توماس توخل، سرمربی تیم ملی انگلیس، بار دیگر نشان داده از تصمیم‌های جنجالی و تقابل با ستاره‌ها هراسی ندارد. او که پیش‌تر در دورتموند، پاری‌سن‌ژرمن، چلسی و بایرن‌مونیخ نیز روابط پرتنشی با مدیران داشته، این بار با کنار گذاشتن جود بلینگهام از فهرست بازی‌های ماه جاری مقابل ولز و لتونی، دوباره خبرساز شده است.

به گزارش عصر ایران به نقل از ای اس پی ان، هرچند توخل منکر هرگونه مشکل شخصی با ستاره رئال مادرید است، اما به‌نظر می‌رسد با این تصمیم، پیامی روشن به او و سایر بازیکنان داده است: هیچ‌کس جای تضمین‌شده‌ای در تیم ندارد.

 

گزارش‌ها از اردوی انگلیس حکایت از آن دارد که رفتار و زبان بدن بلینگهام، که گاهی حالت تحقیرآمیز نسبت به هم‌تیمی‌های کمتر توانمندش دارد، باعث حساسیت‌هایی در رختکن شده است. او که خود را فردی «کمال‌گرا» می‌داند، گفته برای پنهان کردن آسیب‌پذیری‌هایش، چهره‌ای «مردانه و محکم» از خود نشان می‌دهد.

 

توخل اما ظاهراً قصد دارد تعادلی میان نبوغ فردی و هماهنگی گروهی برقرار کند؛ رویکردی مشابه سر الف رمزی، سرمربی قهرمان جهان ۱۹۶۶، که حتی ستاره‌هایش را در حالت بلاتکلیفی نگه می‌داشت. هدف توخل نیز ساختن تیمی متحد و بی‌حاشیه برای جام جهانی ۲۰۲۶ است — تیمی که اشتباهات و درگیری‌های داخلی فرانسه ۲۰۱۰ یا اسپانیا قبل از عصر طلایی‌اش را تکرار نکند.

 

توخل می‌توانست غیبت بلینگهام را با مصدومیت توجیه کند، اما صریح گفت که این تصمیم بر پایه فرم بازی است و بلینگهام هنوز «ریتم لازم» را ندارد. در عوض، او خواست بازیکنان جوانی مثل راجرز و گیبز-وایت را پاداش دهد که در پیروزی ۵-۰ مقابل صربستان درخشیدند.

 

در نهایت، این تصمیم نه‌تنها جسورانه بلکه هدفمند به نظر می‌رسد: ایجاد رقابت سالم و انضباط در تیم. بعید نیست بلینگهام با انگیزه‌ای دوچندان بازگردد تا نشان دهد شایسته جایگاه همیشگی در ترکیب انگلیس است — درسی که شاید بعدها آن را نقطه عطفی در مسیر بلوغ حرفه‌ای خود بداند.