گرچه مرگ یک حیوان بزرگ ممکن است غم‌انگیز به نظر برسد، اما تأثیر مثبت آن بر اکوسیستم پیرامونش غیرقابل انکار است. تجزیه‌ بدن یک حیوان بزرگ در زیستگاه طبیعی‌اش، مواد مغذی حیاتی را به خاک بازمی‌گرداند، حاصل‌خیزی آن را افزایش می‌دهد و باعث رشد بهتر پوشش گیاهی می‌شود؛ گیاهانی که به نوبه‌ خود، خوراک علف‌خواران را فراهم می‌سازند.

لاشخورها نیز از این چرخه سود فوری می‌برند؛ با خوردن سریع بافت‌های در حال پوسیدگی، نه‌تنها محیط را از عوامل بیماری‌زا پاک می‌کنند، بلکه مواد مغذی را از طریق فضولات خود به خاک بازمی‌گردانند.

در گذر زمان، تجزیه‌ لاشه‌ها موجب آزاد شدن نیتروژن و فسفر در خاک می‌شود؛ دو عنصر حیاتی که مناطق حاصل‌خیز و پرتنوعی را پدید می‌آورند. این نقاط غنی، هم به افزایش تنوع زیستی کمک می‌کنند و هم جریان مواد مغذی در سراسر اکوسیستم را بهبود می‌بخشند — تأثیری مثبت که سال‌ها ادامه دارد.

منبع: فرارو