به گزارش اقتصادنیوز، همزمان با فعال شدن مکانیسم ماشه علیه ایران و شدت گرفتن تحریم ها، آیا آمریکا می تواند ایرانی ها را در تراکنش های ارز دیجیتال محدود کند؟
عیسی کشاورز تحلیلگر ارز دیجیتال در گفتگو با اقتصادنیوز می گوید؛ « بازار ارز دیجیتال نه تنها بازار خطرناک و پر ریسکی نیست بلکه می تواند به حفظ ثروت و سرمایه ملی کمک کند و صرافی های داخلی برای سرمایه گذاری در بازار رمزارزها مطمئن تر از صرافی های خارجی است.»
گفتگوی اقتصادنیوز را با عیسی کشاورز، تحلیلگر بازار رمزارزها بخوانید.
*****
*آقای کشاورز! آیا ارز دیجیتال برای ایرانی ها که در شرایطی که مورد تحریم قرار داریم، بازار خطرناکی برای سرمایه گذاری است؟ چقدر احتمال بلوکه شدن دارایی ها وجود دارد؟
بازار رمز ارز در اقتصاد دیجیتال دنیا کلاس جدیدی از سرمایه گذاری است که در بخش سرمایه گذاری دی‌فای، معاملات رمز ارز و تامین سرمایه جمعی در دنیا جای خود را باز کرده است. این بازار اگرچه ابتدای کار است اما هم اکنون چهار تریلیون دلار دارایی در آن وجود دارد. بازار رمزارز به سبد جدیدی از سرمایه گذاری در دنیا تبدیل شده است و از امنیت، شفافیت و سرعت بی نظیر برخوردار است.
نکته ای که باعث شد بازار رمزارز محل مخاطرات و بازی خطرناک به نظر برسد، تحریم ها و ریسک سیاسی ناشی از تحریم ها این ذهینت را ایجاد کرد اما این موضوع الزاماً به دلیل ظرفیت های فنی یا ریسک های فنی نیست. بلوکه کردن دارایی ها، تحریم ها یا مسدودسازی ها به خاطر استیبل کوین ها یا تتر است. بنابراین بهترین راه، استفاده از ظرفیت متمرکز دارایی هایی است که افراد نمی توانند استفاد کنند.
به نظر می رسد دانش صرافی هایی که الان در ایران فعالیت می کنند، دانش فنی و خوبی است؛ بنابراین صرافی ها بهتر از متقاضیانی که در گوشی ها یا ولت ها، دارایی خود را نگه داری می کنند، امکان حفاظت از دارایی های آنها را دارند.
با توجه به جنگ 12 روزه که رخ داد، صرافی ها با پشتیبانی های مستمر، استفاده از ولت های سرد، فول نودهای شبکه ای یا استفاده از PC ولت هایی که چند امضایی است، صلاحیت بهتری برای حفظ دارایی مردم دارند؛ البته خالی از ریسک نیستند. البته به نظر می رسد با توجه به قوانین تحریمی در کشور، صرافی ها و کیف پول های متمرکز بیش از گذشته در دستور شناسایی قرار دارند و ممکن است قفل یا مسدود شوند.
باید به این نکته اشاره کنم یک جنگ اقتصادی وجود دارد که سعی می کنند مراودات بین المللی و حضور ایران را در عرصه رمز ارزها در دنیا کاهش دهند. بنابراین باید راه هایی برای برون رفت از این فضا بیایم، نه اینکه بترسیم و سعی کنیم تحریم های بین المللی ناشی از مکانیسم ماشه یا شرایط تحریمی کشور، این ابزار خوب سرمایه گذاری را بر زمین بگذارد.
اینکه کاربران ایرانی در برابر محدودیت های جهانی و تحریم های بین المللی باید از این فرصت استفاده یا از تهدیدها فرار کنند، باید بگویم از فرصت های بی نظیر حوزه رمزارز در ساختارهای سازمانی و فردی باید به عنون کلاس جدیدی از دارایی ها که ظرفیت های بینظیری دارند، استفاده کنیم. شاید در شرایط تحریمی، استفاده از این بازار در نهادها و سازمان ها جدی تر دنبال شود. رمز ارز نه تنها خطرناک نیست بلکه می تواند برای ما فرصت هم ایجاد کند.
