هشمهری آنلاین_فاطمه عسگری نیا: صابر خراسانی کسی است که بهخاطر همین شعرخوانیهای جذاب و تأثیرگذارش در حوزه اشعار آیینی حسابی مورد علاقه عاشقان اهلبیت است. با او در برنامه چارده درباره قصه شاعری و شعرخوانیهایش به گفتوگو نشستیم.
چه شد که شاعر شدی؟
من خیاط بودم به لطف امام رضا شاعر شدم و در این مسیر افتادم. اولش که حتی نمیدانستم شاعر شدم. یک روز به پدرم که در مشهد بودند زنگ زدم و گفت: «میگن معجزه شده شعر میگی؟» اینجا بود که فهمیدم اتفاقی افتاده و یک شب بلند شدم احساس کردم چیزی در سینهام میجوشد. کاغذ را برداشتم و نوشتم. شعر برای حضرت زینب بود «وارد بهشت شدم /عجب حال و هوایی /باز دارم خواب میبینم/ انگاری تو کربلایی/.....» چون یک اثری متولد شده بود دوست داشتم با آدمها هم به اشتراک بگذارم. به هرکسی میرسیدم میگفتم و میگفتند شعر است.
چرا صابر خراسانی انقدر امامرضایی است؟
پس کی؟ مگه داریم؟ قشنگتر مگه داریم؟ احساس میکنم حضرت رضا سرپرستی مرا بهعهده گرفته و من مادرم را وقتی ایشان ۲۰ ساله بودند و من ۲ ساله، از دست دادم و احساس میکنم مادرم هنگام فوت مرا به امام رضا سپرد و سرپرستی مرا امام رضا قبول کرد. من واقعا شرایطش را نداشتم که شاعر و شعرخوان ایشان شوم، همه از امام رضاست.

صابر خراسانی از اجرا به شعر رسید؟
روزی در جمعی نشسته بودم هنوز وارد انجمن شعر نشده بودم. از صدایم تعریف کردند. جالب بود تا قبل از این من از مردم فقط نقد بد بودن صدایم را شنیده بودم. برخیها معتقد بودند مانند آقلاسی میخوانم. این درحالی بود که من اصلا آقای آقاسی را ندیده بودم چون تا قبل از سال ۸۲ اصلا با این وادی و فاطمیه و... مانوس نبودم. بعدها کمکم تشویق و وارد شعرخوانی شدم.
این خطبه صابر خراسانی هم همهگیر شده. قصهاش چیه؟
دوستی در مشهد دارم. زنگ زد و گفت چیزی را در تلویزیون شنیدم بیا ببین به دردت میخورد. منم به فکر رفتم با دیدن آن نشستم آنهایی که همقافیه هستند را درآوردم. برخی از قافیهها شنیداری هستند اما چون خطابه بود اینها را نزدیک به هم کردم و شروع کردم و شد این خطبه که برای حضرت مولاست و خیلی هم دوستش دارم و طرفداران زیادی در کشورهای دیگر هم دارد و برایم ارسال هم کردهاند؛ از پاکستان و هند گرفته تا اندونزی.
در محضر رهبری هم شعر خواندهاید؟
بله. یکبار که در محضر ایشان شعر خواندنم رهبری به من گفتند خیلی عالی و چقدر هنرمندانه شعر خواندید و این برای من بسیار ارزشمند بود.












