خبرگزاری مهر، گروه استانها - مرضیه عالی‌پور هفشجانی: زعفران و گیاهان دارویی به‌عنوان محصولات استراتژیک کشاورزی، در سال‌های اخیر جایگاه ویژه‌ای در سیاست‌های توسعه‌ای کشور یافته‌اند. این محصولات نه‌تنها از نظر اقتصادی ارزشمندند، بلکه به‌دلیل پیوند با فرهنگ و طب سنتی ایرانی، ظرفیت‌های فرهنگی و صادراتی قابل توجهی دارند. استان‌هایی که از اقلیم مناسب برای کشت این محصولات برخوردارند، می‌توانند با برنامه‌ریزی دقیق، سهم قابل توجهی از بازارهای داخلی و خارجی را به خود اختصاص دهند.
در این میان، استان چهارمحال و بختیاری نظر با دارا بودن حدود ۳۰۰ هکتار سطح زیرکشت زعفران و ۱۸۰۰ هکتار گیاهان دارویی، یکی از قطب‌های بالقوه تولید این محصولات در کشور محسوب می‌شود. کیفیت بالای زعفران تولیدی، بازارپسندی گیاهان دارویی و وجود واحدهای فرآوری فعال، نشان‌دهنده زیرساخت‌های اولیه برای توسعه این بخش است. با این حال، چالش‌هایی نظیر خام‌فروشی، نبود برند مستقل، کمبود تسهیلات بانکی و ضعف در زنجیره ارزش، مانع بهره‌برداری کامل از این ظرفیت‌ها شده‌اند.
در شرایطی که اقتصاد کشور نیازمند تنوع منابع درآمدی و کاهش وابستگی به نفت است، توجه به محصولات کشاورزی با ارزش افزوده بالا، یک راهبرد هوشمندانه تلقی می‌شود. زعفران، به‌عنوان طلای سرخ ایران، در بازارهای جهانی جایگاه ممتازی دارد و گیاهان دارویی نیز با رشد تقاضا در حوزه سلامت و تغذیه، فرصت‌های جدیدی برای صادرات ایجاد کرده‌اند. استان‌هایی که بتوانند این محصولات را به‌صورت فرآوری‌شده و با برند مستقل عرضه کنند، می‌توانند نقش مهمی در ارزآوری و اشتغال ایفا کنند.
از سوی دیگر، توسعه این بخش نیازمند هم‌افزایی میان نهادهای دولتی، بخش خصوصی، مراکز علمی و کشاورزان است. حمایت از واحدهای فرآوری، تسهیل در صدور مجوزها، ارائه تسهیلات بانکی و آموزش‌های تخصصی، از جمله اقداماتی است که می‌تواند مسیر رشد را هموار کند. همچنین ایجاد خوشه‌های تولیدی و صادراتی، زمینه‌ساز شکل‌گیری برندهای منطقه‌ای و ورود به بازارهای هدف خواهد بود.