*از دیدگاه جنابعالی، یوان دیجیتال برای ایرانی ها جایگزین خوبی به جای تتر است؟
یوان؛ نه چون همه استیبل کوین هستند و ریسک رصد و پایش دارد.
*از دیدگاه جنابعالی، در بازار ارز دیجیتال باید از کدام نمادها فاصله گرفت و در کدام نمادها سرمایه گذاری کرد تا احتمال مسدود شدن دارایی ها را به صفر برسانیم؟
بسیاری از ساختارهای متمرکز در فول نود شبکه های بلاکچینی غیرقابل مسدودسازی و غیرقابل ردیابی است. مثلا صرافی هایی هستند که در حفظ حریم خصوصی مشتریان بیت کوین، اتریوم و بسیاری از رمزارزها گزینه های مناسب تر هستند.
در استفاده از تتر یا USDD یا گزینه هایی که تحت نظارت شرکت های مالی آمریکا قرار دارند و امکان فریز دارایی ها در آن وجود دارد باید حرف کارشناسان را گوش کرد. در این حوزه می توان سرمایه گذاری کرد و سعی کنیم از سیستم های غیرمتمرکز و الگوریتم های فول نودِ نگه داری شبکه استفاده کنیم که کنترل نهادهایی مثل فدرال رزرو و وزارت خزانه داری آمریکا قدرت تاثیرگذاری مستقیم برای ردیابی و مسدود سازی آنها ندارد.
*اگر کسی دارایی در این بازار دارد که مسدود شده، باید چه کار کند؟ سرنوشت دارایی مسدود شده چه می شود؟
بسیاری از پلتفرم ها دارایی های پایین را فریز یا مسدود می کنند. در این شرایط اگر مالکان بتوانند مکاتبه رسمی کنند یا با پشتیبانی صرافی تماس بگیرند و مستندات ارائه دهند، در بخش های جزیی امکان دارد با دعوی حقوقی و ارائه مدارک قانونی، دارایی برگشت داده شود اما چنین وضعیتی برای سرمایه گذاری های زیاد ممکن است کارآمد نباشد.
رمزارزها برای ایرانی ها علاوه بر ابزار سرمایه گذاری، ابزاری است که فناوری و راه حل های خوبی برای ارتباط با شبکه های جهانی فراهم می کند. این ریسک ها و شرایط مسدودسازی بیشتر سیاسی است و امیدواریم روزی برسد ایران از زیر بار فشارهای جهانی خارج شود و با ابزارهای غیرمتمرکز و استفاده از مهندسان خوبی که در صرافی رمرازهای داخلی فعال هستند، راهی برای برون رفت از فضا بیابیم.
کماکان استفاده از صرافی داخلی به استفاده از صرافی های خارجی ارجحیت دارد و اگر سازمان مستقلی در ایران شکل می گرفت که به مردم اجازه می داد از بازارهای جهانی کسب ثروت کند و از این ابزار برای مراودات بین المللی استفاده کنیم، تا حدودی می توانستیم شبکه داخلی برای استفاده از ابزارهای غیرمتمرکز رمزارزی را با محوریت صرافی های داخلی راه اندازی کنیم که تا حدود زیادی ثروت و سرمایه ملی را حفظ می کرد و از سوی دیگر، افراد علاقه مند را در این حوزه فعال نگه داریم.
با تاسف می گویم نکته ای که با آن روبه رو هستیم لبه 2 قیچی است؛ نخست فشار سازمان هایی که در این حوزه به رمزارزها با شک و تردید نگاه می کنند و خیلی علاقه مند نیستند از این بازار به عنوان ابزاری موثر در این شرایط استفاده کنند و با بی قانونی یا بهم ریختگی فضای ارز دیجیتال سعی می کنند صرافی های داخلی را از کار بیندازند. لبه دیگر قیچی هم مسدودسازی و فریز کردن دارایی های خارجی است.
