فوتبال یعنی زندگی و زندگی یعنی امیدواری در اوج نا امیدی. هشت آذر سال ۷۶ درست در روزی همه چیز بر علیه تیم ملی فوتبال ما بودو تیم ما با دو گل از حریف شناخته شده خودش عقب بود «پیتر هور» با رد شدن از مانع‌های دور زمین به سمت دروازه ایران آمد و تور دروازه ایران را پاره کرد. این وقفه باعث شد فوتبال روی خوش خود را به ایران نشان دهد و نتیجه طوری رقم خورد که کمتر ایرانی به آن امید داشت. این مساوی ایران را به عنوان آخرین تیم راهی جام جهانی ۱۹۹۸فرانسه کرد. موجی از شادی ایران را در برگرفت و همه مردم از فوتبالی و غیر فوتبالی به خیابان‌ها آمدند و شادی را از ته دل تجربه کردند. هشت آذر ۷۶ روزی بود که مردم شادی ملی را تجربه کردند. عکس‌ها: آرشیو عکس روزنامه ایران