مرتضی جمشیدی پژوهشگر صنعت بازی‌های رایانه‌ای، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، گفت: مسئله بازی، امروزه هم در عرصه صنعت، اشتغال و کارآفرینی اهمیت دارد و هم در زمینه مصرف و تأثیری که بر خانواده‌ها گذاشته است، به‌علاوه کاربردهایی که می‌تواند در آموزش و موضوعات مشابه داشته باشد. بنابراین نباید بازی را صرفاً به‌عنوان یک ابزار تهدید یا عامل چالش‌زا در نظر بگیریم. بازی می‌تواند فرصتی ارزشمند برای ما ایجاد کند. حتی در محیط خانواده، اگر به‌درستی از آن استفاده شود، می‌تواند به‌عنوان یک ابزار تربیتی مفید عمل کند.
وی ادامه داد: در کتاب «از هفت سنگ تا کال آف» تلاش کردم با توجه به مسائلی که در خانواده‌ها مطرح می‌شود، پرسش‌ها و پاسخ‌هایی مرتبط را ارائه کنم. هدف این است که خانواده‌ها را تشویق کنم تا نیازهای فرزندان‌شان در حوزه بازی‌های رایانه‌ای را بهتر درک کنند. برای این منظور رویکردی چهارمرحله‌ای پیشنهاد دادم که خانواده‌ها بتوانند با این موضوع به صورتی کارآمد روبه‌رو شوند؛ ابتدا آگاه شوند، سپس ترس‌های خود را کنار بگذارند، رشد کنند و در نهایت از فرصت‌هایی که این حوزه فراهم می‌کند، بهره بگیرند.
این پژوهشگر گفت: برای آینده پژوهش‌ها، شرط اساسی این است که کاربردی باشند و نگاهی مستقیم به مسائل داشته باشند. گاهی اوقات صرفاً به دلیل جدید بودن حوزه بازی‌های رایانه‌ای، پژوهشگران یا حتی پزشکان آگاهی و اشراف کافی نسبت به موضوع ندارند که این مسئله می‌تواند به خود موضوع پژوهش و همچنین ادبیات علمی این حوزه آسیب برساند.
وی یادآور شد: با این وجود، انجام تحقیقات در زمینه بازی‌های رایانه‌ای در شرایط کنونی ایران بسیار ضروری و نیازمند گسترش است. به نظر من پژوهش‌های بنیادی زمانی معنا پیدا می‌کنند که ما قصد داشته باشیم بازی‌هایی با فرهنگ بومی خودمان، متناسب با تمدن ایرانی-اسلامی و با ادبیات سرگرمی خاص خود بسازیم. در چنین مواردی، پژوهش‌های بنیادی می‌توانند نقش مؤثری ایفا کنند. اما در سایر حوزه‌ها انتظار می‌رود که پژوهش‌ها به مشکلات واقعی کشور بپردازند.
جمشیدی گفت: مثلاً بررسی اینکه بازی‌ها چگونه می‌توانند مسائل خانواده‌ها را حل کنند یا تا چه حد می‌توانند در اشتغال‌زایی و رشد صنعت نقش داشته باشند، کاملاً ضروری است. چنین پژوهش‌هایی باید حتماً در دستور کار قرار گیرند تا نیازی اساسی از کشور برطرف شود.
وی افزود: با توجه به پیشرفت سریع فناوری و تغییرات اجتماعی، نمی‌توان اهمیت استقبال از فناوری‌های نوین را در جامعه امروز نادیده گرفت. نسل جدید به طور روزافزون به بهره‌گیری از فناوری‌های دیجیتال و الکترونیکی روی آورده است، و اگر ما نتوانیم تعریف مناسبی از این محیط‌های فناورانه ارائه دهیم یا از آن‌ها عقب بمانیم، درواقع آینده را از دست خواهیم داد.
این پژوهشگر گفت: یکی از نکات کلیدی در این زمینه این است که قدرت امروز دیگر تنها در تسلط بر زمین یا فضا نیست؛ بلکه متعلق به کسانی است که آینده را مدیریت می‌کنند. بخش عظیمی از این آینده نیز در فضای مجازی و حوزه‌هایی همچون بازی‌های دیجیتال تجلی پیدا کرده است.
وی خاطرنشان کرد: بازی بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی بشر بوده، هست و خواهد بود. شاید شکل یا سبک بازی‌ها تغییر کند یا حتی برخی از آن‌ها از مد بیفتند، اما این صنعت همچنان ادامه خواهد داشت. صنعت بازی تنها یک سرگرمی نیست؛ بلکه حوزه‌ای است که بسیاری از خلاقیت‌ها، فناوری‌ها و حتی فرصت‌های اقتصادی در آن نهفته است.
جمشیدی گفت: طبق گزارش اخیر بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای مربوط به بازی، گردش مالی حوزه گیم در ایران به حدود دو همت رسیده است. اما نکته قابل تأمل این است که سهم زیادی از این چرخه اقتصادی در حال حاضر به محصولات خارجی تعلق دارد که بیشتر ناشی از وابستگی به سخت‌افزارهای خارجی است.
این پژوهشگر گفت: اگر برنامه‌ریزی دقیقی برای توسعه صنعت بازی‌های رایانه‌ای در کشور انجام نشود و همگام با روندهای جهانی پیش نرویم، نه تنها از تحولات جهانی عقب خواهیم ماند، بلکه فرصت‌های کلیدی برای رشد داخلی را نیز از دست می‌دهیم. اکنون زمان آن است که نگاه جدی‌تر و برنامه‌ریزی‌شده‌تری به این عرصه داشته باشیم تا بتوانیم سهم بیشتری از آینده را در اختیار بگیریم.
