به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از الجزیره، در پی آزادی اسرای صهیونیست از غزه، نزدیک به ۲ هزار فلسطینی از زندان‌های رژیم صهیونیستی آزاد شدند که ده‌ها تن از آنها افرادی بودند که در عملیات‌های ضد صهیونیستی شرکت کرده و به حبس‌های طولانی مدت محکوم شده بودند. اما در این میان، برخی اسرا با مخالفت رژیم صهیونیستی همچنان از دیدن روی آزادی محروم هستند.

جمال ابو الهیجاء کیست؟

به نوشته الجزیره، جمال ابو الهیجاء یکی از این اسرا است که از ۲۴ سال پیش در زندان‌های رژیم صهیونیستی محبوس است. ابو الهیجا که خانواده‌اش پس از نکبت ۱۹۴۸ از روستای عین حوض در منطقه حیفا آواره شدند، در سال ۱۹۵۹ در اردوگاه جنین به دنیا آمد. او از رشته زبان عربی فارغ‌التحصیل شد و حدود ۱۰ سال به عنوان معلم عربی در عربستان سعودی و یمن کار کرد و سپس به اردوگاه آوارگان در فلسطین اشغالی بازگشت.

ابو الهیجا چندین بار توسط رژیم صهیونیستی بازداشت شد. با آغاز انتفاضه دوم فلسطین (۲۰۰۰-۲۰۰۵) و حمله به جنین در سال ۲۰۰۲، وی یکی از فرماندهان نظامی گردان‌های عزالدین قسام، شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی حماس بود. او در همان سال توسط اشغالگران صهیونیست بازداشت شد و به اتهام به هلاکت رساندن چندین صهیونیست در عملیات‌های شهادت طلبانه و فرماندهی گردان‌های قسام، به ۹ بار حبس ابد محکوم شد.

این اسیر قسامی ۶ فرزند دارد که ۳ نفر از آنها به نام‌های عاصم و عبدالسلام و عماد نیز در زندان‌های رژیم صهیونیستی محبوس هستند. حمزه پسر دیگر جمال در سال ۲۰۱۴ در ۲۱ سالگی به دست رژیم صهیونیستی به شهادت رسید. بنان یکی از دخترهای جمال ابو الهیجا نیز در زندان رژیم صهیونیستی است و ساجده دیگر دختر جمال تنها فرد خانواده است که پس از فوت مادرش که چند ماه پیش اتفاق افتاد، در خارج از زندان صهیونیست‌ها است.

ساجده می‌گوید: آخرین باری که پدرم را دیدم، حدود ۵ سال پیش بود. هنگامی که نظامیان صهیونیست به خانه آنها یورش بردند، ساجده کودکی ۶ ساله بود. وی می‌گوید که صهیونیست‌ها عادت داشتند شبانه به خانه یورش ببرند تا «شیخ جمال» را به اسارت بگیرند. آنها حتی فرزندان خردسالش را نیز بازجویی می‌کردند. یک بار او و برادرش حمزه را به کناری بردند و سعی کردند آنها را با استفاده از شیرینی فریب دهند و اطلاعاتی از پدر به دست بیاورند.

ابو الهیجاء با وجود گذشت ۲۴ سال از اسارتش، همچنان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های جنین و یکی از نمادهای جنبش آزادگان فلسطینی است. اسارت طولانی مدت نتوانسته روحیه او را تضعیف و وی را منزوی کند، بلکه او را محکم‌تر کرده است، تا جایی که ربیع البرغوثی رفیق اسیرش او را «کوه صبر» توصیف می‌کند.

ساجده می‌گوید که پدرش هرگز شکایتی نکرده و با وجود از دست دادن دستش در انتفاضه دوم، بازداشت پی در پی فرزندانش، و فوت همسرش همیشه خدا را شکر می‌کند. او همواره حتی در زندان سرشار از آرامش بود.

ابو الهیجاء در زندان نیز مورد احترام همه قرار دارد. هرگز دیده نشده که «شیخ جمال» به کسی توهین کرده یا عصبانی شده باشد. همه اسرای فلسطینی او را به عنوان الگویی از صبر و ثبات می‌دانند.

با وجود مخالفت صهیونیست‌ها با آزادی جمال ابوالهیجاء، خانواده وی همچنان در حالتی آمیخته از امید و ایمان زندگی می‌کنند. داستان شیخ ابوالهیجاء نمونه زنده‌ای از رنج اسیران قدیمی است که سال‌های بازداشتشان از دو دهه یا بیشتر گذشته است و اشغالگران همچنان در آزادی آنها لجاجت می‌کنند. این موضوع به ویژه در مورد نمادهای جنبش اسیران شامل افرادی نظیر عباس السید، مروان البرغوثی، حسن سلامه، احمد سعدات، ابراهیم حامد و معمر شحرور صدق می‌کند.

خانواده‌های این اسرا تأکید می‌کنند که رژیم صهیونیستی عمداً آنها را از لیست‌های تبادل مستثنی می‌کند، زیرا آنها را «افرادی با نفوذ و قادر به بازسازی ساختار سازمانی مقاومت» در صورت آزادی می‌داند، و این باعث می‌شود نام آنها همیشه در مذاکرات حاضر و در لیست‌های نهایی غایب باشد.

شیخ جمال به عنوان نمادی از پایداری اسیران فلسطینی و نمادی از نسلی کامل است که با وجود گذشت ربع قرن از بازداشت، زندان‌ها نتوانسته روحیه آنها را بشکند.