آقای رضا نجفی در گفتگو با خبرنگار تحریریه صنعت خبرگزاری صدا و سیما با بیان اینکه امروزه مبلمان در کشور‌های مختلف جنبه تجملاتی و تزئینی خود را از دست داده و جزو ملزومات زندگی است؛ گفت: در سال ۲۰۲۳ گردش مالی صنعت مبلمان ۷۰۰ میلیارد دلار بوده است و براساس آمار Statista، در سال ۲۰۲۲ چین حدود ۸۱ میلیارد دلار، آلمان ۱۴ میلیارد دلار، ایتالیا ۱۳ میلیارد دلار، ترکیه ۴.۵ میلیارد دلار صادرات مبلمان داشته اند و به همین نسبت نیز واردات داشته اند به عنوان مثال آلمان در مقابل صادرات، ۱۸ میلیارد دلار نیز واردات داشته و یک گردش تجاری دوگانه میان ملل مختلف ایجاد شده است. 

 

 

وی افزود: ممنوعیت واردات به منظور رونق تولید داخل، به رونق کسب و کار‌های داخلی منجر می‌شود، اما واردات تحت کنترل با ایجاد رقابت می‌تواند باعث رشد صنایع داخلی شود. 

 

به گفته عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران؛ گردش مالی این صنعت در سال ۱۴۰۱ بیش از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان تخمین زده شده است.

 

وی در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری صدا وسیما در خصوص تامین داخلی مواد اولیه صنعت مبلمان در کشور، گفت: اگر چه تا چند سال گذشته برای تامین چوب از جنگل‌ها برداشت داشتیم، اما در مجموع تولیدکننده مواد اولیه نیستیم و با اینکه هم اکنون بخش زیادی از نیاز کشور به "ام دی اف" در کشور تولید و بخشی هم صادر می‌شود، اما چیپس چوب به عنوان ماده اولیه تولید MDF از روسیه و شوروی سابق وارد می‌شود. 

 

 

نجفی با اشاره به سابقه تولید مبلمان در ایران، افزود: چیره دستی استادان و صنعتگران، قیمت انرژی و دستمزد، مزیت‌های رقابتی تولید مبلمان در ایران در مقایسه با کشور‌های جهان است. 

 

وی در خصوص تامین پارچه رومبلی؛ گفت: صنعت ریسندگی و بافندگی در ایران از دیرباز در کاشان و یزد شهره بوده است و متاسفانه شاید مدتی کم کار بوده، اما در سال‌های اخیر بویژه در یزد تولید پارچه رومبلی رونق گرفته است و هم اکنون واحد‌های صنعتی و کارگاهی پارچه تاروپودی تولید می‌کنند، همچنین برای تولید پارچه‌های حلقوی بافت با فناوری جدید سرمایه گذاری شده که موفق هم بوده است. 

 

 

 

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران با بیان اینکه صادرات در این صنعت چشمگیر نیست، افزود: نبود ارتباطات بانکی و سختی بازاریابی بدلیل تحریم‌ها و همچنین بازگشت پول حاصل از صادرات چالش‌های پیش روی صادرکنندگان این صنعت است. 

 

نجفی به صادرات در این صنعت اشاره کرد و ادامه داد: در سال‌های اخیر حدود ۷۰ میلیون دلار به عراق، افغانستان و اقلیم کردستان و به صورت موردی هم به کشور‌های حوزه خلیج فارس و CIS صادرات داشته ایم. 

 

 

وی با بیان اینکه تحقیقات بازار گسترده‌ای از سوی اتحادیه مبلمان ایران در سطح جهان انجام شده است، گفت: ۱۵ کشور شامل کشور‌های حوزه خلیج فارس، کشور‌های CIS و کشور‌هایی در شمال آفریقا همچون الجزایر به عنوان هدف صادراتی صنعت مبلمان شناسایی شده است.

 

این فعال صنعت مبلمان اضافه کرد: براساس برنامه راهبردی تدوین شده از سوی اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران قرار است میزان صادرات مبلمان تا سال ۱۴۰۴ به ۵۰۰ میلیون دلار برسد، اما دستیابی به این رقم منوط به فراهم شدن سایر مولفه‌ها همچون تسهیل گری دولت و سیاست خارجی است. 

