به گزارش همشهری‌آنلاین، تدارکات ناکافی و ناموفق تیم ملی ایران در مسیر حضور در مرحله نهایی جام‌جهانی۲۰۲۶همچنان ادامه دارد و البته کم‌اهمیت‌ترین مسئله هم در این میان، اعتراض و گلایه‌های منتقدان است. پس از بازی با روسیه تحریم‌شده که البته نتیجه و کیفیت خوشایندی هم برای تیم ملی ایران نداشت، حالا شاگردان امیر قلعه‌نویی باید به مصاف تیم ملی تانزانیا بروند؛ دومین بازی در پنجره مهرماه فیفا که حقیقتا بعید است از نظر فنی خیلی به کمک تیم ملی بیاید. این بازی از ساعت ۱۸:۳۰به میزبانی ایران و البته در کشور امارات برگزار خواهد شد. اینکه چرا مسابقه در تهران انجام نمی‌شود هم خودش معمای دردناک بزرگی است.
بسیاری در این مدت به طعنه به امیر قلعه‌نویی گفته‌اند که تخصص او صرفا هماوردی با تیم‌های ضعیف است. غم‌انگیزتر اینکه به‌قدری با این رقبای سطح پایین بازی کرده‌ایم که انگار به‌تدریج کیفیت خودمان هم نزول کرده و حالا بعضا حریف همان‌ها هم نمی‌شویم. مثال؟ همین تساوی غمبار با تاجیکستان، گل خوردن از افغانستان یا ناتوانی در پیروزی بر ازبکستان، آن هم پس از ۵بازی! به هر تقدیر حالا یک‌بار دیگر حریفی پیش روی تیم ملی ایران قرار گرفته که در رنکینگ فیفا رتبه سه‌رقمی دارد؛ ۱۰۳! آخرین بازی ملی تانزانیا قرار بوده در انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۶دربرابر اریتره باشد که به‌دلیل انصراف آن کشور از این مسابقات، لغو شده است. تانزانیا در آخرین رقابت خود در همین چارچوب، با یک گل از زامبیا شکست خورده. آنها همچنین به نیجر ۱۰نفره هم باخته‌اند و با کنگو مساوی کرده‌اند. آخرین تیم‌هایی که تانزانیا توانسته از سدشان بگذرد، ماداگاسکار و موریتانی بوده‌اند؛ هر کدام با اختلاف یک گل. این جزئیات، شاید تصویری روشن از حریف امشب تیم ملی ایران پیش روی مخاطبان ترسیم کند؛ تصویری که البته چندان هم امیدوارکننده نیست.
اینطور به‌نظر می‌رسد که در فاصله کمتر از ۹ماه تا آغاز مسابقات جام‌جهانی، گزینه تغییر سرمربی به‌طور کامل منتفی است؛ مخصوصا که فدراسیون فوتبال هم بارها تأکید کرده امیر در مرحله نهایی این تورنمنت روی نیمکت تیم ملی خواهد بود و حتی برای تقویت کادر، گویا قرار است یک دستیار خارجی سرشناس هم استخدام شود. با این حال شواهد و قرائن و همینطور تجارب قبلی نشان می‌دهد قلعه‌نویی خیلی هم نمی‌تواند از حفظ جایگاهش مطمئن باشد. هر چه جلوتر می‌رویم، صدای انتقادها بلندتر و البته حمایت‌ها محدود به برخی چهره‌ها در سطح ساکت الهامی می‌شود. ضمن آنکه نباید فراموش کنیم جام‌جهانی پیش رو در کشورهای آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار می‌شود و از این جهت هم موضوع برای فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و... مهم و حیثیتی است. بنابراین امیر خیلی هم نباید گزینه تغییر سرمربی را کمرنگ بداند. رک و روراست نمایش تیم ملی در دقایق زیادی از بازی با روسیه اصلا چنگی به دل نمی‌زد و حتی به نوعی «رقت‌انگیز» بود. اینکه بازیکنان ما حتی نتوانند توپ را از روس‌ها بگیرند، باعث نگرانی است. همه اینها را گفتیم تا یادآوری کنیم لغزش احتمالی دربرابر حریفی در حد تانزانیا، شاید عواقبی غیرمنتظره برای کادرفنی تیم ملی داشته باشد.
