عصر ایران؛ مهرداد خدیر- «ایران از دعوت رییس جمهور سیسی برای حضور در نشست شرم‌الشیخ سپاس‌گزار است. با وجود تمایل به تعاملات دیپلماتیک، نه رییس‌جمهور پزشکیان و نه من نمی‌توانیم با کسانی وارد تعامل شویم که به مردم ایران حمله کرده‌اند و همچنان ما را تهدید و تحریم می‌کنند.»
این چند سطر را آقای عباس عراقچی وزیر خارجۀ ایران در توجیه حضور نیافتن ایران در اجلاس شرم‌الشیخ نوشته است؛ یک نشست بین‌المللی به ابتکار رییس جمهوری مصر و در ادامه اجرای آتش‌بس در نوار غزه با حضور بیش از ۲۰ کشور در شهر شرم‌الشیخ در این کشور با هدف اصلی پایان دادن به جنگ در نوار غزه.
فارغ از درستی رفتن یا نرفتن به نظر می‌رسد نه توجیه وزیر و نه سخن‌گوی او قابل قبول نیست. چرا که همین رییس جمهور سیسی که از او تشکر می‌کنند مطابق ادبیات دیپلماتیک قبلی ما به خاطر استمرار قرارداد کمپ دیوید و کشتار اخوان‌المسلمین شایان سرزنش است نه سپاس و هنوز رابطۀ سیاسی خود را هم رسما از سر نگرفته‌ایم! جدای این نخواسته بودند با کسی یا کسانی وارد تعامل شویم بلکه گفتند بیایید و پایان جنگ را نظاره کنید.
بامزه‌تر از خود وزیر توجیه آقای بقایی سخنگوست که گفته‌اند: " بازیگری در تحولات منطقه‌ای با مشارکت فیزیکی و یا عدم مشارکت در رویداد شکل نمی‌گیرد."
خوب است بفرمایند اگر بازیگری در تحولات منطقه‌ای نه با مشارکت فیزیکی شکل می‌گیرد و نه با مشارکت نکردن پس دقیقا با چی شکل می‌گیرد؟ با بیانیه‌های تکراری؟ با تکذیب‌های ایشان یا شاید با حضور وزیر در مراسم پیش‌کسوت تیم فوتبال پرسپولیس؟!
آقای عراقچی البته سخنان خوبی هم بیان کرده از جمله گفته فلسطینیان کاملاً محق‌اند حق اساسی تعیین سرنوشت خود را به دست آورند و همه کشور‌ها بیش از هر زمان دیگری وظیفه دارند در حمایت از این خواسته قانونی و مشروع به آنان کمک کنند و نیز این که ایران به دنبال جنگ‌های بی‌پایان نیست، به‌ویژه به هزینه متحدان ادعایی، بلکه در پی صلح پایدار، شکوفایی و همکاری است.
با این همه ذهنیتی که در افکار عمومی شکل گرفته دو موضوع است:
اول این که اگر اختیار دست خود عراقچی بود بعید نبود به شرم‌الشیخ برود. این همه جا می‌رود این جا هم روی همۀ آنها و صرف حضور هم به معنی تأیید تمام محتوا نیست و می‌توانستند بگویند به درخواست طرف‌های فلسطینی قبول کرده‌اند. بنا براین لابد اجازه نداشته و نرفته.
دوم این که ایران انگار کاسۀ داغ‌تر از آش است و در حالی که حماس هم کوتاه آمده ما ول‌کن نیستیم. قبلا توجیه این بود که ساف (دولت خودگردان و میراث عرفات) همۀ فلسطین نیستند و حماس (حرکت مقاوم اسلامی) را هم باید لحاظ کرد.
حالا که دیگر این توجیه هم وجود ندارد جناب عراقچی به تهدید و تحریم ربط داده. خوب، میهمانی فدایت شوم که نمی‌رفتی به خاطر کاهش همین تهدیدات و تحریم‌ها بود دیگر.
پس دو انتظار از رفتار و گفتار آقای وزیر خارجه بود که با این توضیحات برآورده نشده. در رفتار نشان دهد کاسۀ داغ‌تر از آش نیستیم و در گفتار می‌گفت اجازه نداشتم یا اگر کسر شأن بود صریح و محکم می‌گفتند در شویی که ترامپ ترتیب داده شرکت نمی‌کنیم.
