همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: در ابرماه چهارشنبه‌شب، ماه، زمین و خورشید در آرایشی ویژه با هم قرار می‌گیرند و ماه به نزدیک‌ترین نقطه مدار خود نسبت به زمین می‌رسد. در نتیجه شاهد بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین ماه امسال خواهیم دید.
ابرماه
ماه به‌دور زمین در مداری بیضی‌شکل حرکت می‌کند، نه‌دایره کامل. در نقاطی از این مدار، ماه به زمین نزدیک‌تر است پرژِیگِی Perigee و در نقاط دیگر دورتر است. آپوجی Apogee وقتی که ماه کامل همزمان با نزدیک‌ترین فاصله نسبت به زمین باشد، آن را «ابرماه» می‌نامیم.
اگرچه اصطلاح «ابرماه» در علم رسمی مرسوم نیست، اما میان اخترشناسان به‌جای آن از عبارت پریژه – سیژی (perigee syzygy) استفاده می‌شود، ترکیبی از نزدیک‌ترین فاصله و هم‌راستایی ماه، زمین و خورشید.
از لحاظ ظاهری، ماه در شب ابرماه می‌تواند تا حدود ۱۴٪ بزرگ‌تر و تا حدود ۳۰٪ روشن‌تر از یک ماه کامل عادی به نظر برسد.
دلایل برجستگی ابرماه چهارشنبه
این ابرماه با فاصله‌ای نسبتاً کم نسبت به زمین همراه است، یعنی نزدیک‌ترین ابرماهی است که امسال دیده خواهیم داشت. به دلیل همزمانی کامل‌بودن ماه با نزدیک‌ترین نقطه مدار، اثر روشنایی و بزرگی این پدیده به حداکثر می‌رسد.
هرچند تفاوت ممکن است برای چشم عادی خیلی محسوس نباشد، وقتی در افق قرار می‌گیرد و با نقطه‌ای مانند درخت یا ساختمان مقایسه می‌شود، بزرگ‌تر دیده‌شدنش بیشتر جلب‌توجه می‌کند.
بیشتر بخوانید:
بهترین تجربه دیدن و عکس‌گرفتن از ابر ماه
شب چهارشنبه پس از غروب آفتاب و وقتی ماه از افق بالا می‌آید، بهترین فرصت برای دیدن آن خواهد بود؛ بنابراین می‌توانید در مکانی باز و به‌دوراز آلودگی نوری انتخاب کنید تا بتوانید تمام نور ماه را ببینید.
استفاده از لنز تله فوتو یا دوربین با بزرگ‌نمایی متوسط به شما کمک می‌کند تا جزئیات سطح ماه را بهتر ثبت کنید.
البته اگر می‌خواهید سایه‌های زمینی را هم ثبت کنید، زمانی را انتخاب کنید که نور ماه هنوز زیاد قوی نشده و زمین تاریک‌تر است. در این حال ممکن است سایه‌های خیلی محو شکل بگیرند.
