چهره‌ای که فاطمه حمامی را برای بسیاری در جهان فوتبال ماندگار کرد، دیدار با کریستیانو رونالدو بود. اما حقیقت این است که او نه فقط یک هنرمند، بلکه یک قهرمان در زندگی شخصی خود است. فاطمه با تمام محدودیت‌های جسمی توانسته است آثاری خیره‌کننده خلق کند، از نقاشی با پا گرفته تا شاعری.
شاید کمتر کسی بداند، فاطمه باوجود داشتن 85 درصد معلولیت هرگز شکایت نکرده و با روحیه‌ای مثبت، یک جمله الهام‌بخش را همواره به زبان می‌آورد: «هیچ وقت ناشکری نکردم!» این جمله نشان‌دهنده عزمی راسخ و امید بی‌پایانی است که او در زندگی به کار گرفته است.
دیدار با کریس رونالدو برای خیلی‌ها ممکن است به معنای آغاز روزهای جدید و خوش باشد، ولی فاطمه حمامی از چالش‌ها، نامردمی‌ها و مشکلاتی سخن می‌گوید که پس از این دیدار با آن‌ها روبرو شد. زندگی او همیشه آسان نبوده است، اما به رغم این سختی‌ها، زیبایی خاصی در مبارزه‌های او برای ادامه مسیر زندگی وجود دارد.
فاطمه حمامی در مسیر خود به دنبال اثبات این واقعیت است که محدودیت‌ها نمی‌توانند جلوی تلاش و خلاقیت را بگیرند. او فقط یک هنرمند نیست، بلکه نمادی از امید، اراده و عشق به زندگی است.
