به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از لیترری هاب، بیش از ۳۰۰ نویسنده، محقق و چهره شناخته شده اجتماعی، از جمله نزدیک به ۱۵۰ نفر از همکاران سابق نیویورک تایمز، متعهد شده‌اند تا زمانی که این روزنامه ۳ مورد کلیدی آنها را در پوشش خبری فلسطین و غزه برآورده نکند، همکاری خود را با بخش دیدگاه‌های این روزنامه متوقف کنند.
این گروه با انتشار بیانیه‌ای مفصل، این نشریه را به دلیل اتکا به مقاله‌نویسان مهمان برای تقویت اعتبار خود و در عین حال ادامه پوشش جانبدارانه جنگ آمریکا و اسرائیل علیه غزه، به انتقاد کشیدند. امضاءکنندگان معتقدند بخش دیدگاه‌های نشریه بدون استفاده از دیدگاه‌های همکاران خارجی «کاملاً بی‌ارزش» خواهد بود.
فهرست امضاءکنندگان شامل چهره‌های سرشناسی مانند ریما حسن، چلسی منینگ، رشیده طلیب، گابور ماته، سالی رونی، روپی کاور، الیا سلیمان، مریم برغوثی، گرتا تونبرگ، محمد الکرد، جیا تولنتینو، دیو زیرین و عمر العقاد است. این چهره‌ها تأکید کردند که این تحریم در حال گسترش است و نویسندگان بیشتری به آن خواهند پیوست.
برای فلسطینی‌ها، پیامدهای سوگیری رسانه‌های غربی می‌تواند کشنده باشد. بیانیه این تعهدنامه با نقل قولی از حسام شبات، روزنامه‌نگار فلسطینی، آغاز شده که نوشته بود: «زبان، نسل‌کشی را توجیه‌پذیر می‌کند. یکی از دلایلی که ما هنوز پس از ۲۴۳ روز بمباران می‌شویم، نیویورک تایمز و بیشتر رسانه‌های غربی هستند.» شبات ماه‌ها پس از نوشتن این مطلب توسط اسرائیل ترور شد. حالا در بیانیه این گروه آمده است: همزمان با بازگشت فلسطینیان غزه به خانه‌هایشان و بررسی ویرانی‌هایی که اسرائیل به بار آورده… این مسئولیت ما در غرب است که نهادهای همدست این جنایت‌ها را وادار به پاسخگویی کنیم.
در این بیانیه، تایمز به تعصب نهادی دیرینه متهم شده و موضع‌گیری‌های این روزنامه در قبال جنایات جنگی «اسرائیل»، مبهم، توجیه و آشکارا انکار همه این آدم‌کشی‌ها توصیف شده است. در عین حال گفته شده این روزنامه کارش تقویت روایت‌هایی در حمایت از دولت اسرائیل بوده که تحت فشار گروه‌های لابی طرفدار اسرائیل، پوشش خبری خود را تغییر داده و حتی نویسندگان خود را وادار کرده تا از واژه‌هایی مانند «کشتار»، «پاکسازی قومی» و «سرزمین اشغالی» استفاده نکنند.
این تحریم به طور مشخص بخش دیدگاه‌های نیویورک تایمز را هدف قرار می‌دهد و تاکید دارد که از یادداشت‌ها به عنوان ابزاری اصلی برای حفظ اعتبار روزنامه و نمایش تنوع سوءاستفاده می‌شود و در عین نسل‌کشی و اشغال را به عنوان موضوع‌هایی قابل بحث ارائه می‌کند.
در این نامه آمده مشارکت با این بخش روزنامه با رویکرد فعلی به معنی «اجازه ادامه این سوءرفتار» است و تأکید شده خودداری از کمک‌های مالی تنها راه مؤثر برای به چالش کشیدن نفوذ تایمز است.
۳ خواستی که این ائتلاف خواستار انجام آن توسط نشریه نیویورک تایمز شده، چنین است:
بازنگری و اصلاح شیوه‌های تحریریه در مورد فلسطین: با یک بررسی کامل از تعصب ضدفلسطینی خودداری شود و تغییر سبک، اصلاح روش‌های منبع‌یابی و استناد، بهبود شیوه‌های استخدام به عمل آید و در عین حال از انتشار گزارش روزنامه‌نگاران مرتبط با ارتش «اسرائیل» خودداری شود.
بازپس‌گیری «فریادهای بی‌کلام»: حذف مقاله‌ای که دسامبر ۲۰۲۳ منتشر شد و با انتقاد بسیار هم مواجه شد مبنی بر اینکه حماس در جریان وقایع ۷ اکتبر به تجاوز جنسی دست زد؛ امری که بی‌اعتبار و رد شد. از آنجا که این مقاله با واقعیت سنجی تائید نشد و محقق ارشد آن هم کسی بود که به دلیل انتشار پست‌های تائید کننده نسل‌کشی در رسانه‌های اجتماعی، اخراج شد؛ این امر ضرورت می‌یابد.
تحریم تسلیحاتی اسرائیل توسط آمریکا: تایمز از نفوذ خود برای توقف دائمی انتقال سلاح‌های آمریکا به اسرائیل استفاده کند، زیرا تنها تحریم تسلیحاتی می‌تواند آتش‌بس پایدار را تضمین کند.
این بیانیه با اشاره به سوابق تاریخی که در آنها تایمز سبک خود را اصلاح کرده و مطالب خود را پس گرفته است، از جمله پس از پوشش جانبدارانه از جنگ عراق و بحران ایدز، تأکید می‌کند که این خواست‌ها منطقی هستند.
در این بیانیه آمده: شاید مناسب‌ترین مورد، روایت خود تایمز از «ناکامی تکان‌دهنده و لکه‌دارکننده» آن در گزارش دقیق و فوری در مورد نابودی یهودیان اروپایی باشد. ما به روزنامه‌نگاران و نویسندگان فلسطین مدیونیم و باید از همدستی با تایمز خودداری کنیم و از این روزنامه بخواهیم که در مورد اشتباه‌های خود توضیح دهد و دیگر هرگز بر کشتار جمعی، شکنجه و آوارگی مهر تأیید نزند.
