به گزارش خبرگزاری مهر، حجت‌الاسلام سید محمدحسن مرشدی در خصوص مسئولیت حوزه علمیه در بازی‌های رایانه‌ای اظهار کرد: حوزه علمیه به عنوان نهادی که همزمان هم مسئولیت علمی و هم وظیفه تبلیغی- تربیتی دارد، در برابر پدیده تأثیرگذاری مانند بازی‌ها، رسالت‌های متعددی را بر عهده دارد.
وی گفت: این رسالت را می‌توان در سه محور اصلی رسالت علمی و نظری‌پردازی، رسالت تبلیغی، ترویجی و نقادانه و رسالت تولیدی و میانجی‌گری تعریف کرد.
این تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای در تشریح جزئیات این محورها، بیان داشت: اولین و پایه‌ای‌ترین رسالت حوزه، ورود جدی به عرصه تولید دانش و چارچوب‌سازی نظری است. این نهاد موظف است مبانی، حدود، ثغور و چارچوب‌های نظری مربوط به «بازی» را - اعم از مباحث تولید، مصرف و پژوهش - به‌صورت علمی و نظام‌مند تبیین کند. حوزه باید برای سوالات بنیادین این عرصه پاسخ و برنامه داشته باشد.
مرشدی گفت: در بعد تبلیغ و ترویج، حوزه باید دو نقش کلیدی را ایفا کند؛ اول معرفی و تشویق بازی‌های سازنده و همسو با ارزش‌ها و دوم، آموزش شیوه درست بازی کردن و نقد و بررسی بازی‌های مشکل‌دار از منظر دینی و اخلاقی، به منظور مصونیت‌بخشی و ارتقای سواد رسانه‌ای جامعه.
این محقق و پژوهشگر افزود: حوزه علمیه می‌تواند در عرصه تولید نیز نقش‌آفرینی کند، اما نه لزوماً به‌عنوان تولیدکننده نهایی، بلکه در نقش یک «تسهیل‌گر و راهبر». کارهایی مانند تأمین مبانی برای تولیدکنندگان و پل زدن و حلقه واسطه بودن بسیار مهم است.
وی در مورد کشف و پرورش استعدادها در حوزۀ بازی، تصریح کرد: در این زمینه با کم‌کاری جدی مواجه بوده‌ایم. خوشبختانه در یکی دو سال اخیر، گام‌های مثبتی برداشته شده است؛ از جمله راه‌اندازی رشته طراحی بازی در معاونت تبلیغ و همچنین تشکیل ستاد بازی‌های رایانه‌ای که همگی اقدامات مبارک و امیدبخشی هستند.
مرشدی افزود: با این حال، همۀ این اقدامات در مقایسه با وسعت نیاز جامعه در این عرصه، بسیار ناچیز و محدود است. اگرچه نهادهایی مانند شوراهای مرتبط در حوزه و برخی مراکز فعال وجود دارند، اما برای رسیدن به آن سطح از تأثیرگذاری که باید و شاید، نیازمند کار و سرمایه‌گذاری بسیار جدی‌تر و گسترده‌تری هستیم.
وی با بیان اینکه به نظر نمی‌رسد ورود مستقیم و گسترده حوزه علمیه به عرصه تولید بازی، راهبرد اصلی و هوشمندانه‌ای باشد، اظهار کرد: رسالت اصلی حوزه، بازی‌سازی نیست، بلکه تأثیرگذاری بر این صنعت از مسیرهایی مانند «نظریه‌پردازی، تربیت نیروی متخصص، ارائه محتوای اصیل و نظارت تربیتی و اخلاقی» است.
