد شنیده شد!
در فوتبال، حق با کسی نیست که بیشتر فریاد می‌زند؛ حق با تیمی است که منظم، هماهنگ و آگاه از وظایف خود دقایق بازی را پشت سر می‌گذارد.
از تیم ملی ایران انتظار می‌رود در هر دو فاز دفاع و حمله، هماهنگی و ارتباطی مثال زدنی و منسجم بین بازیکنانش وجود داشته باشد؛ نه اینکه مثل این صحنه، فریاد رامین رضاییان برای نزدیک نشدن محمد محبی به توپ‌گیرى چنان فریادی برند که صدایش در استادیوم پر از تماشگر و گیرنده‌های تلویزیونی بپیچد!
این تصویر، نشانه‌ای از همان ضعفی است که تیم ملی مدت‌هاست باید اصلاح کند: فقدان ارتباط، نظم و درک تیمی در لحظه‌های حساس بازی!
