در جریان توافق تبادل اسرا میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی، نزدیک به دو هزار اسیر فلسطینی آزاد شدند؛ اما غیبت برخی از برجسته‌ترین چهره‌های مقاومت، پرسش‌برانگیز بود. چرا اسیرانی چون مروان برغوثی یا حسن سلامه آزاد نشدند؟ پاسخ را باید در ترس عمیق اسرائیل از نفوذ سیاسی و امنیتی این چهره‌ها جستجو کرد.
مروان برغوثی، از رهبران محبوب جنبش فتح، و حسن سلامه، فرمانده شناخته شده گردان‌های قسام، نمادهای زنده مقاومت فلسطین هستند. حضور آنها در خارج از زندان، نه‌تنها می‌تواند روحیه مقاومت را بیش از پیش تقویت کند، بلکه فضای سیاسی فلسطین را نیز دگرگون می‌کند. از همین رو، اشغالگران حتی در توافق‌های قبلی نیز در لحظات آخر از آزادی آنها سر باز زده‌اند.
سلامه نمونه‌ای بارز این نگرانی است. او مجری عملیات «انتقام مقدس» بود؛ عملیاتی خون‌بار در پاسخ به ترور یحیی عیاش که دهها صهیونیست را هدف قرار داد. رژیم صهیونیستی وی را به ۴۸ بار حبس ابد محکوم کرده و آزادیش را خط قرمز امنیتی می‌داند. در واقع، دلیل آزاد نشدن این اسرا نه حقوقی است، نه فنی؛ بلکه کاملاً سیاسی و امنیتی است.
