به گزارش همشهری‌آنلاین؛ بهزاد نبوی در سال ۱۴۰۰ طی یک مصاحبه در رسانه اصلاحطلب گفت که بالاترین حقوق مدیران صنایع سنگین در آن دوران برای مدیران عامل کارخانه‌هایی مانند ماشین‌سازی اراک، آذرآب و ایران‌خودرو حداکثر ۳۰ هزار تومان بود و حقوق وزرا تنها هفت هزار تومان.

او توضیح می‌دهد که زندگی با چنین دریافتی‌ها چنان سخت بود که می‌گفتند «با امداد غیبی زندگی می‌کنیم»؛ به این معنا که هر روز وسیله‌ای از خانه کم می‌شد و آن را برای تأمین مخارج به سمساری می‌بردند.

او خاطره‌ای از زمانی نقل می‌کند که مسئول ارتباط با ترکیه بوده است؛ زمانی که تورگوت اوزال، نخست‌وزیر وقت ترکیه، یک کیف چرم ارزشمند به او هدیه داده بود.
شرایط مالی خانواده به‌قدری دشوار می‌شود که همان کیف را به قیمت هشت هزار تومان می‌فروشند تا از پس برخی هزینه‌ها برآیند.

نبوی تأکید می‌کند دلیل اینکه از خودش مثال می‌زند، نداشتن اطلاعات دقیق از دیگران است، اما معتقد است وضعیت عمده مسئولان مشابه او بوده و هیچ‌یک برای مقام و پول وارد عرصه مسئولیت نشده بودند؛ بلکه همه با روحیه ایثارگرانه کار می‌کردند.