 

 

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران با اشاره به بازدید هیئت‌های تجاری ایرانی از کشور قزاقستان، گفت: این کشور با جمعیت حدود ۲۰ میلیون نفری و نداشتن صنعت قوی در تولید مبلمان می‌تواند به کشور‌های هدف صادراتی تولیدات داخلی افزوده شود. 

 

 

وی به تشکیل سازمان‌های سرمایه گذاری در کشور‌های مختلف اشاره کرد و افزود: کشور‌های حاشیه خلیج فارس، امارات، عمان از ابتدا کشور‌های صنعتی نبوده اند، اما امروزه از سرمایه گذاری صنعتی استقبال می‌کنند به طوری که کالای نیم ساخته را به مناطق آزاد منتقل و پس از تکمیل و بسته بندی با نام کالای ساخت عمان، امارات و گرجستان صادر می‌کنند. 

 

نجفی ادامه داد: کشور‌های کمتر توسعه یافته و در حال توسعه به این نتیجه رسیده اند که در کشور خود اشتغال و ثروت ایجاد کنند و تمایلی به خروج سرمایه برای دریافت کالای آماده ندارند. 

 

 

وی در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما در خصوص راهبرد صادراتی ایران در این خصوص گفت: صادرات در قالب سرمایه‌گذاری مشترک و شرکت‌های دوملیتی (joint venture) یکی از راهبرد‌های ما در صنعت مبلمان است بدین صورت که با صادرات کالای نیمه آماده به کشور‌های متقاضی با ایجاد اشتغال می‌توانیم از مزایایی همچون معافیت مالیاتی، پرداخت گمرکات کمتر، حمایت‌های دولتی و کاهش هزینه حمل و نقل در کشور مقصد بهره‌مند شویم. 

 

 

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران درباره وضعیت ماشین آلات این صنعت، گفت: به دلیل ارتباط ایران با کشور‌های صنعتی جهان در دهه‌های ۷۰ و ۸۰، ماشین آلاتی وارد شد و اکثر شرکت‌های تولیدی به ماشین آلات اروپایی مجهز شدند، اما پس از مدتی با تغییرات در مناسبات سیاسی و اقتصادی به سمت شرکت‌های ماشین ساز چینی و ترکیه سوق پیدا کردیم و همزمان با واردات دانش فنی نیز منتقل شد و هم اکنون ماشین آلات این صنعت توسط متخصصان داخلی در کشور ساخته می‌شود. 

 

 

وی با بیان اینکه برخی ماشین آلات سنتی از دیرباز در این صنعت فعال بوده اند؛ افزود: با ورود فناوری‌های جدید، ماشین آلات برش صنعتی و هوش مصنوعی و خطوط تولید نیمه اتوماتیک وارد این صنعت شده اند و صنعت مبلمان نیز به موازارت صنایع دیگر پیشرفت کرده است. 

 

 

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران با بیان اینکه ایران به عنوان صادر کننده نفت و گاز در جهان شناخته می‌شود نه یک کشور صنعتی؛ افزود: در مبادلات و مذاکرات تجاری با صنعتگران و هیئت‌های تجاری خارجی این سوال مطرح می‌شود که مگر ایران تولید مبلمان دارد؟ که این امر مستلزم ورود سازمان‌های متولی به منظور معرفی توانمندی هنر صنعت مبلمان ایران به جهان است. 

 

وی تسهیلِ حضور در نمایشگاه‌های خارجی برای معرفی کالای ایرانی را خواستار شد و گفت: صنعت مبلمان در همه دنیا به صورت واحد‌های کوچک و متوسط است و این شرکت‌ها به صورت مستقل توان معرفی و عرضه محصولات خود را به مشتریان خارجی ندارند و این امر نیازمند حمایت دولت از این صنعت است. 

