همشهری آنلاین_ رفت‌وآمدهای پیاپی کامران قاسمپور میان اوزان مختلف، قصه‌ای طولانی اما پر از تصمیم‌های نادرست است؛ مسیری که ستاره‌ای کم‌نظیر را از اوج قله‌های جهانی تا لبه سقوط در یکی از مهم‌ترین وزن‌های المپیکی کشتی آزاد ایران کشاند.
جریان سقوط تدریجی قاسمپور از همان سال ۱۴۰۱ کلید خورد؛ زمانی که پس از دو قهرمانی جهان در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ در وزن ۹۲ کیلوگرم، در جام جهانی برای نخستین‌بار تصمیم به تغییر وزن گرفت و راهی ۹۷ کیلوگرم شد. جایی که اولین شکستش در این وزن مقابل کایل اسنایدر رقم خورد و پروژه حضور او در ۹۷ کیلوگرم برای المپیک از همان‌جا آغاز شد؛ پروژه‌ای که هیچ ثمری جز باخت‌های سنگین و دور شدن از فرم ایده‌آل نداشت.
انتقال به وزن ۹۷ کیلوگرم نه تنها قاسمپور را به المپیک نرساند، بلکه فرسودگی وزنی و افت فنی شدیدی به‌جا گذاشت؛ افتی که با بازگشت عجولانه او به وزن ۹۲ کیلوگرم نیز جبران نشد. قاسمپور در جهانی ۲۰۲۳ اوزان غیرالمپیکی، در لحظه آخر نیمه‌نهایی برابر عبدالرشید سعدالله‌یف نتیجه را واگذار کرد و در مسابقه رده‌بندی نیز مقابل دیوید تیلور شکست خورد تا حتی روی سکو هم نرود.
اما عجیب‌ترین تصمیم، پس از المپیک پاریس رخ داد؛ زمانی که با رفتن حسن یزدانی به وزن‌های بالاتر، تصور شد وزن ۸۶ کیلوگرم راهی تازه برای بازگشت کامران خواهد بود. تصمیمی که نه تنها نتیجه نداد، بلکه مسیری سراسر سراشیبی برای او ساخت. کاهش وزن شدید، قاسمپور را از یک ستاره بی‌رقیب به کشتی‌گیری تبدیل کرده که تقریباً هر حریفی می‌تواند تهدیدش کند.
در جهانی ۲۰۲۵، کامران با شکست سنگین 7 بر صفر مقابل زاهید والنسیا شوکه شد. سپس در بازی‌های کشورهای اسلامی نیز علیرغم غیبت بسیاری از مدعیان، برابر آرسنی ژیویف از آذربایجان تن به شکست داد و به مدال برنز بسنده کرد؛ نتایجی که نشان می‌دهد دوران زیرگیری‌های انفجاری او فعلاً تمام شده و آن «کشتی‌گیر شکست‌ناپذیر» سال‌های نه‌چندان دور دیگر وجود خارجی ندارد.
افت قاسمپور فقط در نتایج دیده نمی‌شود؛ روند انتخابی‌های ملی نیز گویای شرایط نامتعادل اوست. کامران برای انتخابی تیم جهانی ۲۰۲۵ تنها یک مسابقه برگزار کرد و آن‌هم با ارفاق وزن. این یعنی روند حرفه‌ای او در سال‌های اخیر دستخوش آشفتگی شده و چرخه ۲۰۲۶ نیز ممکن است برایش تکرار همین مسیر باشد؛ اینکه آیا در جام تختی کشتی می‌گیرد یا مثل سال ۲۰۲۵ با یک مسابقه ملی‌پوش می‌شود، سؤالی است که پاسخ آن می‌تواند آینده وزن ۸۶ کیلوگرم ایران را تحت تأثیر قرار دهد.
در وزنی که دیگر حسن یزدانی و دیوید تیلوری وجود ندارند، ایران باید یک مدعی مطمئن داشته باشد. اما تغییر وزن‌های بی‌پایان، تصمیم‌های بدون پشتوانه علمی و کاهش وزن‌های سنگین، قاسمپور را از آن ستاره ترسناک سال‌های قبل به یک کشتی‌گیر معمولی تبدیل کرده است؛ ستاره‌ای که امروز به جای ترس ایجاد کردن، خودش نگران هر مسابقه و هر حریف است. اگر این روند ادامه پیدا کند، کشتی آزاد ایران ممکن است در یکی از کلیدی‌ترین اوزان المپیکی، با خلا جدی روبه‌رو شود؛ خلاای که روزگاری کسی تصور نمی‌کرد پای کامران قاسمپور در آن دیده شود.
