چشم‌اندازی که می‌بینید، پرتره رنگارنگی را از این ابر درون‌کهکشانی به نمایش می‌گذارد که سرشار از گازهای درخشان و ابرهای غبار پنهان است. این سحابی ستاره‌زا که در صورت فلکی «ذات‌الکرسی» در نزدیکی قطب شمال آسمان واقع شده، ۷۰ سال‌نوری وسعت دارد و جزء سحابی‌های ستاره‌زا دسته‌بندی می‌شود. در جای‌جای این سحابی، پیش‌ستارگانی آرمیده‌اند تا طی چند صدهزار تا چند میلیون سال آینده، روشن شوند.
رنگ‌های این سحابی بر اساس پالت رنگ تلسکوپ فضایی هابل تنظیم شده و برای نقشه‌برداری انتشار باند باریک پرتوهای گسیل‌شده از اتم‌های اکسیژن، هیدروژن و گوگرد، به‌ترتیب با رنگ‌های آبی، سبز و قرمز هماهنگ شده است. به بیان دیگر رنگ آبی نشان‌گر اتم‌های اکسیژن، سبز نشان‌دهنده هیدروژن و قرمز بیانگر گوگرد است.
سحابی کله‌ماهی در فاصله نه‌چندان دوری از خوشه دوقلوی برساوش، «خی» و «اچ» واقع شده و در مجاورت سحابی قلب(IC ۱۸۰۵) قرار گرفته است. این دو سحابی، بخشی از مجموعه مناطق ستاره‌زا در آن بخش از نوار راه‌شیری به شمار می‌روند که در لبه ابر مولکولی بزرگی واقع شده‌اند. سحابی بزرگ‌تر ستاره‌زا که اندکی بیشتر از ۶۰۰۰ سال‌نوری با ما فاصله دارد، در امتداد بازوی مارپیچی برساوش (یکی از بازوهای مهم کهکشان راه‌شیری) می‌چرخد.
اعتبار تصویر و حق چاپ: روبرتو کلمباری و مائورو ناردوزی. برای مشاهده تصویر در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
۵۴۵۴
