به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، میز اقتصاد روز شنبه ۱۹ مهر ماه با حضور سعید لیلاز کارشناس اقتصادی و شاکری استاد دانشگاه درباره موج جدید تنش های تجاری بین چین و امریکا مورد بحث و گفتگو قرار گرفت.
سعید لیلاز، کارشناس اقتصادی و استاد دانشگاه، با اشاره به ریشههای تاریخی تنش اقتصادی میان چین و آمریکا گفت: ریشه این موضوع به اواخر قرن بیستم بازمیگردد. پال کندی در کتاب افول قدرتهای بزرگ جهانی پیشبینی کرده بود که ابرقدرت بعدی جهان چین خواهد بود. همچنین جیووانی اریگی در سال ۲۰۰۷ میلادی در کتاب خود تأکید کرد که جنگ بزرگ قرن بیستویکم، جنگ میان آمریکا و چین خواهد بود.
وی افزود: آمریکا با چین دو نوع چالش دارد؛ یکی عمومی و ساختاری و دیگری اختصاصی و ژئوپلیتیکی. مسئله عمومی آن، کسری بودجه و کسری تراز بازرگانی ایالات متحده است که تقریباً بهاندازه هزینههای نظامی سالانه این کشور است. آمریکا سالانه نزدیک به هزار میلیارد دلار هزینه نظامی دارد و به همان اندازه نیز کسری بودجه و تراز بازرگانی دارد. در واقع، هزینه سلطه بر جهان را از خود جهان میگیرد.
لیلاز گفت: این روند تا حدی قابل تداوم است، اما اکنون بدهی عمومی دولت آمریکا به حدود ۱۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی رسیده که عددی بسیار خطرناک محسوب میشود. این موضوع هم آمریکا را به جهان، بهویژه چین، وابسته کرده و هم چینیها را به آمریکا. به همین دلیل، نوعی بازی پیچیده میان دو کشور شکل گرفته است.
وی با اشاره به سیاستهای دولتهای اخیر آمریکا تصریح کرد: «دولتهای ترامپ و بایدن هر دو تلاش کردند با افزایش تعرفهها و محدود کردن واردات، مانع تشدید این روند شوند. کنگره آمریکا نیز قانونی تصویب کرده که افزایش بدهی دولت نباید بیش از رشد اقتصادی باشد، اما تا امروز کنترل مؤثری بر این وضعیت ایجاد نشده است.
این کارشناس اقتصادی در ادامه خاطرنشان کرد: «در حال حاضر، بدهی عمومی آمریکا به حدود ۳۵ تا ۳۶ هزار میلیارد دلار رسیده است. این بحران تنها محدود به چین نیست و آمریکا با بسیاری از کشورهایی که تراز بازرگانی مثبت دارند، مانند ویتنام، کانادا و مکزیک، نیز با همین چالش مواجه است.
لیلاز درباره اثرات این جنگ اقتصادی بر ایران گفت: «این تحولات در مجموع به نفع اقتصاد ایران است. جنگ تجاری آمریکا و چین باعث شده چین برای یافتن بازارهای جایگزین، به کشورهای جدیدی از جمله ایران روی آورد. افزایش تعرفهها در آمریکا، کالاهای چینی را به سمت بازارهایی با هزینه کمتر سوق میدهد و این فرصتی برای ایران است تا از رقابت جدید میان قدرتهای اقتصادی بهره ببرد.