اقبال‌زاده افزود: «مهرجویی گفت یک ترجمه هم انجام داده‌ام، برایت بفرستم. گفتم نه هر دو را با هم ارسال کن. و حالا یکی از بزرگ‌ترین عذاب‌وجدان‌هایم این است که چرا نگفتم آنها را بفرستد. چون نمی‌دانم چه بلایی سر آن دو اثر آمده است. از رضا درمیشیان که رفت‌وآمد بیشتری با او داشت هم خواستم پیگیری کند، اما این آثار پیدا نشد. به‌نظر می‌رسد هر دو اثر ناپدید شده‌اند.»
در کنار این آثار، ترجمه دیگری از مهرجویی نیز وجود دارد؛ رمان «آقای سرگیجه» اثر پل استر که قرار است نشر هرمس منتشر کند. مرتضی کاردر، مدیر این نشر، نیز به رادیو تراژدی در این زمینه گفت: «حدود یک سال پیش از آن واقعه، مهرجویی از ما نسخه‌ای از کتاب را خواست. پس از مدتی ترجمه‌ای فرستاد، اما ناقص بود و نیاز به بازبینی داشت.
متاسفانه با مرگ او، این کار ناتمام ماند.» به این ترتیب، از میان آخرین نوشته‌های داریوش مهرجویی، دو اثر، یکی رمان سوررئال و دیگری ترجمه‌ای تازه، بی‌هیچ رد و نشانی ناپدید شده‌اند؛ آثاری که شاید اگر روزی پیدا شوند، بتوانند تصویری تازه از ذهن خلاق این هنرمند را بازتاب دهند.