 

نجفی به مصائب حضور تولیدکنندگان داخلی در نمایشگاه‌های خارجی اشاره کرد و افزود: یک تولیدکننده پس از دریافت موافقت سازمان توسعه تجارت، با هزینه شخصی در یک نمایشگاه خارجی شرکت می‌کند و پس از بازگشت بایستی مدارک خود را به این سازمان ارائه کند، اما معلوم نیست یارانه‌ای به تولیدکننده تعلق می‌گیرد یا خیر؟ همین دست انداز‌های متعدد در مسیر صنعتگران، باعث کشیده شدن ترمز صنعت از سوی متولیان امر می‌شود و اجازه پیشرفت به صنعتگران را نمی‌دهد. 

 

 

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران با بیان اینکه حدود ۶۰ هزار واحد صنفی و ۲ هزار واحد صنعتی در زمینه مبلمان در کشور وجود دارد، گفت: بیش از ۳ هزار واحد صنفی-صنعتی تولید مبلمان در شهر جدید پردیس به عنوان قطب تولید مبلمان و همچنین واحد‌های متمرکز تولیدی در استان‌های قم، همدان و خراسان فعالند. 

 

وی به مراکز توزیع مبلمان در ایران اشاره کرد و ادامه داد: سابق بر این مبلمان صرفا در تهران توزیع می‌شد، اما هم اکنون در اکثر شهر‌ها بازار مبلمان داریم و عمده این مراکز در تهران در منطقه یافت آباد، دلاوران، چهاردانگه و فروشگاه‌های پراکنده در شمال شهر و همچنین در شهر‌های اصفهان، شیراز، تبریز و مشهد مناطقی به صورت متمرکز به عنوان بازار مبلمان فعالند. 

 

 

نجفی به چالش‌های این صنعت اشاره کرد و افزود: افزایش هزینه تولید و عرضه و همچنین اجاره بهای بالای واحد‌های تولیدی در سال‌های اخیر این صنعت را وارد یک رکود شدید کرده به طوری که واحد‌های تجاری خالی و تعطیل در مناطق دلاوران و یافت آباد به وفور دیده می‌شود این در حالی است که پیش از این پیدا کردن واحد خالی برای شروع کسب و کار چالش تولیدکنندگان بود. 

 

وی با بیان اینکه با کاهش قدرت خرید مردم در سال‌های اخیر بازار تعمیرات مبلمان رونق گرفته است؛ گفت: از سال ۹۷ تا کنون چوب از ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان به بیش از ۴۰ میلیون تومان در هر متر مکعب رسیده، اما درآمد مردم به این نسبت افزایش نیافته است و همین امر به کاهش خرید کالا منجر شده است. 

 

این فعال صنعت مبلمان با بیان اینکه قوانین دست و پاگیر از سوی برخی دستگاه‌های اداری و دولتی اجازه رشد و توسعه صنعت را نمی‌دهد، افزود: از طرفی در صدد رشد صنعت هستیم و راه برون رفت از مشکلات را در گرو اشتغال می‌دانیم و از طرف دیگر هر روز حلقه قوانین، سختتر می‌شود بدون در نظر گرفتن پیامد‌های بلندمدت آن و حتی بدون اینکه بتوانیم قانون را برای همه اجرایی کنیم. 

 

 

به گفته عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران؛ صنعت مبلمان صنعتی اشتغالزاست و بدلیل گره خوردن با هنر حتی با پیشرفت فناوری امکان حذف عامل انسانی وجود ندارد. 

 

وی با بیان اینکه ۳۱ درصد از شاغلان یعنی ۸ میلیون نفر در بخش صنعت فعالند افزود: از این میزان حدود ۱۰ درصد در صنعت مبلمان فعالیت می‌کنند. 

 

 

نجفی ادامه داد: براساس آخرین برآورد‌ها در اروپا بیش از یک میلیون نفر در ۱۳۰ هزار شرکت در این صنعت فعال هستند، همچنین در آمریکا در سال‌های اخیر، ۴۸۰ هزار نفر در صنعت مبلمان فعال بوده اند و این اشتغالزایی در همه کشور‌ها وجود دارد.

 

اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران با ۵۰۰ عضو، متولی بخش صادرات صنعت چوب و مبلمان متشکل از تولیدکنندگان و تامین کنندگان مواد اولیه، ماشین آلات و واحد‌هایی با ظرفیت صادراتی در کشور است.